Από τον Ματθαίο Ι. Τσιριμονάκη
matprin5758@gmail.com
Μια φορά δυό βασιλιάδες είχανε μικροδιαφορές. Ο γείς κυρήσει το πόλεμο τ’ αλλουνού, χάνει τονε και επιάστηκενε αιχμάλωτος. Ο νικητής τονε βάνει στο χάψι.[1]
Μια ταχυνή πέμπει, ο βασιλιάς ,το πρώτο ντου, από τα τρία, κοπέλι να δει το φυλακωμένο και να ξανοίξει ίντα θα του πει.
Πάει και του κάνει:
«Δεν εγάτεχες[2] εδά πως ο αφέντης μου ήτονε πλιά[3] δυνατός και πήγες και πολέμησες μαζί ντου; Αν ήμουνε κατ’ αυτό θα σ’ έβανα στα κάρβουνα απάνω να καείς!»
«Τα φυσικό σου ‘ναι παιδί μου!»
Γαέρνει στον βασιλιά και του ‘πε ίντα ειπώθηκε.
Πέμπει το δεύτερο, πάει και του κάνει:
«Δε κατέεις πως ο αφέντης μου ‘θελε να σε νικήσει, μόνο το κήρυξες πόλεμο. Εγώ θα σε ‘βανα πάνω σε πελεκούδια να σε κάψω!».
«Το φυσικό σου ‘ναι παιδί μου!»
Γαέρνει στον βασιλιά το κοπέλι και του λέει ότι ειπώθηκε.
Στην υστεριά[4] πάει και το τρίτο και του κάνει:
«Μη στενοχωράσε, βασιλιά μου, μα ο αφέντης μου ‘ναι καλός,θα σε βγάλει απού το χάψι, θα σου δώσει το σπαθί σου και θα πάεις πάλι στον τόπο σου!»
«Το φυσικό σου ‘ναι παιδί μου!»
Γαέρνει στον βασιλιά και τονε ρωτά:
«Ίντα σου ΄πε παιδί μου;»
«Το φυσικό μου!»
Πάει ο βασιλιάς στο χάψι και τονε ρωτά:
«Σ’ ούλα τα κοπέλια μου απού σου έπεψα τωνε είπες …το φυσικό σου…Μα δε μου λες ίντα είναι …το φυσικό;»
«Να, μη σε νοιάζει!»
«Μα νοιάζει με και θα μου πεις ειδεμή θα σ’ αποκεφαλίσω ντελόγο[5]!»
«Θα σου πω μα θα μνώξεις[6] πως δε θα κάμεις κείνονα απού πρέπει»
«Εντάξει πες μου εδά!»
«Θα στενοχωρεθείς θέλει!»
«Μη σε νοιάζει, πες μου ίντα θα πει …φυσικό;»
«Δεν είναι δικά σου και τα τρία κοπέλια. Το πρώτο ‘ναι ενιούς καρβουνιάρη, το δεύτερο ενιούς μαραγκού και το τρίτο εδικό σου. Κατάλαβα το απού τα λεγόμενα ντωνε και άμε βάλε τη βασίλισσα να στα πει!»
Πάει ο βασιλιάς, βάνει με το ζόρε τη βασίλισσα και του λέει την αλήθεια. Δίνει τ’ άλλου βασιλιά το σπαθί του και τονε πέμπει στον τόπο ντου.
Κρατεί τον όρκο ντου και δε κάνει ότι πρέπει κιανενιούς!
[1] Φυλακή.
[2] Ήξερες.
[3] Περισσότερο.
[4] Στο τέλος.
[5] Αμέσως.
[6] Ορκιστείς.
