ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ι ΤΣΙΡΙΜΟΝΑΚΗΣ

Κρήσσες Διηγήσεις: «Άγιος Γεράσιμος 1ο» (24η)

Από τον Ματθαίο Ι. Τσιριμονάκη

Ο Άϊ Γεράσιμος είναι μοναχός, απ’ ούλο το νησί στη Κεφαλονιάς,στην παράδεισο.

Ξεκίνησε μια μέρα κιεπήγε και χτύπα τη πόρτα του παραδείσου.

« Ποιός είναι;»

« Ο Γεράσιμος απού την Κεφαλονιά!»

« Ίντα θέλεις;»

« Θέλω να μπω μέσα!»

« Μα δε μπορείς!»

Σε λιγάκι ξαναχτυπά. Ζόρε στεμένο [1]ήθελε να μπει μέσα.

Έρχεται ο ίδιος ο Χριστός.

« Ποιός είσαι;»

« Ντα ποιός είσαι απατός σου;»

« Ο Χριστός!»

« Άνοιξε μου, μπρε Χριστέ μου και σένα γυρεύω!»

« Να με κάνεις ίντα;

« Να σε δω,να σε προσκυνήσω και να δω τον παράδεισο!»

« Μα δε μπορείς!»

Γκάβγει.

Σε λιγάκι εκείνος ξαναντούκου-ντούκου, στη μεγάλη σιντερένια πόρτα του παραδείσου.

Ξαναπάει ο ίδιος ο Χριστός.

« Λένε σου,χρισιανέ,πως δεν επιτρέπεται να μπεις μέσα!»

« Άνοιξε να σε δω μπάρε [2]μου!»

Γελά το Χριστό, που τ’ ανοίγει την πόρτα λίγο-λιγο.

«Δε με!»

Σαν είδε ευτός την πόρτα κι εκούφωσε, βάνει τα πόδια του, ύστερα πάει ο Χριστός να μανταλώσει, μα δεν εμπόριε για’ θα έκοβγε τα πόδια του Άϊ Γερασίμου.

Με την κατεργαριά του εμπήκε μέσα στην παράδεισο.


[1] Ντε και καλά.

[2] Τουλάχιστον.