Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ακούσαμε από τους περισσότερους πολιτικούς χώρους διάφορες εναλλακτικές προτάσεις με στόχο να καταφέρει η ελληνική οικονομία να ξεπεράσει την κρίση. Από επιστροφή στη δραχμή και μονομερή διαγραφή του χρέους, μέχρι αξιοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, τη λέξη ανάπτυξη σε διάφορες εκδοχές της. Ρεαλιστικές προτάσεις πλην μιας ή άντε και δύο εγώ προσωπικά δεν άκουσα. Και για εμένα πρόταση σοβαρή χωρίς να αναφέρει την αναδιάρθρωση και αξιοποίηση της ελληνικής γεωργίας δεν υπάρχει.
Η χώρα μας μην έχοντας βαριά βιομηχανία, οι εναλλακτικές λύσεις που διαθέτει εκ των πραγμάτων είναι ο τουρισμός και η γεωργία. Και σίγουρα είναι από όλους αποδεκτό ότι μια χώρα που δεν παράγει πλούτο δεν έχει κανένα μέλλον, είτε στο ευρώ είτε στη δραχμή ή στο ρούβλι και το δολάριο.
Η γεωργία κατά την άποψή μου μπορεί να αποτελέσει διέξοδο για πολλούς λόγους. Δίνοντας στοχευμένο εξαγωγικό χαρακτήρα στα αγροτικά προϊόντα της χώρας καταφέρνεις να ισορροπήσεις το εμπορικό ισοζύγιο. Από την άλλη μεριά μπορείς να απορροφήσεις μεγάλο μέρος ανέργων, δημιουργώντας όχι μόνο εργάτες και εργοδότες, αλλά και μια σειρά από επαγγέλματα που θα λειτουργούσαν με υγιή τρόπο δορυφορικά όπως γεωπόνοι, σύμβουλοι επιχειρήσεων, σύμβουλοι ποιότητας κλπ. Σίγουρα μπορεί να ανοίξει και θέσεις εργασίας σε μετανάστες έτσι ώστε αντί να γυρνάνε σαν έρμαια στους δρόμους ή να εγκληματούν, να τους δίνεται η ευκαιρία να βγάζουν τίμια το ψωμί τους.
Και φτάνουμε στην αναδιάρθρωση, γιατί η ελληνική γεωργία στη σημερινή της μορφή δε μπορεί να προσφέρει και πολλά. Και δε μπορεί να προσφέρει γιατί αντιμετωπίζει από τη μια μεριά τις δικές της παθογένειες, όπως το μικρό μέγεθος και ο πολυτεμαχισμός στον αγροτικό κλήρο, χαμηλή ανταγωνιστικότητα, το μεγάλο μέσο όρο ηλικίας του έλληνα αγρότη, την έλλειψη οράματος, αλλά και μια σειρά άλλων προβλημάτων, όπως αλόγιστες εισροές, ο ισχυρός διεθνής ανταγωνισμός, την έλλειψη εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού και λάθος πολιτικές πολλών χρόνων.
Για να καταφέρουμε να έχουμε μια γεωργία όσο το δυνατό ποιο ανταγωνιστική πρέπει να αντιληφθούμε τις ανάγκες τις σύγχρονης αγοράς αγροτικών προϊόντων. Λόγω της παγκοσμιοποίησης και του ισχυρού ανταγωνισμού η μαζικότητα και η οργάνωση του πρωτογενή τομέα είναι επιβεβλημένες για να έχουμε ένα νέο ρεαλιστικό παραγωγικό μοντέλο το οποίο θα δώσει αξία στα προϊόντα μας, θα μας ανοίξει αγορές και θα δώσει κίνητρα στους αγρότες για να ασχολούνται όλο και ποιο ενεργά και με τον απαραίτητο επαγγελματισμό.
Και πώς καταφέρνεις ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα σε μικρό χρονικό διάστημα. Απλό δεν είναι, αλλά δεν είναι και ανέφικτο. Πρέπει επιτέλους άμεσα να σχεδιάσουμε εθνική στρατηγική ανά παραγόμενο προϊόν. Να γίνουν έρευνες αγοράς, έρευνες ανταγωνισμού και να δοθούν λύσεις μέσω του marketing, πάντα εθνικά και ανά προϊόν. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα εθνικό brand name για τα αγροτικά προϊόντα και τις υπηρεσίες τουρισμού που θα συνδέει τους δύο μεγάλους παραγωγικούς ιστούς της χώρας με στόχο τη γενικευμένη διαφήμιση τους στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό.
Το επόμενο μεγάλο βήμα θα είναι η οργάνωση της παραγωγής. Δεν είναι δυνατόν να ανταγωνιστείς χώρες υπερδυνάμεις στην αγροτική παραγωγή χωρίς μαζικότητα και οργάνωση. Σαν να πηγαίνουμε στο πόλεμο ο καθένας μόνος του και όχι συντεταγμένα. Λόγω της αλλαγής του τρόπου ζωής των κατοίκων των μεγαλουπόλεων παγκοσμίως το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς των αγροτικών προϊόντων το κατέχουν οι μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης. Και για να καταφέρεις να πουλήσεις τα προϊόντα σου σε αυτές, πρέπει να διαθέτεις τόσο ποιότητα όσο και ποσότητα. Τα Ελληνικά προϊόντα ποιοτικά είναι σίγουρα ανώτερα σε σχέση με τον ανταγωνισμό λόγω ιδανικών κλιματικών συνθηκών αλλά και της εμπειρίας των ελλήνων αγροτών, αλλά λόγω κατακερματισμού η ποσότητα αν δεν λειτουργήσουμε μαζικά δεν φτάνει. Είτε μέσω δημοπρατηρίων ανά περιφέρεια, είτε δημιουργώντας clusters αγροτικών οργανώσεων, αλλά πάντα ανά είδος και μαζικά, θα καταφέρουμε να βρεθούμε σαν παραγωγοί όσο το δυνατών ποίο κοντά στις αγορές και μέσα στις εξελίξεις.
Μέσω της οργάνωσης τα οφέλη για τους παραγωγούς εκτός από τη πώληση των προϊόντων, θα είναι και σε άλλα εξίσου σημαντικά όπως ο έλεγχος των εισροών και η μείωση του κόστους παραγωγής, ο κάθε παραγωγός πλέον θα γνωρίζει τι θα καλλιεργεί και θα έχει και την ανάλογη υποστήριξη από την οργάνωση και άλλα.
Με λίγα λόγια ο κρατικός μηχανισμός πρέπει να λειτουργήσει ριζοσπαστικά σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργούσε τόσα χρόνια. Να βαδίσει με επιτέλους με ορθολογικό τρόπο και να πράξει τα αυτονόητα. Σε άλλες χώρες το κατάλαβαν νωρίς και έχουν δημιουργήσει ισχυρά trust στις αγορές λόγω του ότι λειτουργούν οργανωμένα με στρατηγική και στόχους. Είναι ώρα να ξυπνήσει και η ελληνική γεωργία γιατί λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης η χώρα την έχει ανάγκη.
Φραγκίσκος Μπριλάκης
Αγρότης
fragiskosbrilakis.wordpress.com
