Μετά την ενδιαφέρουσα επιστημονική ημερίδα με θέμα «Ιστορικές προσεγγίσεις για τους Αγίους Τέσσερις Μάρτυρες Ρεθύμνου» που οργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Ρεθύμνης, που διοργανώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβρη, το σημαντικό γεγονός που έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στην συνείδηση των πιστών, έγινε τραγούδι υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, σε μουσική και ενορχήστρωση της καταξιωμένης συνθέτριας Έλενας Μανιάτη και σε στίχους του Ρεθυμνιώτη στιχουργού και αρθογράφου Ηλία Παλιεράκη, σ’ ένα πραγματικά εξαιρετικό αποτέλεσμα!
Δείτε την ανάρτηση της συνθέτριας:
«Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Πρόδρομο που μας τιμά με την εμπιστοσύνη του, με την ανάθεση της μελοποιημένης απόδοσης της συγκλονιστικής ιστορίας των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων Ρεθύμνου.
Οι εύστοχοι καλογραμμένοι στίχοι του Ηλία Παλιεράκη, περιείχαν ιστορική ακρίβεια, αλλά και θρησκευτική κατάνυξη. Ένας σπουδαίος ποιητής, που καταφέρνει μέσα σε μία τεράστια συλλογή που ξεπερνά τα 2.300 ποιητικά έργα, να αποδίδει με λυρισμό, τόσο ιστορικά γεγονότα, όσο και συναισθήματα. Ένα μοναδικό «ταξίδι» μέσα από λέξεις…
Με απόλυτη ευλάβεια και σεβασμό, πιστεύω το αποτέλεσμα μας δικαιώνει.
Επίσης ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, όλους τους καλούς μου συνεργάτες και κυρίως τον Ιωακείμ Ασλανίδη, που δίνει τον καλύτερο του εαυτό σε κάθε δουλειά, τον Αλέξανδρο Κοντογιάννη που χάρισε μία μοναδική δραματουργική ερμηνεία και τον Μιχάλη Κατρίνη που παρά το πολύ σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα που προέκυψε, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μου και πραγματικά χρωμάτισε με την λύρα του απίστευτα το αποτέλεσμα»
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες, Γεώργιος, Αγγελής, Μανουήλ και Νικόλαος γεννήθηκαν και έζησαν στις Μέλαμπες Ρεθύμνου.
Ήταν και οι τέσσερις παντρεμένοι και κρυπτοχριστιανοί, χριστιανοί δηλαδή που υποκρίνονταν πως είχαν ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό.
Το 1821 όταν οι Κρητικοί επαναστάτησαν ενάντια στους Τούρκους, όπως κι άλλοι Έλληνες, οι τέσσερις Μάρτυρες πήραν μέρος στην Επανάσταση.
Όταν το 1824 είχαμε καταστολή της στην Κρήτη, τους συνέλαβαν οι Τούρκοι και τους οδήγησαν στον Μεχμέτ Πασά του Ρεθύμνου, ο οποίος προσπάθησε με υποσχέσεις να τους πείσει να επιστρέψουν στον Μωαμεθανισμό.
Εκείνοι αρνήθηκαν κι έτσι η μοίρα τους επιφύλαξε φυλάκιση, βασανιστήρια και στο τέλος θάνατο δι’ αποκεφαλισμού.
Μαρτύρησαν στη θέση Μεγάλη Πόρτα του Ρεθύμνου, στις 28 Οκτωβρίου 1824. Τα σώματα τους παρέμειναν άταφα για τρεις ημέρες και σύμφωνα με όσα λέγονται ανέδυαν φως, ορατό και για τους Χριστιανούς αλλά και για τους Τούρκους. Οι Χριστιανοί με επικεφαλής τον διερμηνέα του Πασά, Μανουήλ Παπαδάκη, ζήτησαν την άδεια από το Μεχμέτ για να τους ενταφιάσουν, έργο που ανέλαβαν οι κάτοικοι των Περιβολίων, Γεώργιος Λαγός και Αντώνης Πουρδούνης μαζί με άλλους χριστιανούς.
Ο ενταφιασμός τους έγινε πλάι στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στα Περβόλια του Ρεθύμνου. Σήμερα λείψανα τους βρίσκονται στην Ιερά Μονή Αρκαδίου, στο Ρέθυμνο, στις Μέλαμπες, στην Αθήνα κ.α ενώ ένας τρίκλιτος ναός έχει οικοδομηθεί στη θέση παλαιότερων, ανατολικά της ομώνυμης πλατείας και κοντά στον χώρο του μαρτυρίου τους.
Το κεντρικό κλίτος του ναού είναι αφιερωμένο στους Aγίους Tέσσερις Mάρτυρες, το βόρειο στους Aγίους Tεσσαράκοντα Mάρτυρες και το νότιο στους Αγίους Δέκα Mάρτυρες της Kρήτης.
Είναι εντυπωσιακό πως οι Tέσσερις Nεομάρτυρες μαρτύρησαν το 1824 και καταξιώθηκαν αμέσως ως Άγιοι στη συνείδηση των Xριστιανών.
Λέγεται πως από τον επόμενο χρόνο του μαρτυρίου τους, οι Pεθυμνιώτες χριστιανοί τελούσαν λειτουργίες, αφιερωμένες στη μνήμη τους. Kι αργότερα τους αναγνώρισαν ως προστάτες της σύγχρονης πόλης.Σε αυτό συνέβαλαν και τα θαύματα που συνδέονται με το θάνατο τους.
Το θαύμα με το μαχαίρι
Πέρα από το φως που ανέδυαν τα σώματα τους, μετά τον αποκεφαλισμό τους, λέγεται πως ο δήμιος τους, όταν γύρισε στο σπίτι του σκούπισε το μαχαίρι του με ένα πανί και στη συνέχεια έφυγε για το καφενείο.
Η μητέρα του, που ήταν τυφλή, πλύθηκε και σκουπίστηκε κατά λάθος με αυτό το πανί κι αμέσως βρήκε το φώς της. Το μαχαίρι που έκοψε τα κεφάλια των Τεσσάρων Μαρτύρων, βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο της Σπλάντζια, στα Χανιά.
Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες ενέπνευσαν πολύ και την Βυζαντινή τέχνη, Αγιογραφία, υμνολογία και την λαϊκή μας παράδοση και άφησαν έτσι το δικό τους ανεξίτηλο αποτύπωμα στις ψυχές του Κρητικού λαού, ο οποίος καυχάται για τους Αγίους Τέσσερις Νεομάρτυρες Αγγελή,
Μανουήλ, Γεώργιο και Νικόλαο.
ΣΤΙΧΟΙ
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΙΝΑΙ 0Ι ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Τέσσερις είναι οι Μάρτυρες
Η μνήμη τους δεν σβήνει
Η λάμψη ή αγιότητα
Αλώβητη θα μείνει.
Ο Αγγελής ο Μανουήλ
Ο Γιώργος και ο Νίκος
Μελαμπιανοί με ανάστημα
Ποιότητα και ήθος.
Στσι Τούρκους δίπλα ήτανε
Δήθεν τσι υπηρετούσαν
Μα ήταν κρυπτοχριστιανοί
Την πίστη τους τιμούσαν.
Τέσσερις άντρες που είχανε
Πιο πάνω την πατρίδα
Απ τη ζωή κι ας ξέρανε
Πως δεν υπάρχει ελπίδα.
Με σθένος επροτίμησαν
Καλιά να σκοτωθούνε
Παρά στην γνώμη του πασά
Πως θα υποταχτούνε .
Οι Τούρκοι για εκδίκηση
Σαν τα αρνιά τσι σφάξαν
Και στην Μεγάλη Πόρτα ομπρός
Με μίσος τσι πέταξαν.
Και τα κορμιά μας έβγαζαν
Αντί για αίμα λάμψη
Λες και ήτανε μία φωτιά
Έτοιμη για να ανάψει.
Ήτανε λάμψη Άγια
Και του θεού σημάδι
Που φωτεινό το Ρέθυμνο
Το έκανε το βράδυ.
Η Αγιοσύνη είχενε
Και το μαχαίρι στέψει
Απού μέχρι του δήμιου
Τη μάνα είχε γιατρέψει.
Ενώ ήταν κατάκοιτη
Δεν έβλεπε ομπρός της
Και το μαχαίρι ακούμπησε
Και είδενε το φως της.
Τι κι αν τα χρόνια πέρασαν
Και θα ρθουνε και αλλά
Γραμμένη θα ναι η μνήμη τους
Με γράμματα μεγάλα.
Μαρτύρησαν και διάλεξαν
Του Χάρου την πορεία
Για αυτό και η πράξη τους αυτή
Έγραψε ιστορία
Ακούτε εδώ:
