Ένας από τους λίγους δίσκους των μέσων του 1980 που πατάει στερεά στα “έντεχνα” πατήματα του 70…
Η μεστή φωνή του Τάκη Κωνσταντακοπουλου σίγουρα θα είχε άλλη τύχη αν είχε ξεκινήσει 15 χρόνια πιο πριν! Από το δίσκο “Αφ ενός, αφ ετέρου”, δώρο ενός ακριβού φίλου, διάλεξα δυο αγαπημένα μου τραγούδια στη σκιά της μεγάλης επιτυχίας του “Τριανταφυλλακίου”…
Ιδιαίτερη μνεία στον αρχιτέκτονα, δύτη στις ενάλιες αρχαιότητες και μαέστρο στη φυσαρμόνικα, του Παναγιώτη Πασπα, το πραγματικό επίθετο ήταν Αμπαζόπουλος. Τρία χρόνια μετά το δίσκο θα καταδυθεί στη Λήμνο για μια αρχαιολογική αυτοψία για να μην ξαναβγεί ποτέ… Ατύχημα; Αστοχία υλικού; Ποιος ξέρει αφού μέχρι το 2003 ακόμα δεν είχε δημοσιοποιηθεί το πόρισμα του Υπουργείου πολιτισμού με τη δικαιολογία ότι «η ΕΔΕ είναι μυστική, επειδή αφορά προσωπικά δεδομένα και μάλιστα αποβιώσαντος ατόμου».
Μουσικές Αναδρομές
Μανώλης Τζιλιβάκης
