Ο Γιώργος Καρελιάς γράφει για το γλέντι παρουσία του πρωθυπουργού στην Ικαρία και την εκκωφαντική σιωπή όλης της επιστημονικής κοινότητας.
Πρώτον, δεν μου προξένησε καμιά εντύπωση το-προκλητικό- και αποδεικτικό για την καταχρηστική άσκηση της εξουσίας-βίντεο με το γεύμα της Ικαρίας. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί του και οι λοιποί αξιωματούχοι, που έφαγαν, ήπιαν και συνωστίσθηκαν εκεί, έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται ασφαλείς. Διότι είτε είναι εμβολιασμένοι είτε γνωρίζουν ότι, αν αρρωστήσουν, τους περιμένει η καλύτερη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού. Ναι, αυτή που περίμενε και τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος αρρώστησε-ας το υπενθυμίσουμε-εξαιτίας ενός ανάλογου γεύματος με μικρότερο πλήθος συνδαιτυμόνων. Οι χιλιάδες κοινοί θνητοί, που δεν παίρνουν μέρος σε τέτοια γεύματα, δεν έχουν την ίδια τύχη: το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο χιλιάδες πέθαναν μαζικά στη Βόρεια Ελλάδα εκτός ΜΕΘ. Ουδείς εισαγγελέας έχει ερευνήσει μέχρι στιγμής τις σχετικές καταγγελίες.
Δεύτερον, δεν μου προξένησε καμιά εντύπωση η αισχρή στάση του 90% των μέσων ενημέρωσης. Τα οποία απέκρυψαν όλο το απόγευμα και το βράδυ του Σαββάτου την πρωτογενή είδηση και ανέφεραν en passant «τι λέει ο Στεφανάδης για το γεύμα στο σπίτι του». Και την Κυριακή υποχρεώθηκαν να μεταδώσουν το γεγονός μόνο και μόνο επειδή αντέδρασαν τα κόμματα. Δεν είναι η πρώτη φορά που προσβάλλουν τους θεατές, ακροατές και αναγνώστες τους, προφανώς επειδή τους θεωρούν τυφλούς και κουφούς.
Τρίτον, περίμενα ότι στο πρωθυπουργικό επιτελείο ή ευρύτερα στην κυβέρνηση θα καταλάβαιναν τη ζημιά που έγινε. Και, αν όχι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κάποιος εξουσιοδοτημένος από αυτόν να βγει και να πει τέσσερις λέξεις: «Εγινε λάθος, ζητούμε συγγνώμη». Αντ’ αυτού βγήκε ο νεόκοπος κυβερνητικός εκπρόσωπος και είπε ορισμένα αστεία επιχειρήματα. Δυστυχώς κι αυτός είναι καθηγητής, που, όπως και οι ομότεχνοί του, δεν ξέρει τη ρήση του Μπίσμαρκ «καθηγηταί τρεις κι εχάθη η πατρίς».
Τέταρτον και χειρότερο: είναι απογοητευτική και απεχθής η εκκωφαντική σιωπή όλης της επιστημονικής κοινότητας. Ούτε ένας από τους(μεγαλο)καθηγητές-μέλος ή μη της περιώνυμης Επιτροπής Ειδικών- βρήκε να πει μια λέξη αποδοκιμασίας γι’ αυτό που έγινε στην Ικαρία. Δεν γνωρίζω αν η αφωνία αυτή οφείλεται σε συναδελφική αλληλεγγύη(προς τον «ατακτήσαντα», καθηγητή και βουλευτή, κ. Στεφανάδη) ή στην επιλογή να μη γίνονται δυσάρεστοι προς την εκάστοτε εξουσία. Αλήθεια, ο κ. Τσιόδρας, ο κ.Σύψας, ο κ. Γώγος, η κυρία Γκάγκα, που παρελαύνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα(οι αναφορές είναι απλώς ενδεικτικές- δεν εξαιρείται κανένας και καμιά) δεν αισθάνονται την ανάγκη να πουν μια λέξη αποδοκιμασίας για το προκλητικό γεγονός της Ικαρίας; Πώς θα ξαναμιλήσουν για «συνωστισμό» κουνώντας το δάχτυλο σε «άτακτους» απλούς πολίτες, όταν κλείνουν τα μάτια και το στόμα τους στο συνωστισμό εκείνων που θα έπρεπε κατ’ εξοχήν να στιγματίζουν; Οι άνθρωποι που με τις εισηγήσεις τους απαγορεύουν στους πολίτες να πάνε στην ερημιά μετά τις 6 το απόγευμα, πώς θα ξανακάνουν εισηγηθούν σε όσους τις γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους;
Η σιωπή (τους) είναι συνενοχή. Και η υποκρισία τους είναι χειρότερη από την αντίστοιχη των πολιτικών. Ο Αμερικανός συνάδελφός τους Νόαμ Τσόμσκι το έχει πει έτσι: «Υποκριτές είναι εκείνοι που επιβάλλουν στους άλλους κανόνες, τους οποίους οι ίδιοι αρνούνται να δεχτούν για τον εαυτό τους»…
