Ενα ακόμη «επιτελικό μπάχαλο» βρίσκεται σε εξέλιξη με την ανάρτηση των δασικών χαρτών. Αντίθετα με τις προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει το υπουργείο Περιβάλλοντος, μεγάλα ποσοστά εκτάσεων (π.χ. 63% στο Ρέθυμνο) κρίνονται δάση και χιλιάδες αγρότες καλούνται τώρα να μπουν στη διαδικασία των ενστάσεων, ενώ με τις διαδικασίες που έχουν δρομολογηθεί έχουν δημιουργηθεί «πολλές ταχύτητες» για τα περιθώρια αντίδρασης όσων βλέπουν τις ιδιοκτησίες τους να δεσμεύονται.
Η πονεμένη ιστορία των δασικών χαρτών μπαίνει σε νέες περιπέτειες. Πρόκειται για εκκρεμότητα δεκαετιών που δεν επιτρέπει στον κάθε ιδιοκτήτη ή ενδιαφερόμενο αγοραστή να γνωρίζει αν ένα κομμάτι γης είναι δασικό ή όχι προκειμένου να αποφασίσει πώς μπορεί να το αξιοποιήσει.
Το αποτέλεσμα ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια να προσφεύγουν όλοι σε διαδικασίες που χωρούσαν διαφορετικές ερμηνείες και καλλιεργούσαν τις πελατειακές σχέσεις με βουλευτές και υπουργούς, ενώ σε πολλές περιπτώσεις καταγγέλθηκαν πλάγιες μέθοδοι χρηματισμού στα όργανα που αποφάσιζαν.
Αποφάσεις του ΣτΕ
Η προηγούμενη κυβέρνηση ξεκίνησε την αναμόρφωση των δασικών χαρτών και είχε κυρώσει μάλιστα το 44% του συνόλου. Η διαδικασία όμως «πάγωσε» μετά την έκδοση αποφάσεων του ΣτΕ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκίνησε τη διαδικασία από την αρχή, φέρνοντας τον νόμο 4685/2020. Υποτίθεται πως με αυτόν τον νόμο, οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να κάνουν χρήση πολύ περισσότερων δικαιολογητικών για να «πείσουν» το κράτος ότι το δικό τους κομμάτι γης δεν είναι δάσος αλλά καλλιεργήσιμη ή οικοδομήσιμη έκταση.
Χιλιάδες ενδιαφερόμενοι κατέθεσαν φακέλους με τα δικαιολογητικά αυτά (αποδείξεις επιδοτήσεων ΟΠΕΚΕΠΕ, παλιές αποφάσεις νομαρχών, άδειες δόμησης της Χωροφυλακής, βεβαιώσεις ΑΓΡΟΓΗ κ.λπ.). Αυτά όμως έπρεπε να εξεταστούν από τις Δασικές Διευθύνσεις που έχουν εδώ και χρόνια μείνει χωρίς προσωπικό.
Η κυβέρνηση πίεζε να αναρτηθούν γρήγορα μέσα στον Φεβρουάριο οι «δικοί της» δασικοί χάρτες καθώς αφ’ ενός το ζητούν οι «θεσμοί», αφ’ ετέρου στις 5 Μαρτίου επίκειται νέα δίκη στο Συμβούλιο της Επικρατείας ύστερα από προσφυγές περιβαλλοντικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων των δασολόγων, η οποία απειλεί να γκρεμίσει το νέο σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι να αναρτώνται τώρα δασικοί χάρτες χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη τα δικαιολογητικά αυτά και οι ενδιαφερόμενοι να πρέπει εσπευσμένα να κινηθούν με προβολή νέων αντιρρήσεων, χωρίς όμως να έχουν όλοι τα ίδια δικαιώματα.
Ταλαιπωρία και παράβολα
Στην Κρήτη τεράστιες εκτάσεις εμφανίζονται ως δασικές (63% στον Νομό Ρεθύμνου) και χιλιάδες αγρότες καλούνται μέσα στην πανδημία και σε σφιχτές προθεσμίες να καταθέσουν αντιρρήσεις μαζί με τα σχετικά παράβολα (90 ευρώ για 5 στρέμματα) προκειμένου να αποχαρακτηριστεί το χωράφι τους από δασικό.
Στα Δωδεκάνησα έχουν κριθεί δασικές εκτάσεις στις οποίες βρίσκονται δρόμοι, ξενοδοχεία και πορτοκαλεώνες μεγάλης ηλικίας. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή προς τον υπουργό Περιβάλλοντος Κ. Σκρέκα της επάρχου Καρπάθου-Κάσου, Καλλιόπης Νικολαΐδου, η οποία μιλά για «βιαστική και απόλυτα πρόχειρη εργασία με την οποία είναι φανερή η μετακύλιση του προβλήματος στον κάθε πολίτη-ιδιοκτήτη έκτασης, ο οποίος καλείται εναγωνίως να αντιδράσει και να ξοδευτεί για να αποδείξει ισχυρισμούς που είναι γνωστοί στην ίδια τη Διεύθυνση Δασών Δωδεκανήσου, όπως πράξεις χαρακτηρισμού, τελεσιδικίες κ.λπ.».
Το πιθανότερο είναι όλος αυτός ο κόσμος να τρέξει και πάλι στους τοπικούς πολιτευτές για να «βρει την άκρη» και να συνεχιστεί έτσι ο κύκλος της συναλλαγής καθώς, στο μεταξύ, έχουν αλλάξει με αποφάσεις, εγκυκλίους και άλλους τρόπους, πολλές φορές, οι όροι του παιχνιδιού.
Η υποβολή αντιρρήσεων, για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται για κυρωμένους δασικούς χάρτες με αποφάσεις ΕΠΕΑ (Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων), αλλά επιτρέπεται για τμήματα των κυρωμένων χαρτών που έχουν αναμορφωθεί μετά την αποδοχή σχετικών αιτήσεων από άλλα όργανα. Δεν επιτρέπονται αντιρρήσεις για όσους υπέβαλαν στο παρελθόν αίτηση αναμόρφωσης/εξαίρεσης (όταν ίσχυαν άλλα κριτήρια) και απορρίφθηκε, αλλά επιτρέπονται για νέες αναρτήσεις χαρτών.
