Στα πλαίσια των εκδηλώσεων του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» 2025 | Fortezza Ρεθύμνου, 2025
Με τεράστια ανταπόκριση από το κοινό και σε μια μαγευτική ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε στο Ενετικό Κάστρο Φορτέτζα του Ρεθύμνου η ξεχωριστή μουσική και καλλιτεχνική εκδήλωση «Η Ποίηση στη Μουσική – Κρυμμένη Ποίηση | Μυστική Συναυλία» στο πλαίσιο του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» 2025.
Το θρυλικό συγκρότημα Υπόγεια Ρεύματα παρουσίασε ένα πρόγραμμα μελοποιημένης ποίησης σπουδαίων Ελλήνων δημιουργών, συνδέοντας με μοναδικό τρόπο το παρελθόν με το παρόν και συγκινώντας τους εκατοντάδες θεατές που κατέκλυσαν τον χώρο τη Δευτέρα 25 και Τρίτη 26 Αυγούστου 2025. Παράλληλα, η εικαστικός Ρένα Παπαγεωργίου παρουσίασε τα έργα της, προσωπογραφίες κορυφαίων ποιητών και ποιητριών, οι οποίες συνέβαλαν στον δημιουργικό διάλογο με τη μουσική, αναδεικνύοντας τη δύναμη της τέχνης όταν συναντά την ποίηση.
Η βραδιά αποτέλεσε ένα πολιτιστικό γεγονός που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα, φέρνοντας σε δημιουργική συνύπαρξη καλλιτέχνες, ακαδημαϊκούς και κοινό σε έναν χώρο ιδιαίτερης ιστορικής και συμβολικής αξίας.
Ευχαριστίες
Η διοργάνωση δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς την πολύτιμη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, των συντελεστών, των συνεργατών, της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Ενετικού Κάστρου Φορτέτζα Ρεθύμνου, των εθελοντών, καθώς και όλων όσοι συνέβαλαν με αφοσίωση και δημιουργικότητα στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Ένα μεγάλο ευχαριστώ απευθύνεται επίσης στο κοινό που αγκάλιασε με ενθουσιασμό αυτήν την πολιτιστική συνάντηση.
Πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 23 Αυγούστου στο ΝΕΥΣ ΑΜΑΡΙ οι λαϊκοί αγώνες δρόμου «9α ΝΕΥΣΑΜΑΡΙΑ στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων της γιορτής του Αγίου Τίτου. Οι αγώνες ξεκίνησαν το 1984 με άλλη ονομασία και συνεχίζονται ανελλιπώς μέχρι και σήμερα.
Διεξάγονται υπό την αιγίδα του Δήμου Αμαρίου σε συνεργασία με τους Πολιτιστικούς Συλλόγους ΣΑΜΙΤΟΣ και ΆΓΙΟΣ ΤΙΤΟΣ των χωριών Νευς Αμαρίου και Οψυγιά.
Οι διοργανωτές ευχαριστούν όλους όσους συνέβαλλαν εθελοντικά για την επιτυχία των αγώνων.
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε, τον Δήμο Αμαρίου για την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους των εξόδων καθώς και για τη διαδικασία αδειοδότησης των αγώνων, τον Επιχειρηματία κ. Ιωάννη Γενεράλη από το Γερακάρι για την παραχώρηση του Ασθενοφόρο της “ΑΓΚΑΛΗΣ ΗΟΜΕS”, τον κ. Καναβά Εμμανουήλ για τη χορηγία των διπλωμάτων, τον Ιατρό κ Γεώργιο Στεφανάκη για την ιατρική κάλυψη, τον Ερυθρό Σταυρό Ρεθύμνου για τη βοήθεια με 4 μέλη του, τον αθλητικό εκφωνητή κ. Ευάγγελο Στούπη και το Αστυνομικό Τμήμα Αμαρίου για την ασφάλεια των διαδρομών. Τέλος να ευχαριστήσουμε τους 90 πρωταγωνιστές της εκδήλωσης δρομείς που έλαβαν μέρος.
Το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε Ρεθύμνης, στα πλαίσια της συνεργασίας του με τους Δήμους της Π.Ε. Ρεθύμνου, την Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και την Ιερά Μητρόπολη Λάμπης και Σφακίων, τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Διεύθυνσης Ρεθύμνου και τους κατά τόπους φορείς και Πολιτιστικούς Συλλόγους συνεχίζει τη σειρά ομιλιών για γονείς με θέμα: «Γονεϊκή Επιτρεπτικότητα: οι συνέπειες στην ψυχική ζωή των παιδιών», σε όλη την Περιφερειακή ενότητα Ρεθύμνου.
Η ανατροφή των παιδιών αποτελεί μια από τις πιο απαιτητικές, αλλά και πιο ουσιαστικές ευθύνες που έχει ένας γονιός. Αρκετές φορές οι γονείς, στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν ένα υποστηρικτικό και μη αυστηρό περιβάλλον για τα παιδιά τους, προκειμένου να προάγουν τη δημιουργικότητα, την αυτονομία και την αυτοπεποίθησή τους, πέφτουν στην παγίδα της επιτρεπτικότητας, ενός γονικού στυλ που χαρακτηρίζεται από χαλαρότητα ως προς τα όρια και τους κανόνες.
Σε μια εποχή που το μεγάλωμα των παιδιών είναι γεμάτο προκλήσεις και ανασφάλειες, στόχος μας είναι να συναντηθούμε με τους γονείς, να συζητήσουμε τον τρόπο που η επιτρεπτικότητα στην ανατροφή των παιδιών μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία και την κοινωνική τους ανάπτυξη και να αναδείξουμε τη σημασία της υγιούς οριοθέτησης.
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 04/09/2025 και ώρα 20.00, στον προαύλιο χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Μάμαντος, στον Μυλοπόταμο.
Ο Δήμος Αγίου Βασιλείου ανακοινώνει την προκήρυξη του έργου “Διαμόρφωση υφιστάμενης πλατείας και δημιουργία νέας παιδικής χαράς” στην Κοινότητα Αγίου Βασιλείου, με στόχο τη δημιουργία ενός σύγχρονου και λειτουργικού δημόσιου χώρου, φιλικού προς τους κατοίκους κάθε ηλικίας.
Το έργο, προϋπολογισμού 209.721 ευρώ, χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα «ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ», στον Άξονα Προτεραιότητας «Αστική Αναζωογόνιση & Λοιπές Δράσεις Περιβαλλοντικού Ισοζυγίου» του Πράσινου Ταμείου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Η παρέμβαση περιλαμβάνει:
– Διαμόρφωση και ανάπλαση της υπάρχουσας πλατείας έκτασης 1.700 τμ, με γνώμονα την ενίσχυση της λειτουργικότητας και της αισθητικής.
– Κατασκευή σύγχρονης παιδικής χαράς, με ασφαλή, πιστοποιημένο εξοπλισμό και δάπεδα ασφαλείας.
– Δημιουργία νέων χώρων πρασίνου και δενδροφυτεύσεις.
– Τοποθέτηση νέου αστικού εξοπλισμού (παγκάκια, φωτιστικά, κάδοι κ.ά.) και βελτίωση του φωτισμού.
«Η σημερινή προκήρυξη σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας υλοποίησης, ενώ η ανάδειξη αναδόχου προβλέπεται στις 23 Σεπτεμβρίου. Η ανάπλαση της πλατείας και η δημιουργία νέας παιδικής χαράς στην καρδιά του Αγίου Βασιλείου αποτελεί μια σημαντική παρέμβαση, που δίνει πνοή στον δημόσιο χώρο και αναβαθμίζει την καθημερινότητα των κατοίκων» ανέφερε ο Δήμαρχος Γιάννης Ταταράκης και συμπλήρωσε:
«Με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, σχεδιάσαμε έναν χώρο φιλόξενο, ασφαλή και λειτουργικό, που θα προσφέρει στιγμές χαλάρωσης, παιχνιδιού και συνεύρεσης για μικρούς και μεγάλους. Η εξασφάλιση της χρηματοδότησης από το Πράσινο Ταμείο μάς επιτρέπει να υλοποιήσουμε ένα έργο ουσίας, χωρίς να επιβαρύνουμε οικονομικά τον Δήμο.
Συνεχίζουμε με συνέπεια και σχέδιο τις παρεμβάσεις που μεταμορφώνουν τον Δήμο μας, με στόχο έναν πιο όμορφο, βιώσιμο και ανθρώπινο τόπο για όλους καθώς και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και την ανάδειξη των κοινοχρήστων χώρων ως σημεία αναφοράς για την τοπική κοινότητα.»
Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ρεθύμνης, όπως εξ’ αρχής είχε τοποθετηθεί, συντάσσεται με το επιχειρείν της εστίασης στην πόλη μας, αναφορικά στην διεξαγωγή του STREET FOOD FESTIVAL.
Συγκεκριμένα, άμα τη υποβολή του αιτήματος από τους διοργανωτές του ανωτέρω φεστιβάλ, οι τελευταίοι ενημερώθηκαν ότι η παραχώρηση χρήσης χώρου στην περιοχή του λιμένα Ρεθύμνου θα συζητηθεί, ΜΟΝΟ υπό την προϋπόθεση ότι το Σωματείο Εστίασης Δήμου Ρεθύμνης συμφωνεί και η διοργάνωση αυτή περιλαμβάνει τους επιχειρηματίες της εστίασης στην πόλη μας.
Κατόπιν ερωτήματός μας και της απάντησης του Σωματείου ότι δεν συμμετέχει στην συνδιοργάνωση του φεστιβάλ εφόσον κρίνει οτι δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των μελών του, το Δ.Λ.Τ.Ρ, σεβόμενο τις ανάγκες των καταστηματαρχών και αντιλαμβανόμενο τις οικονομικές συνθήκες της παρούσας συγκυρίας για τους επιχειρηματίες, ΔΕΝ προχωρεί στη συζήτηση του θέματος παραχώρησης χρήσης χώρου του λιμανιού Ρεθύμνου για την διοργάνωση του STREET FOOD FESTIVAL.
Στα στενά του Ρεθύμνου, ακόμα και σήμερα, το όνομα «Καρεκλάς» φέρνει στο νου εικόνες από γλέντια που κρατούσαν μέρες, λύρες που μιλούσαν σαν ανθρώπινες φωνές και μια μορφή που σφράγισε με το παίξιμό της ολόκληρη την κρητική μουσική παράδοση.
Ο Αντώνης Παπαδάκης, γνωστός σε όλους ως Καρεκλάς, υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές φυσιογνωμίες του 20ού αιώνα στην Κρήτη – ένας καλλιτέχνης που γεννήθηκε φτωχός, μεγαλούργησε στις χαρές του λαού και έφυγε ξεχασμένος.
Γεννημένος στα Περιβόλια Ρεθύμνου το 1893, πήρε το παρατσούκλι «Καρεκλάς» από το επάγγελμα που έκανε μικρός στο μαγαζί του αδερφού του. Όμως η μοίρα του δεν ήταν να μετράει ξύλα και καρφιά· ήταν να πλάθει κοντυλιές. Χωρίς να έχει μουσική παράδοση στο σπίτι του, έπιασε τη λύρα σε ηλικία 13 ετών και σε λίγα μόλις χρόνια μάγευε τα χωριά και τις γειτονιές.
Συγκέντρωση τσαγκάρηδων στα «Μπιτσαξίδικα» στο Ρέθυμνο – 1914 Οι μουσικοί είναι: (άγνωστος) – μπουλγαρί, Γιώργος Πολιουδάκης (Πολιός) – μπουλγαρί, Αντώνης Παπαδάκης (Καρεκλάς) – λύρα, Ν. Πιταράκης – μπουλγαρί πηγή: «Ρέθυμνο 1898-1913», Έκδοση Ι.Λ.Μ.Ρ.
Στην πορεία του συνάντησε παλιούς μάστορες, όπως τον Πίσκοπο (Νικόλαος Πισκοπάκης) και τον Νικήστρατο Αλεξανδράκη, Ρεθεμνιώτες λυράρηδες που ήκμασαν στο γύρισμα του 20ου αιώνα, αλλά και τον Νικόλαο Κατσουλάκη (Κουφιανό), από τον οποίο διδάχτηκε μελωδίες των χανιώτικων συρτών.
Η φήμη του απλώθηκε γρήγορα: «Όπου έπαιζε ο Καρεκλάς, οι άλλοι έβαζαν καρέκλα δίπλα του για να παίρνουν κοντυλιές», έλεγε ο γιος του, Γιάννης. Η σούστα του έγινε μύθος· κανείς δεν την έπαιξε με τόση ποικιλία και μυσταγωγία.
Αντώνης Παπαδάκης (Καρεκλάς) – Γιώργος Πολιουδάκης (Πολιός) από το Λεύκωμα μνήμης Περιβολιών – Μυσιρίων -Πλατανέ του Αλκιβιάδη Μαυράκη
Οι ιστορίες που τον συνοδεύουν μοιάζουν με θρύλους. Έπαιζε ώρες ατελείωτες, χωρίς να κουράζεται, σε πανηγύρια που κρατούσαν νύχτες ολόκληρες.
Ο Στέλιος Φουσταλιέρης αναφέρει σχετικά:
«Στα χωριά ζητούσαν τότε χωραϊτικα όργανα, από το Ρέθυμνο δηλαδή. Όμως οι γάμοι ήταν σκληροί, ζόρικοι. Με τα δάχτυλα μετρούσα το πότε είχα κοιμηθεί στο σπίτι μου. Το γαμήλιο γλέντι κρατούσε 5 – 6 νύκτες. Στα Σφακιά έφτανε και τις 15!… Εγώ ήμουνα χλωμός από τα ξενύχτια, τα δάχτυλα μου πρήζονταν και τα νύχια μου σκιζόταν. Έπαιζα και μ’ έπαιρνε ο ύπνος πάνω στο όργανο. Ο Καρεκλάς τότε – που είχε την μεγαλύτερη αντοχή απ’ όλους μας – μου έπαιζε μια με το πόδι του, ξυπνούσα και συνέχιζα… Κι από λεφτά λίγα πράγματα. Ο κόσμος τότε ήταν φτωχός. Με τη βία βγάζαμε σε κάθε γάμο τρία ως οχτώ κατοστάρικα, όλοι μαζί. Ήταν σαν χαρτζιλίκι. Που τα λεφτά που παίρνουν οι σημερινοί! Και μετά περιμέναμε κανένα κάρο για να μας γυρίσει το στο Ρέθυμνο!…».
Συχνά στα καφενεία του λιμανιού ρωτούσε τους ξένους ταξιδιώτες από πού έρχονταν και τους έπαιζε μελωδίες του τόπου τους – σαν να είχε μέσα του μια απέραντη μουσική μνήμη. Υπήρξε μάλιστα ένα χρονικό διάστημα, γύρω στα 1930, που ο Καρεκλάς είχε φτιάξει κομπανία κι έπαιζε στα γλέντια μαζί με τον Φουσταλιέρη στο μπουλγαρί, το Μιχάλη Αραμπατζόγλου στο σαντούρι και τον Γιάννη τον Αρμένη στο ούτι.
Συνεργάστηκε επίσης με τον Γιάννη Μπερνιδάκη «Μπαξεβάνη» (λαούτο), το Σταύρο Ψυλλάκη «Ψύλλο» (λαούτο), τον Βλαδίμηρο Πλουμιστάκη (μπουλγαρί), το Γιώργο Αγιούτη (μπουλγαρί) και το Λευτέρη Δασκαλάκη «Δασκάλιο» (μπουζούκι).
Πιο μόνιμος συνεργάτης του υπήρξε ο Στέλιος Φουσταλιεράκης, ο οποίος ήταν ανηψιός του, γιος της αδερφής της γυναίκας του. Οι δυο τους μάλιστα ηχογράφησαν για πρώτη φορά δίσκο γραμμοφώνου στην εταιρεία Odeon το 1937. Συνολικά ηχογράφησαν τρεις δίσκους γραμμοφώνου, που αποτελούν και τις μοναδικές ηχογραφήσεις του Καρεκλά στις 78 στροφές:
Αργότερα, στη δεκαετία του ’50, κατεγράφη από τον εθνομουσικολόγο James Notopoulos παρέα με το Γιάννη Μπερνιδάκη (Μπαξεβάνη) και το γνωστό οργανοποιό και λυράρη Μανώλη Σταγάκη.
Οι ηχογραφήσεις του James Notopoulos στο YouTube:
Στα «Χασαπιά»
Ο Χάρης Παπαδάκης, στο βιβλίο του, αφιέρωμα στα «Χασαπιά» [η περιοχή των κρεοπωλείων (1894- 1961) της πλατείας των Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλης του Ρεθύμνου] γράφει:
«Στα μαγαζιά των χασαπιών, τη δεκαετία του πενήντα, μουσική από ηλεκτρικά μέσα δεν ακουγόταν. Αυτό οφειλόταν στο ότι το ράδιο ήταν ένα μηχάνημα ακριβό, όπως ακριβό ήταν και το γραμμόφωνο και οι δίσκοι. Και τα είχαν ελάχιστα καφενεία στο Ρέθυμνο Μουσική ήταν το τραγούδι της παρέας, που όταν έβγαινε στο κέφι έπιανε το σκοπό.
Παρά του ότι στα Χασαπιά και ειδικά στο καφενείο μας σύχναζε ο Μανιάς, ο Σηφογιώργης, ο Σκορδαλός, ο Μαρκογιάννης, που ήταν φίλοι του πατέρα μου, ποτέ δεν τους είχα ακούσει να παίζουν στο καφενείο.
Ο μόνος λυράρης, που έπαιζε στα χασαπιά, ήταν ο Αντώνης Ιωάννη Παπαδάκης ο γνωστός στους Ρεθεμνιώτες, “Καρεκλάς”, ένας από τους αυτοδίδαχτους μαστόρους της Κρητικής λύρας.
Του Καρεκλά του άρεσε η καλή παρέα και σύχναζε στα Χασαπιά.Τον θυμάμαι βράδια, που ερχόταν κούτσα – κούτσα από τη Μεγάλη Πόρτα στα μαγαζί με τη λύρα του μέσα σε ένα σακούλι, που κρεμούσε στον ώμο. Καθόταν στο τραπεζάκι, όπου έβρισκε παρέα και έπινε τα κρασάκια του.
Όταν έβγαινε στο κέφι, έβγαζε τη λύρα, άναβε το τσιγάρο του και την έκανε να κελαηδάει. Ο Καρεκλάς δεν χρειαζόταν λαούτο για συνοδεία. Το ίσο, του το κρατούσαν τα γερακοκούδουνα του δοξαριού του. Από τότε δεν έχω ξαναδεί λυράρη να παίζει με δοξάρι με τα γερακοκούδουνα. Στο δοξάρι της λύρας τα τοποθέτησε ο κατασκευαστής, για να βοηθείται ο καλλιτέχνης στο ίσο και να δίνει και ενα δεύτερο ηχο, που συνόδευε τη λύρα. Οι οργανοπαίχτες παλιά δεν ήταν επαγγελματιες, ήταν λίγοι και αυτοδίδαχτοι. Έπαιζαν για το κέφι τους και την παρέα τους, περισσότερες φορές μόνοι. Σπάνια συναντάς σε παλιές φωτογραφίες, λυράρη και λαουτιέρη μαζί. Σε πολλές μάλιστα συναντάς το λυράρη να συνοδεύεται από οργανοπαιχτη, που παίζει μπουλγκαρι ακόμη και μπουζούκι.
Τον Καρεκλά τον συνάντησα, ένα βράδυ στο λιμάνι στην ταβέρνα του Αντώνη του Λιοδάκη, που είχα πάει παρέα με τον παππού μου τον Αντώνη τον κουτσό. Τα Χασαπιά είχαν χαλαστεί και ο πατέρας μου δεν είχε τότε μαγαζί. Γυρίζει και μου λέει: Ακου τούτη τη και να τη θυμάσαι
“Τα χασαπιά χαλάσανε, χάλασε κι η παρέα και δε θα ξαναπιώ κρασί στου φίλου μου τ’ Αντρέα.
Ποτέ δε την ξέχασα και τώρα που μεγάλωσα καταλαβα, τι ταλέντο έχει ο απλός λαός, που μ ενα δίστιχο μπορεί να πει μια ολόκληρη ιστορία».
Ο Καρεκλάς στα «Ποιήματα» (Αθήνα, 1964) του Ρεθεμνιώτη ποιητή Γιώργη Καλομενόπουλου
Ο Γιώργης (Γιώργος) Καλομενόπουλος (1897–1963) υπήρξε ποιητής και πολεμικός ανταποκριτής με ρίζες στο Ρέθυμνο (από το Νευς Αμαρι ο πατερας του, από το Άδελε η μητέρα του), όπου και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Με το έργο του αποτύπωσε την ατμόσφαιρα και τη νοσταλγία της παλιάς πόλης, τα ήθη, τα έθιμα και τους ανθρώπους της, αναδεικνύοντας την κρητική ψυχή μέσα από έναν λυρισμό άμεσο και αυθεντικό.
Στη συλλογή «Ποιήματα» που εξέδωσε μετά θανατον η σύζυγος του, βρίσκουμε τρεις αναφορές στον Αντώνη Παπαδάκη «Καρεκλά»:
Ατσιπόπουλο
Απόψε όλη η συντροφιά ζωή και νιάτα θα χαρή στ’ αρχοντοχώρι το σεμνό με τους καλούς αθρώπους και με τ’ ανόθευτο κρασί, στ’ αρχοντικό του Βαλαρή, άξιο για τέτοια σύναξη και τέτοιους χαροκόπους.
Σα βράση η λύρα Καρεκλά και δώση διάτα για χορό, μπροστά να πάη ο Τζέλησις και «ατσας» να τονε σύρη. Κι εγώ τραγούδι θα του πω λεβέντικο όσο μπορώ και μαντινάδες όμορφες (βοήθα, αδέρφι Ψύρη!).
Μήτσο, Αριστείδη, Φουντουλή, Φίλιππε, Δήμο και Κωστή, με το ακράτο κέφι μας θα γίνη απόψε ντόρος. Θα κελαηδήση ο Μπαξές και… σύρριζα θα κουρευτή, Κλικλή μου, με τα δόντια σου ο… Γιάννης ο Ματζώρος!
Στου Καμπούρη την Ταβέρνα
Στου Καμπούρη την ταβέρνα, στου Φραγάκη το στενό, μαζεμένες οι παρέες όπως κάθε βραδινό.
Ξεγνοιασιά, γέλιο και κέφι, ποτηράκι και μεζές, και μακριά οι στενοχώριες και οι έγνοιες οι πεζές.
Εις το πρώτο τραπεζάκι δυο λεβέντες κάνουν μπούγιο, ο καλόκαρδος Μανούσος με τ’ αδέρφι τον Κουνούγιο.
Ο Δετόρος, πλάι, ο Γιάννης μες στην «μπέρτα»του σεμνός και παρέα του ο Μανιούδης κι ο Κοκόλης Αστρινός.
Σ’ άλλο τραπεζάκι πίνουν δυο αχώριστοι αδερφοί, ο κυρ Σπύρος Αρετάκης με τον Τούρκο το Ναφή.
Να κι ο Καρεκλάς στο βάθος με το Γιώργη τον Αγιούτη, με τη λύρα του ο ένας και ο άλλος με το «ούτι».
Φτάνει γελαστή με κέφι κι η δική μου συντροφιά, του Ρεθέμνου η νεολαία κι η «ψιλή του η φωτιά».
Σε μιαν άκρη της ταβέρνας ξαπλωνόμαστε κι εμείς, και το πρώτο καραφάκι το κερνάει ο Καμής.
Όλοι γνέφουν τ’ Αριστείδη και στο Μιχελή τον πόντο να πουν κάποιο τραγουδάκι ταιριαστό πρίμο-σεκόντο.
«Κόρη ωραία της αγάπης»η παρέα μας αρχίζει, συγκινείται ο Κοκόλης κι ο Δετόρος μας δακρύζει.
Ο Κουνούγιος κάνει κέφι και κεράσματα προστάζει, μερακλώνεται ο Ζαμπράκος και ο Συνατσής τα σπάζει.
Με γαρύφαλο στο φέσι αποφτάνει η «Λεμονιά» και τραβάει κατευθείαν στην απέναντι γωνιά.
Απ’ τη Νουριγιέ σταλμένος κάποιο μυστικό κρατεί, πλάι στον Καμή πλευρίζει και του το σφυράει στ’ αυτί.
Ο Μπεζώκος, πάντα σέκος, πικραμένος τον κοιτάζει, απ’ τη ζήλια του ασπρίζει κι από το κακό του σκάζει.
Ένα χαμόγελο ανθίζει εις τα χείλη του Καμή και κεφάτος αμολιέται για το σπίτι της, γραμμή
Στου Χηρομανόλη απόψε
Στου Χηρομανόλη απόψε η παρέα για κρασί να καθίση δεν προφτάνει κι αποφτάνει η μισή.
Πλάι πίνει ο Ζαχαρίας, ο κυρ Σπύρος ο Αλατσάς, ο Βλαστός, ο Κολοτούρος, ο Κυρίμης και ο Βουτσάς.
Ο Βλαστός μιλά για γλέντια, ο κυρ Σπύρος για βαρέλια, ο Κυρίμης για αγάπες κι ο Βουτσάς… για τα κοπέλια.
Όλοι ψιλοκουβεντιάζουν παίζοντας το κομπολόι και μονάχα ο Κολοτούρος, χωρίς να μιλάη, τρώει.
Στη μαστίχα το ‘χουν ρίξει, καθιστοί πίσω από μας, ο Σελίμης ο μεσίτης κι ο Γλυστρίδης ο «Ντολμάς».
Τρεις τρατάρηδες πιο πέρα, Ιταλιάνοι Καλαβροί,το ξινόκρασο αφανίζουν και μεζές τους δυο καβροί.
Τα κοπάνησεν ο Τσίγκης και δεν έχει να πλερώση (κι άλλοτε με βερεσέδι τη φωλιά του έχει λερώσει).
Μουρμουρίζει ο Μανολάκης. Τούτη η τέχνη δεν τ’ αρέσει (ο πελάτης είναι Τούρκος αλλά αυτός… φορεί το φέσι).
Φτάνει ο Τζέλησις τρεχάτος απ’ το φούρνο, να προφτάση να τα κοπανήση, ώσπου το προζύμι ν’ αναπιάση.
Σε μιαν άκρη ο Μπιτσικούνης, όπως πάντα, φωνακλάς, προσταγή του περιμένει για τη λύρα ο Καρεκλάς
Η βροντόλυρα του Καρεκλά (1948) – Αρχείο Ειρήνης Μπριλακη Καβακοπουλου
Ο Δημήτρης Ποθουλάκης και ο τραυματισμός του Καρεκλά
Ο Δημήτρης Ποθουλάκης στο βιβλίο του «Το Ρέθεμνος που έφυγε» αναφέρει για τον Αντώνη Παπαδάκη:
«Στου Δασκάλιου το καπηλιό [στο λιμάνι], με τους απόκληρους ναυτικούς, κατά τα μεσάνυχτα άνοιγε σιγά σιγά η πόρτα και έμπαινε βαρύς και ασήκωτος, σέρνοντας το κουτσουρεμένο πόδι του, ο Αντώνης ο Καρεκλάς, πάντα με ένα μισοσβησμένο αποτσίγαρο κολλημενο στα χείλη του.
Έπαιρνε θέση σε όποια μοναχική καρέκλα έβρισκε. Έλυνε με θρησκευτική ευλάβεια μια φθαρμένη μαξιλαροθήκη και έβγαζε προσεκτικά από μέσα τη βροντόλυρα και το δοξάρι με τα γερακοκούδουνα […] Ένας γλυκός παραπονιάρικος σκοπός πλημμύριζε την καταθλιπτική ατμόσφαιρα, που μπορούσε και άνθη να μαράνει και τα δεντριά να ξεράνει!
«Πέθανε, άθλιο κορμί, δεν έχεις μπλιο κιανένα, απού να ενδιαφέρεται στο γ-κόσμο και για σένα».
Αυτή ήταν η συνηθισμένη του μαντινάδα, όταν άρχιζε τον παραπονιάρικο λυπητερό του σκοπό.
Ναυάγιο της ζωής και αυτός ο περιθωριακός καλλιτέχνης της κρητικής μουσικής, έκλαιγε την κατάντια του και τη μαύρη του τη μοίρα. Είχε χάσει τη γυναίκα του στην κατοχή, που τις είχε γράψει τραγούδια και σκοπούς και δεν μπορούσε να συνέλθει από το χτύπημα.
Ένα βράδυ, λίγο μετά την απελευθέρωση βγήκε από την ταβέρνα του Παντελή Αναγνωστάκη στου Κιουλούμπαση για να πάει προς νερού του, όπως είχε πει στην παρέα του, που τον έχασε εκείνο το βράδυ. Το πρωί τον βρήκαν περαστικοί πεσμένο στα κοφτερά βράχια του Κιουλούμπαση, μέσα στα αίματα και με κατάγματα σε όλο του το σώμα. Τον πήγαν μετά από περιπέτειες και ταλαιπωρίες σε νοσοκομείο στην Αθήνα.
Επέστρεψε μετά από δυο τρεις μήνες στο Ρέθυμνο με παράουρο το ένα του χέρι και κουτσουρεμένο το ένα του πόδι κατά μια πιθαμή».
Η άγνωστη ηχογράφηση στην ΕΡΤ
Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε μία ηχογράφηση του Καρεκλά το 1960 από το αρχείο της ΕΡΤ (εκπομπή Τα ξωτικά της παράδοσης). Ανέβηκε στο YouTube από τον Κλεάνθη Ατσαλάκη:
Ο Καρεκλάς και ο Χέρτζογκ
Όμως η πιο απρόσμενη εμφάνισή του έγινε το 1968, όταν ο διάσημος Γερμανός σκηνοθέτης Βέρνερ Χέρτζογκ γύρισε στην Κρήτη την ταινία Letzte Worte («Τελευταίες Λέξεις»). Στη συγκεκριμένη ταινία, ο Καρεκλάς υποδύεται έναν λυράρη που ζει απομονωμένος στη Σπιναλόγκα· οι σκηνές του στο λιμάνι του Ρεθύμνου είναι σήμερα ανεκτίμητο ντοκουμέντο.
«Το 1968 ο Γερμανός σκηνοθέτης Χέρτζογκ βρέθηκε στην Κρήτη για τα γυρίσματα της πρώτης του ταινίας, Signs of life. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, ο Χέρτζογκ γύρισε το πειραματικό μικρού μήκους φιλμ, ασπρόμαυρο, διάρκειας σχεδόν δεκατριών λεπτών, με τίτλο Letzte Worte (Τελευταίες λέξεις), με θέμα «τον καλύτερο λυράρη της Κρήτης, που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στο νησί των λεπρών, τη Σπιναλόγκα και, όταν το κολαστήριο καταργήθηκε και έφυγαν από εκεί όλοι οι λεπροί, εκείνος έμεινε μόνος στο νησί, αρνούμενος να γυρίσει πίσω στον πολιτισμό. Τρεφόταν με αγριόχορτα, αγκάθια και σαύρες και έπαιζε τη λύρα του».
Ο Καρεκλάς υποδύθηκε αυτόν τον λυράρη κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ, όπου τον δείχνει στο Ενετικό λιμάνι του Ρεθύμνου να παίζει έναν Ρεθυμνιώτικο Πεντοζάλη και Σούστες. Στη λύρα του είχε γερακοκούδουνα και τον συνόδευσε στο μπουζούκι και στο τραγούδι ο Λευτέρης Δασκαλάκης ή Δασκάλιος. Τα γυρίσματα έγιναν στο μαγαζί του τελευταίου και αποτελούν ένα μοναδικό συγκλονιστικό οπτικοακουστικό ντοκουμέντο της κρητικής παράδοσης».
Δείτε την ταινία «Letzte Worte»:
Ο Πέτρος Γλέζος και ο Καρεκλας
Ένα κείμενο του του Πέτρου Γλέζου, συγγραφέα και νομικού από το 1968:
«…Νομίζω πως με το ίδιο καράβι, που ένα γαλήνιο δειλινό του Οκτωβρίου ξεκινούσαμε από τον Πειραιά για το Ηράκλειο της Κρήτης, εταξιδέψαμε κάποτε από τη Μασσαλία στο Αιάκειο της Κορσικής.
Το πλοίο μας έφερε ξανά ολοζώντανες τις αναμνήσεις εκείνου του ταξιδιού. Ήταν θυμούμαι, ένα ταξίδι μοναδικό. Και η μνήμη του αρρενωπού νησιού της Μεσογείου, που τη μορφή του συμπύκνωσε κατά κάποιον τρόπο ανεπανάληπτα ή προσωπικότητα του Μεγάλου Ναπολέοντος, μας προετοίμασε για την επαφή με το δικό μας, επίσης αρρενωπό και δυνατό νησί. Αν η Κρήτη δεν έδωκε στην Ελλάδα ένα Μεγάλον Ναπολέοντα, έγραψε στην ιστορία μας μια σειρά από αγνούς και θερμούς αγωνιστές της Ελευθερίας, που, ανώνυμοι οι πολλοί, σεμνά ιστορημένοι οι λίγοι, εβεβαίωσαν τη λεβεντιά της Κρητικής γης και την Ελληνικότητά της. Και αν η Κρήτη είναι βέβαια απαλώτερη από την Κορσική, δεν παύει να είναι αρρενωπή, περήφανη και πιο όμορφη.
Βέβαια, κι’ εκαμαρώναμε ήδη εκ προοιμίων τη λιγεράδα και την ομορφιά των ανθρώπων της Κρήτης, εκείνη τη σβελτωσύνη, που τους επιτρέπει η σπαθάτη κορμοστασιά τους. Και ακούγαμε ευχάριστα, οικειωμένοι άλλως τε με αυτήν από την σχεδόν όμοια λαλιά της δικής μας ιδιαίτερης πατρίδας, της Νάξου, τη χαρακτηριστική, την τραγουδιστή ομιλία τους. Το πλοίο μας, η “Μεγαλόνησος Κρήτη”, μας φαίνονταν σαν μια μικρογραφία του νησιού, που το άλλο πρωϊνό θα πατούσαμε τα ιερά χώματά του.
Όταν ο καλός μας φίλος συνεπιβάτης, ο λεβέντης Κρητικός Μανώλης Φούμης, την αυγή μας έδειχνε και μας ονομάτιζε τα Κρητικά βουνά και τις Κρητικές ακρογιαλιές και μας ξεναγούσε ήδη από το πέλαγος στην ωραία πατρίδα του, είχαμε την αίσθηση πως θα περιηγηθούμε σε λίγο τόπον που τον γνωρίζουμε. Και όλοι οι Έλληνες πρέπει να την γνωρίζουν την Κρήτη».
«Μια βραδυά στο γραφικό λιμανάκι του Ρεθύμνου, συντροφευμένοι από δυο καλούς μας φίλους, γνήσιους Κρητικούς, τους κυρίους Κώσταν Αρχοντάκην και Σταύρον Σαραβελάκην, απολαύσαμε κατανυχτικά τις περίφημες Κρητικές “μαντινάδες”. Στη μικρή ταβερνίτσα του, ο θαυμάσιος εκείνος τύπος, ο Λευτέρης Δασκαλάκης, αφού μας περιποιήθηκε απλά, αλλά εγκάρδια με χταποδάκι ψητό και με μπουγιαμπέσα, κάθησε κοντά μας με το λαγούτο του κι’ άνοιξε απαλά απαλά στην αρχή το τραγούδι της Κρήτης, τη “μαντινάδα”.
Σε λίγο ήρθε να τον συντροφέψει, περίφημος κι’ αυτός τύπος – ένα περίεργο κράμα ήρωα του Χάμσουν και του Ντοστογιέφσκι – ο γερο-λυράρης Αντώνης Καρεκλάς. Πότε δάκρυα, πότε ευφρόσυνη χαρά φώτιζε τα πρόσωπά μας, όπως ακούγαμε τους δυο τραγουδιστές κι’ ακόμη όπως τους βλέπαμε να χαϊδεύουν ή να χτυπούν τα μουσικά όργανά τους, να δένονται μαζί τους σαν να ήταν σάρκα τους. Όταν πολύ αργά τη νύχτα αποχαιρετούσαμε τους δυο τραγουδιστές και το απαλό πρωτοβρόχι ράντιζε τις πλάκες του μικρού λιμανιού και τις έκανε να λάμπουν, είχαμε την αίσθηση του ανεπανάληπτου. Ποιος ξέρει, αν ποτέ πια θα μας δοθεί η χάρη να ξανακούσουμε το τραγούδι τους!…».
Η παρακμή και το άδοξο τέλος
Παρά τη δόξα του, τα τελευταία του χρόνια ήταν δύσκολα. Οι νεότεροι λυράρηδες, πιο «μοντέρνοι», τον έβαλαν στην άκρη. Εκείνος, φτωχός και κουρασμένος, βρέθηκε να παίζει για ένα ποτήρι κρασί στα στενά του Ρεθύμνου.
Ο δημοσιογράφος Νίκος Αγγελής (1929-2002) είχε γράψει ένα συγκλονιστικό άρθρο στην εφημερίδα «Ακρόπολις» την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 1978 με αφορμή το θάνατο του «Καρεκλά»:
«Διαβάζω την 5η Ιανουαρίου στην “αρχαιότερη κρητική εφημερίδα” στην “Κρητική Επιθεώρηση” Ρεθύμνου:
“Με καθυστέρηση πληροφορούμεθα τον θάνατο του Ρεθεμνιώτη λυράρη Αντώνη Παπαδάκη ή Καρεκλά που επισυνέβη τα Χριστούγεννα στο άσυλο των Χανίων, όπου οι αντίξοες συνθήκες της ζωής και το βαθύ γήρας τον είχαν οδηγήσει.
Με το θάνατο του Καρεκλά χάνεται μια δόξα της Κρητικής Μουσικής, ένας σπάνιος καλλιτέχνης που είχε αφήσει εποχή και πραγματικά με το δοξάρι του έγραψε ιστορία στην μουσική παράδοση του τόπου. Ο Καρεκλάς για χρόνια πολλά ήταν ο ξακουστός λυράρης της Κρήτης, ο δεξιοτέχνης του δοξαριού, που μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν μοναδικός στην απόδοση της “σούστας”, με την οποία και συνεδέθη το όνομά του. Τύπος μπoέμ, εκακοτύχησε στην ζωή του και είχε βασανισμένα γεράματα”.
Ένα “δίστηλο καλό” όπως λέμε στη δημοσιογραφία, αφιέρωσε η εφημερίδα στο θάνατο του Καρεκλά που κατάφερε να μάθει δέκα μέρες μετά… “Γιατί μωρέ;” ρωτούσε από χρόνια πολλά ο μακαρίτης ο Γιώργος Ανδρουλιδάκης, που μάθαινε την κατάντια του Καρεκλά. “Γιατί μωρέ; Δεν ανατραφήκαμε εμείς με τη λύρα του; Δεν νοιώσαμε τα πρώτα σκιρτήματα με το δοξάρι του; Γιατί μωρέ τον αφήσατε να καταντήσει έτσι ο Καρεκλάς εσείς μια ολόκληρη πολιτεία;”.
Ρωτούσε ο “δάσκαλος” μας στη δημοσιογραφία τότε. Ρωτώ κι εγώ με τη σειρά μου το Δήμαρχο και το Δεσπότη του Ρεθέμνου, που τυχαίνει να διαβάζουν καθημερινά την εφημερίδα αυτή με το “δίστηλο”:
– Γιατί; Ούτε το γεροκομείο του Pεθέμνου δεν χωρούσε το απομεινάρι του Καρεκλά; Δε βρέθηκε μια γωνιά να τον κρατήσει, έτσι για ν’ αφήσει την ύστερη πνοή του, όπως άφησε την τελευταία δοξαριά, στο Ρέθεμνος; Ήταν ο θάνατός του λιγότερο σημαντικός και από τον ψόφο ενός σκύλου για να τον μάθει η πολιτεία του δέκα μέρες μετά;
Το καλοκαίρι που θα κατέβω στο Ρέθεμνος θα δω τη λύρα του Καρεκλά αποτεθειμένη στη βιτρίνα της λαογραφικής συλλογής. Έτσι συμβαίνει πάντα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους. Η φροντίδα μας εξαντλείται στα άψυχα…
Μα ας αφήσομε τη μουρμούρα. Ο Καρεκλάς δεν πέθανε τώρα. Ήταν από χρόνια πολλά πεθαμένος. Από τότε που άλλοι σύγχρονοι λυράρηδες, πιο γρήγοροι και πιο προσαρμοσμένοι στους συρμούς, απόσπασαν από τον “ένδοξο” λυράρη τον κόσμο. Εκείνος ο θάνατος ήταν πιο οδυνηρής γιατί τον… έζησε ο Καρεκλάς. Τον κατάπιε γουλιά – γουλιά, μήνα με τον μήνα. Στα πανηγύρια δεν τραβούσε τον κόσμο πια και στους μεγάλους γάμους δεν τον καλούσαν. Ένοιωθε να ξεπέφτει και ν’ απομονώνεται. Έβλεπε τους καινούργιους να μπασταρδεύουν τους ρυθμούς που εκείνος με το Ροδινό σκάλισαν στο πετσί του Ρεθέμνου, αναπλάθοντας παμπάλαιους τόνους και πικραινόταν. Δεν έλεγε τίποτα. Κατέβαινε μόνο…
Ύστερα οι “αντίξοες συνθήκες της ζωής” που γράφει και ο συνάδελφος του Ρεθέμνου σύντριψαν κυριολεκτικά τον Καρεκλά. Χαμήλωσε η ψυχή του, λιγόστεψε θαρρείς και η λογική του ακόμη. Mα κάπου εκεί, μια σπίθα έμενε αναμένη μέχρι θανάτου και όταν την “λαντουρούσε” με κρασί στραφτάλιζε κι έδιδε ρυθμό στα μαραμένα χέρια. Και τότε μέσα στην πηχτή Pεθεμνιώτικη νύχτα ακουόταν κάπου σαν μακρινό παράπονο ή λύρα του να ανακαλεί τις σκιές και τις χαμένες μέρες της λεβεντιάς:
– Ο Καρεκλάς θυμάται, έλεγε τότε, κάποιος νυχτοπαρωρίτης διαβάτης.
Ειδικότητα του Καρεκλά ήταν η σούστα. Η σούστα του Καρεκλά. Έμεινε στην μουσική παράδοση του νησιού, δεν παραποιήθηκε από κανένα λυράρη. Είναι σεμνή, κλασική, σίγουρη και μαζί ναζιάρικη και ζωντανή. Ο Μουντάκης με τον Σκορδαλό που πέρασαν την παράδοση του Ρεθέμνου ολοζώντανη και αναλλοίωτη στις νεώτερες γενιές δεν άλλαξαν τη σούστα του Καρεκλά. Την σεβάσθηκαν απόλυτα. Διατήρησαν το όνομα της. Δηλαδή ούτε την οικειοποιήθηκαν οι ίδιοι, ούτε άφησαν κανένα άλλο να την οικειοποιηθεί. Και αυτό τους τιμά ιδιαίτερα.
Θυμούμαι δύο περιστατικά που καθρεπτίζουν έντονα τη δόξα και την κατάρρευση του Καρεκλά. Δύο εικόνες από την μεσουράνηση και την συντριβή του.
Ήμουν παιδάκι και βρεθήκαμε με το παππού στο χωριό Ρούστικα του Ρεθέμνου σ’ ένα πανηγύρι. Ήταν καλοκαίρι. Του Προφήτη Ηλία θα ήταν γιατί στο χωριό αυτό υπάρχει ένα ιστορικό μοναστήρι στο όνομα του προφήτη. Βράδιαζε και έπεφτε η ζεστή. Ως το σπίτι που μας φιλοξενούσαν έφταναν φωνές και τραγούδια λαού που παραληρούσε από κέφι. Έμοιαζαν με φωνές από ένα καρναβάλι νοτιοαμερικάνικο. Τις φωνές σφράγιζαν κάθε τόσο πυροβολισμοί, σφυρίγματα και κρότοι από βαρελότα.
Ανάμεσα στο βουητό αυτό ξεμύτιζε κάπου – κάπου η γλυκιά λαλιά μιας λύρας. Δυο τρεις κοντυλιές φτεράκιζαν μια στιγμή και ύστερα πνίγονταν πάλι στον ανθρώπινο κατακλυσμό.
Στο σπίτι που καθόμασταν σηκώθηκε από περιέργεια. Τι γίνεται; Κάτι ασυνήθιστο για το πανηγύρι του χωριού. Η νοικοκυρά έστελλε κάποιον να μάθει τι συμβαίνει. Σε λίγο ο αγγελιοφόρος ήρθε πίσω.
Τ’ αυτιά του έφεγγαν από ενθουσιασμό. Ήταν φανερό πως είδε ένα εξαιρετικό θέαμα. Είπε:
– Είναι ο Καρεκλάς στο μέγα κέφι και χορεύει ούλος ο λαός στο «λιβάδι».
«Λιβάδι» έλεγαν την πλατεία του χωριού. Τα παιδιά δεν κρατηθήκαμε άλλο.Κατεβήκαμε και πήγαμε ως εκεί. Ήταν μια ανθρωπομάζα που ορύετο κυριολεκτικά. Ανεβήκαμε σ’ ένα δέντρο για να βλέπουμε καλύτερα. Κάποιος έλεγε πως ο Καρεκλάς έφθασε πριν από λίγη ώρα από το Ρέθεμνος πιωμένος. Εμείς βλέπαμε έναν μικρόσωμο άνθρωπο ανεβασμένο πάνω σ’ ένα τραπέζι. Θαρρώ πως απάνω στο τραπέζι ήταν μια καρέκλα ή ένα βαρέλι μικρό στερεωμένο με τάκους. Δεν θυμούμαι καλά. Οπωσδήποτε ο Καρεκλάς ήταν απάνω στο βαρέλι αυτό ή στην καρέκλα, είχε τη λύρα πίσω στο κεφάλι του και έπαιζε. Ναι έπαιζε έτσι ανάποδα τη θρυλική σούστα του και τριγύρω πιωμένοι πανηγυριώτες χόρευαν ομαδικά. Και φώναζαν και τραγουδούσαν. Άλλοι σφύριζαν, άλλοι χτυπούσαν με τις παλάμες το τραπέζι, άλλοι κρατούσαν μπουκάλες γεμάτες κρασί και τις περνούσαν από στόμα σε στόμα.
Ένας νεαρός ήταν ανεβασμένος στο τραπέζι, πλάι στον παραλοϊσμένο λυράρη, του ‘βαζε στο στόμα μεζέδες, τον πότιζε κρασί. Μάζευε τα λεφτά που σκορπούσαν οι χορευτάδες γύρω και τα αποθήκευε στην τσέπη του λυράρη. Και πάνω απ’ όλα αποκρινόταν με τη δική του φωνή στα πυκνά “καλέσματα” που έστελνε ο λαός από γύρω:
– Γεια σου Καρεκλά αθάνατε!…
Αυτό το θέαμα του λυράρη που δόξαζε ο λαός δεν έφυγε ποτέ από την μνήμη μου. Και αν ήταν να φύγει δεν το άφησε ένα άλλο θέαμα που αντίκρουσα περίπου είκοσι χρόνια αργότερα.
Καθόμαστε μιαν εσπέρα, αργά, στο λιμανάκι του Ρεθέμνου και πίναμε μαύρο κρασί με, τηγανητά, ξιδάτα, καβούρια και ψιλές ντόπιες γαριδοπούλες. Περνούσαν οι ώρες, έπεφτε άχνα αναδερή στα ρούχα μιας και στα μαλλιά μας. Καταστάλαζαν οι μικρές φωνές και οι καημοί της πολιτείας. Φούσκωνε τις ψυχές μας το κρασάκι. Μια στιγμή βγήκε από ένα στενό ένας άνθρωπος γερασμένος, μ’ ένα μακρύ σακάκι ριγμένο στους ώμους. Ακουμπούσε σ’ ένα μπαστούνι και μας πλησίασε. Είμαστε η μοναδική μεγάλη παρέα στο γιαλό. Έβγαλε μια ταλαιπωρημένη λύρα από το σακάκι του και έγνεψε να μας παίξει λίγο. Ένας ντόπιος, όμως, νεαρός της συντροφιάς τον σταμάτησε απότομα:
– Αντώνη πιες μια και πήγαινε…
Ήταν ο Καρεκλάς! Ναι ο μεγάλος λυράρης! Όταν το ‘μαθα είχε απομακρυνθεί. Ένοιωσα οργή και θλίψη. Άφησα την παρέα και έτρεξα στα στενά να τον βρω, αλλά είχε χαθεί εκείνη τη νύχτα… Είχε εξασφαλίσει το κρασάκι του για κείνη την ώρα και είχε τρυπώσει στο σπιτάκι του. Ήταν φανερό πως από τότε είχε πεθάνει..
Τα φετινά Χριστούγεννα ήμουν με δυο συναδέλφους στο Ρέθεμνος. Παραμονή, προπαραμονή, περνούσαμε από την μεγάλη παραλία που ήταν έρημη και τη βασάνιζε ένας φοβερός βοριάς. Κρύο, παντερμιά, χιονόνερο.
Σταματήσαμε το αυτοκίνητο και βλέπαμε τα φοβερά κύματα που ξεπερνούσαν τα μουράγια και φοβέριζαν τα μικρά πλεούμενα. Ακούγαμε για λίγο τους γόους των νερών και τους θρήνους των κλειστών σπιτιών. Οι αντένες των μικρών καραβιών σφύριζαν. Ήταν μια παράξενη, σχεδόν εφιαλτική ώρα. Υπολογίζω, ήταν η ώρα που πέθαινε ο Καρεκλάς, ξεχασμένος, νεκρός κιόλας από πολλά χρόνια, σ’ ένα κρεβάτι γεροκομείου, μακριά από την πολιτεία που τον γέννησε, τον γλέντησε, τον δόξασε, τον περιφρόνησε και τον έδιωξε, σα γέρικο και άχρηστο σκυλί να πεθάνει έξω από τα όρια της…».
Ο Αντώνης Παπαδάκης έφυγε από τη ζωή στις 26 Δεκεμβρίου 1977, στο Άσυλο Ανιάτων Χανίων, σχεδόν μόνος.
Κι όμως, ο ήχος του δεν χάθηκε. Η «Σούστα του Καρεκλά» παραμένει αναφορά για κάθε λυράρη που σέβεται τον εαυτό του. Ο Στέλιος Φουσταλιεράκης τον αποκάλεσε «μεγάλο δάσκαλο της Κρητικής μουσικής, από τον οποίο περάσαμε όλοι». Ο Αντώνης Παπαδάκης αν και έφυγε ξεχασμένος, άφησε πίσω του ήχους αθάνατους.
Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης, με την ευκαιρία της ανάληψης των καθηκόντων του νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή κ. Νικορέστη Χανιωτάκη, προσκαλεί όλους τους καλλιτέχνες (ηθοποιούς/χορευτές, συγγραφείς, εικαστικούς, μουσικούς κ.α.) που ζουν και εργάζονται στην Κρήτη να αποστείλουν το συντομότερο δυνατόν το βιογραφικό τους σημείωμα και προτάσεις συνεργασίας στην ηλεκτρονική διεύθυνση info@dipethekritis.gr ή στο nikorestischaniotakis@dipethekritis.gr.
Η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνης, κα Μαρία Λιονή, απέστειλε σήμερα επιστολή σχετικά με τον Κόμβο Επισκοπής στον αρμόδιο Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, κ. Χρίστο Δήμα, στην οποία αναφέρονται αναλυτικά τα εξής:
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη να θέσουμε υπόψη σας ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα που αφορά στην οδική ασφάλεια και στη λειτουργική αναβάθμιση του υφιστάμενου τμήματος του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ), στην περιοχή της Τοπικής Κοινότητας Επισκοπής, Δημοτικής Ενότητας Λαππαίων, Δήμου Ρεθύμνης.
Κατά την υλοποίηση του έργου «Βελτίωση Οδικής Ασφάλειας στο τμήμα Γεωργιούπολη – Πετρές» από τον Οργανισμό Ανάπτυξη Κρήτης – ΟΑΚ Α.Ε., τοποθετήθηκε προσωρινός κυκλικός κόμβος στην Επισκοπή για λόγους εργοταξιακής σήμανσης και κυκλοφοριακής ρύθμισης. Ο κόμβος αυτός, αν και προσωρινός, απέδειξε στην πράξη την αποτελεσματικότητά του, καθώς διευθέτησε ομαλά την κυκλοφορία, χωρίς να προκαλέσει κυκλοφοριακά προβλήματα ή ατυχήματα.
Σύμφωνα με την υφιστάμενη εγκεκριμένη μελέτη, προβλέπεται η κατασκευή δύο ασύμμετρων τρισκελών ισόπεδων κόμβων σε απόσταση μόλις 90 μ., με σήμανση STOP και αριστερές στροφές επί του ΒΟΑΚ. Η λύση αυτή έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη, ιδίως λόγω του αυξημένου κυκλοφοριακού φόρτου και των αριστερών στροφών, που δυσχεραίνουν την ασφαλή απεμπλοκή των οχημάτων.
Αντιθέτως, ο προσωρινός κυκλικός κόμβος αποδείχθηκε στην πράξη σαφώς ασφαλέστερος και λειτουργικότερος. Γι’ αυτόν τον λόγο, τόσο οι τοπικοί φορείς και οι κάτοικοι όσο και ο ΟΑΚ Α.Ε. ζητούν τη μονιμοποίησή του. Ήδη ο ΟΑΚ Α.Ε. έχει απευθύνει σχετικά αιτήματα προς τον μελετητή του έργου (επισυνάπτονται – αρ. πρωτ. 11062/14-08-2024 και 10691/13-08-2025) ώστε να τροποποιηθεί η μελέτη.
Επισημαίνουμε τα εξής:
Σύμφωνα με το ΦΕΚ 253τ.ΑΑΠ/21-12-2015, ο ΒΟΑΚ έχει χαρακτηριστεί ως αυτοκινητόδρομος στο σύνολό του. Ωστόσο, σύμφωνα με το ανωτέρω ΦΕΚ η ισχύς των διατάξεων του ΚΟΚ για τους αυτοκινητόδρομους εφαρμόζεται μόνο στα τμήματα που έχουν ήδη κατασκευαστεί με τις προδιαγραφές αυτοκινητόδρομου και έχουν παραδοθεί σε χρήση. Το υπό εξέταση τμήμα δεν διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά. Συνεπώς, δεν απαιτείται αποχαρακτηρισμός του ως αυτοκινητόδρομος, καθώς εν τοις πράγμασι δεν είναι και σύμφωνα με το ΦΕΚ 253τ.ΑΑΠ/21-12-2015.
Η τροποποίηση της μελέτης ώστε να προβλεφθεί μόνιμος κυκλικός κόμβος είναι νομικά εφικτή, σύμφωνα με το άρθρο 144 παρ. 2 του Ν.4412/2016, λόγω απρόβλεπτων συνθηκών που προέκυψαν κατά την εκτέλεση του έργου και για λόγους οδικής ασφάλειας.
Αντίστοιχες περιπτώσεις στον ΒΟΑΚ έχουν υπάρξει στο παρελθόν: ο κυκλικός κόμβος Μοχού–Σταλίδας (2012) καθώς και ο κόμβος Αγίας Βαρβάρας στον κάθετο άξονα Αγία Βαρβάρα–Μοίρες, που ξεκίνησαν ως εργοταξιακοί κόμβοι και στη συνέχεια εγκρίθηκαν ως μόνιμοι, επειδή αποδείχθηκαν λειτουργικοί και ασφαλέστεροι.
Η προτεινόμενη τροποποίηση θα πρέπει να εγκριθεί τόσο από την Προϊσταμένη Αρχή όσο και από τη Διαχειριστική Αρχή του τομεακού ΕΣΠΑ (ΥΜΕΠΕΡΑΑ), λόγω της συγχρηματοδότησης του έργου.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό ότι το υπό εξέταση οδικό τμήμα πρόκειται να αντικατασταθεί με την υλοποίηση του νέου ΒΟΑΚ και να ανακαταταχθεί σε Δευτερεύον Εθνικό Οδικό Δίκτυο.
Με βάση τα παραπάνω, ζητούμε εκ πρώτης τη σύμφωνη γνώμη σας και εν συνεχεία την πολύτιμη συνδρομή σας για την δρομολόγηση των απαιτούμενων ενεργειών, ώστε με τη αναγκαία σύμφωνη γνώμη της Διαχειριστικής Αρχής του τομεακού ΕΣΠΑ (ΥΜΕΠΕΡΑΑ) να ολοκληρωθεί η διαδικασία τροποποίησης της μελέτης και της σχετικής ΑΕΠΟ, προκειμένου να κατασκευαστεί μόνιμος κυκλικός κόμβος στην Επισκοπή, προς όφελος της οδικής ασφάλειας και της καλύτερης εξυπηρέτησης κατοίκων και επισκεπτών.
Συνημμένα σας υποβάλλουμε:
Το υπ’ αριθμ. 11062/14-08-2024 αίτημα του ΟΑΚ Α.Ε. προς τον μελετητή του έργου.
Το υπ’ αριθμ. 10691/13-08-2025 αίτημα του ΟΑΚ Α.Ε. προς τον μελετητή του έργου.
Τεχνικό σημείωμα του Πολιτικού Μηχανικού – Συγκοινωνιολόγου κου Θανάση Τσιάνου, με αναλυτική τεχνική τεκμηρίωση των αιτημάτων μας.
Ενδεικτικά δημοσιεύματα στον Τύπο.
Το ΦΕΚ 253τ.ΑΑΠ/21-12-2015 περί χαρακτηρισμού αυτοκινητοδρόμων.
Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες σας».
Σχόλιο Γραφείου Τύπου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής σχετικά με τη συνέντευξη του Κυβερνητικού Εκπροσώπου
Η πραγματικότητα είναι μία:
Μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης, με δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης και ελευθερία κινήσεων εκτός μνημονίων, η Ελλάδα παραμένει προτελευταία στην Ευρώπη σε αγοραστική δύναμη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το ΑΕΠ ανά κάτοικο της ελληνικής οικονομίας σε όρους αγοραστικής δύναμης κατατάσσεται στην προτελευταία θέση της ΕΕ των 27 για το 2024 (όπως και το 2019).
Κατά την εξαετή διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο πληθωρισμός εκτοξεύθηκε κατά +16,5%. Μάλιστα, είναι υπερδιπλάσιος (+38%) στα τρόφιμα, που αφορά συγκριτικά περισσότερο χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
Κατά την εξαετή διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το κόστος στέγασης βρίσκεται στα ύψη.
Την ίδια στιγμή που τα εισοδήματα εξανεμίστηκαν, οι φόροι που επωμίζονται πολίτες και επιχειρήσεις γέμισαν τα ταμεία και η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα δημοσιονομικά ανάγοντας τον πληθωρισμό σε εργαλείο μείωσης του λόγου χρέους προς το ΑΕΠ.
Το πραγματικό ΑΕΠ αυξήθηκε 9,2% την περίοδο 2019-24 χάρη στις ανωτέρω σημαντικότατες εισροές, που δεν αναμένεται να επαναληφθούν μετά το 2026.
Αν ενοχλείται η κυβέρνηση από τα πραγματικά στοιχεία γιατί δεν εξυπηρετούν το αφήγημά της να παραπλανά τους πολίτες για τις επιδόσεις της, δικό της θέμα. Ας μην αυταπατάται, όμως, ότι με παραπειστικές συζητήσεις και αλχημείες θα βαφτίσει το κρέας ψάρι. Οι πολίτες έχουν πλήρη εικόνα για την Ελλάδα που παραδίδει η αποτυχημένη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Τέλος, ως προς τις δηλώσεις του για την τραγωδία των Τεμπών, ο κ. Μαρινάκης επιβεβαίωσε ότι έχει βάλει σκοπό να φτάσει τους μεγάλους προπαγανδιστές. Καθημερινά διαστρέφει λεγόμενα, δολοφονεί χαρακτήρες, επινοεί ανύπαρκτες καταστάσεις και ψεύδεται κατ’ επάγγελμα και ασυστόλως.
Αν κάποιος έκανε λόγο για παράνομο φορτίο στην εμπορική αμαξοστοιχία ήταν το κρατικό πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Το «ευαγγέλιο» – κατά τον κ. Σκέρτσο-, που συνέταξαν «οι καλύτεροι τεχνοκράτες από όλη την Ευρώπη χάρη στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης» και ο κ. Μητσοτάκης ζητούσε από το βήμα της Βουλής «να το υιοθετήσει πλήρως η αντιπολίτευση».
Ναι, σε αυτό το κυβερνητικό φιάσκο αναφερόμαστε, κ. Μαρινάκη. Το διαγράψατε από τη μνήμη σας;
Ο Δήμαρχος Ρεθύμνης κ. Γιώργης Χ. Μαρινάκης υποδέχθηκε σήμερα στο γραφείο του αντιπροσωπεία του αθλητικού σωματείου «Ρυθμική Αύρα Ρεθύμνου» και συγκεκριμένα την Πρόεδρο κ. Ασπασία Μαύρη και την Προπονήτρια κ. Βασιλική Κισανδράκη.
Στη συνάντηση συμμετείχε ο Αντιδήμαρχος Αθλητισμού κ. Νίκος Προβιάς.
Ο Δήμαρχος Ρεθύμνης και ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος συζήτησαν εκτενώς με τις εκπροσώπους του σωματείου τα ζητήματα που ετέθησαν από την πλευρά τους, στο πλαίσιο μιας γόνιμης και εποικοδομητικής ανταλλαγής απόψεων, η οποία αφορούσε τόσο τον αγωνιστικό, όσο και τον μαζικό αθλητισμό σε όλο το εύρος του Δήμου Ρεθύμνης.
Ζητήματα όπως η αναβάθμιση των ήδη υπαρχουσών αθλητικών εγκαταστάσεων και ο προγραμματισμός κατασκευής νέων, αποτέλεσε σημαντικό μέρος του διαλόγου καθώς η «οικογένεια» της ρυθμικής γυμναστικής ολοένα και αυξάνει τα μέλη της και αντίστοιχα διευρύνονται και οι ανάγκες της για κατάλληλες υποδομές άθλησης.
Ο κ. Δήμαρχος τόνισε προς τις εκπροσώπους του σωματείου, ότι η Δημοτική Αρχή αντιμετωπίζει θετικά τις αγωνίες και τα αιτήματα τους, επισημαίνοντας ότι καταβάλλεται συντονισμένη προσπάθεια για την επίτευξη των κατά το δυνατό καλύτερων και αποτελεσματικών λύσεων ως προς τις ανάγκες του αθλητικού κόσμου του δήμου μας.
Μάλιστα, σχετικές ανακοινώσεις θα πραγματοποιηθούν σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Με σεβασμό και συγκίνηση, πραγματοποιήθηκαν στις Βρύσες οι Εκδηλώσεις Μνήμης για την 81η Επέτειο του Ολοκαυτώματος των Χωριών του Κέντρους, την Πέμπτη 21 και την Παρασκευή 22 Αυγούστου που διοργάνωσε ο Δήμος Αμαρίου σε συνεργασία με την Δημοτική Κοινότητα και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βρυσών.
Στον ιερό χώρο του Μνημείου Πεσόντων στο Καρδάκι και ακολούθως στις Βρύσες, την Παρασκευή 22 Αυγούστου τιμήθηκε η θυσία των 164 πατριωτών, που εκτελέστηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στις 22 Αυγούστου 1944, στα μαρτυρικά χωριά του Κέντρους, κατά τη διάρκεια ενός από τα πιο φρικτά εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Κρήτη.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τελετή έναρξης, επιμνημόσυνη δέηση και εκφώνηση του Πανηγυρικού της Ημέρας από τον κ. Νικόλαο Κραουνάκη. Ακολούθησε Προσκλητήριο Νεκρών για τους 164 εκτελεσθέντες — ανάμεσά τους 19 κάτοικοι του Καρδακίου και 30 κάτοικοι των Βρυσών, οι οποίοι πλήρωσαν με τη ζωή τους την πίστη στην ελευθερία και την αγάπη για την πατρίδα . Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων, ενός λεπτού σιγή και τον Εθνικό μας Ύμνο από τη Δημοτική Φιλαρμονική Ρεθύμνου.
Αγώνες Δρόμου Θυσίας
Μία ημέρα νωρίτερα και συγκεκριμένα το απόγευμα της Πέμπτης 21ης Αυγούστου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης διεξήχθησαν με επιτυχία οι Αγώνες Δρόμου Θυσίας, μεταφέροντας με τρόπο συμβολικό το μήνυμα της μνήμης και της ειρήνης στις νεότερες γενιές.
3 km – Διαδρομή: Δρυγιές – Βρύσες
Κορίτσια
Στεφανία Ακουμιανάκη (Γερακάρι) με χρόνο 20:58:33 (μοναδική συμμετοχή)
Αγόρια
1ος Αντώνης – Αλέξανδρος Κοκκινάκης (Βρύσες) με χρόνο 20:58:48
2ος Γιώργος Μουρτζανός του Βασιλείου (Φουρφουράς) με χρόνο 21:15:03
5 km – Διαδρομή: Άνω Μέρος – Βρύσες
Γυναίκες
1η Μαριάννα Γαλεράκη (Κενιάτης team) με χρόνο 23:00:29
2η Παρασκευή Βούρη (Ανεξάρτητη) με χρόνο 25:29:19
3η Στέλλα Σπαντιδάκη (Σ.Δ.Υ. Ρεθύμνου) με χρόνο 28:36:28
Άνδρες
1ος Μανόλης Σηφάκης (Ανεξάρτητος) με χρόνο 18:55:17
2ος Γιώργος Βασιλάκης (Entomolysis) με χρόνο 19:45:35
3ος Κωνσταντίνος Μανιουδάκης (Άθληση Αρκαλοχωρίου) με χρόνο 20:11:64
Όλοι οι συμμετέχοντες παρέλαβαν αναμνηστικά μετάλλια ως ζωντανό φόρο τιμής στους ήρωες εκείνων των ημερών.
Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος Αμαρίου κ. Παντελής Μουρτζανός τόνισε: «Ογδόντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μαύρη, τραγική και καταραμένη εκείνη ημέρα του Αυγούστου. Τα χωριά μας παραδόθηκαν στη φωτιά, τον όλεθρο και τη βαρβαρότητα. Ήταν η στιγμή που ο πολιτισμός υποχώρησε μπροστά στη θηριωδία. Οι καμπάνες σώπασαν, τα σπίτια σωριάστηκαν στις φλόγες, οι αυλές ερήμωσαν, το αίμα των αθώων πότισε τη γη του Κέντρους. Δεν ήταν μια πολεμική πράξη· ήταν ένα καλά οργανωμένο έγκλημα με στόχο τον αφανισμό της αξιοπρέπειας, της αντίστασης, της ίδιας της ζωής. Κι όμως, μέσα από τις στάχτες, τα χωριά μας αναστήθηκαν. Η μνήμη δεν έσβησε· έγινε μνημείο και προσευχή, σμιλεύτηκε στην πέτρα, τραγουδήθηκε από τον λαό, γράφτηκε στην ιστορία».
Ο Δήμαρχος κλείνοντας το σύντομο χαιρετισμό του ευχαρίστησε θερμά όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης, με ειδική αναφορά στον ιστορικό ερευνητή κ. Κώστα Μαμαλάκη, στον κ. Νικόλαο Κραουνάκη για τον πανηγυρικό της επίσημης τελετής, στους μουσικούς καλλιτέχνες, στη συνεργάτιδά του στα πολιτιστικά κα Ελένη Δασκαλάκη, όπως και στον Πρόεδρο της Τ.Κ. Βρυσών κ. Γιώργο Μοναχογιό και το ΔΣ του Πολιτιστικού Συλλόγου Βρυσών. Ιδιαίτερες ευχαριστίες απηύθυνε προς τη Δημοτική Φιλαρμονική Ρεθύμνου, το ΚΤΕΛ Ρεθύμνου–Χανίων και τον Παραδοσιακό Σύλλογο Ακρήτες, για τη συμμετοχή και την υποστήριξή τους στις εκδηλώσεις.
Ακολούθησε ομιλία του ιστορικού ερευνητή κ. Κώστα Μαμαλάκη με θέμα: «Η Γερμανική Τρομοκρατία στο Αμάρι – Αύγουστος 1944». Ο κ. Μαμαλάκης βασιζόμενος σε καταγεγραμμένες μαρτυρίες από ανθρώπους που βγήκαν ζωντανοί από τον όλεθρο και την καταστροφή κατάφερε να συναρπάσει και να συγκινήσει τους παρευρισκόμενους. Στη συνέχεια η εκδήλωση εμπλουτίστηκε με καλλιτεχνικά αφιερώματα.
Προβλήθηκε το βίντεο «Θρήνος στα καμένα χωριά του Κέντρους» το οποίο γράφτηκε για τα χωριά του Κέντρους σε στίχους: Σταύρου Φωτάκη, Μουσική: Εμμανουέλα Φωτάκη, Ερμηνεία: Εμμανουέλα Φωτάκη, Στέλλα Μπούτου Συνοδεία Νικηφόρος Βολανάκης (φλογέρα), Αιμίλιος Βολανάκης (λαούτο). Ένας εξαιρετικός ύμνος γραμμένος για τα μαρτυρικά χωριά που κατάφερε να συγκινήσει το ακροατήριο. «Ματωμένες Μνήμες»
Έγινε παρουσίαση καταγεγραμμένων μαρτυριών επιζώντων του Ολοκαυτώματος, που επιμελήθηκε και παρουσίασε η κ. Ελένη Δασκαλάκη. Οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος με τις μαρτυρίες τους μας μετέφεραν την αγωνία, τον πόνο αλλά και τη δύναμη της ψυχής εκείνων των σκοτεινών ημερών.
Την εκδήλωση πλαισίωσαν μουσικά με μοναδικό τρόπο η Ιωάννα Καβρουλάκη στο τραγούδι, ο Δημήτρης Μπασδάνης στην κιθάρα και ο Χριστόφορος Πιτσιδήμος στα κρουστά.
Αξίζει να σημειωθεί πως η παρουσία και η συμβολή τους ανέδειξε με τον καλύτερο τρόπο το πνεύμα τιμής και μνήμης που απαιτεί μια τέτοια ημέρα .
Στις διήμερες εκδηλώσεις παρέστησαν: Ο Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελος π. Αθανάσιος ως Εκπρόσωπος του Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ.κ. Ειρηναίου, ο Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, οι Βουλευτές κ. Μανώλης Χνάρης και Ευάγγελος Αποστολάκης, η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου κ. Μαίρη Λιονή, οι Δήμαρχοι, Σφακίων κ. Ιωάννης Ζερβός και Καντάνου – Σελίνου κ. Αντώνιος Περάκης, ο Υποδιοικητής της 5ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας Συνταγματάρχης πεζικού, κ. Γεώργιος Τσιαντούλας, ο Ανώτερος Διοικητής Φρουράς Ρεθύμνου, Αντισυνταγματάρχης, κ. Εμμανουήλ Μουρτζάκης, o Αστυνομικός Δ/ντής Ρεθύμνης κ. Στυλιανός Σταυρουλάκης, ο Λιμενάρχης Ρεθύμνης κ. Κυριάκος Παττακός, ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρεθύμνου κ. Δημήτριος Δρυγιαννάκης, εκπρόσωποι Δήμων της Κρήτης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Νίκος Μανουσάκης, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι, Εκπρόσωποι Αρχών και Φορέων καθώς και πλήθος κόσμου που δεν ξέχασαν και θέλησαν να τιμήσουν με αυτό τον τρόπο τους νεκρούς του Κέντρους.
Το πρωί της Τρίτης, 26ης Αυγούστου 2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος με χαρά υποδέχθηκε στο γραφείο του το νέο Διοικητή του Τάγματος Εθνοφυλακής Ρεθύμνου, Ταγματάρχη (ΠΖ) κ. Δημήτριο Αλεξανδρή, ο οποίος προσήλθε για να λάβει την ευχή του Σεβασμιωτάτου για την ανάληψη των νέων ευθυνοφόρων καθηκόντων του.
Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε τη χαρά του για την επάξια προαγωγή του κ. Αλεξανδρή στην υψηλή αυτή θέση και του ευχήθηκε καλή διοίκηση, διαβεβαιώνοντας για τη στήριξη και συμπόρευση της Τοπικής μας Εκκλησίας στο πολύτιμο έργο του για τον τόπο μας.
Επίσης, ο Σεβασμιώτατος προσέφερε στο νέο Διοικητή αναμνηστικό των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων, καθώς και το βιβλίο του κ. Κωστή Ηλ. Παπαδάκη για τους Αγίους Τέσσερεις Νεομάρτυρες του Ρεθύμνου.
Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή δύο γενικές συνελεύσεις των κτηνοτρόφων του νομού μας. Είδα τη δίκαιη αγανάκτησή τους, την αγωνία τους για το αύριο, είχα την τιμή ν’ ακούσω τα προβλήματά τους. Προβλήματα, που δεν τα προκαλεί το χιόνι ή ο καύσωνας ή τα άγρια βουνά (αυτά ξέρουν πώς να τα παλεύουν εδώ και αιώνες!), αλλά το ίδιο το ελληνικό κράτος! Ένα κράτος, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από την εποχή της Τουρκοκρατίας ή της Γερμανοκατοχής – λες και ο μοναδικός του σκοπός είναι να εξοντώσει τον ίδιο το λαό του, τα παιδιά του, τη χώρα του!
Ένα κράτος δεμένο σε πλοκάμια συμφερόντων και διαφθοράς, που έχει ρίζες δεκαετίες πίσω και ξεπερνά κόμματα και κυβερνήσεις. Και που πρέπει ν’ αλλάξει ριζικά, για να δει Θεού πρόσωπο αυτός ο λαός!
Συμπατριώτη μου κτηνοτρόφε, Κρητικέ μου βοσκέ!
Εκπροσωπώντας το πολιτικό Κίνημα «Νίκη», εγκρίνω και στηρίζω τις κινητοποιήσεις σου. Θέλω όμως να σου πω κάτι, που ίσως η κοινωνία – όπως την έχουν καταντήσει – δεν είναι έτοιμη αυτή τη στιγμή να το ακούσει. Εγώ όμως θα το πω, γιατί είναι η Αλήθεια, και μόνο με την Αλήθεια θα πάμε μπροστά.
Σε είδα, θέλεις να γκρεμίσεις το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Και έχεις δίκιο! Όμως, για να το πετύχεις αυτό, είναι ανάγκη να ξεφύγεις από την παγίδα ότι «δεν υποστηρίζεις κόμματα», ότι ο αγώνας σου «δεν πρέπει να συνδεθεί με κόμμα». Όλους μας πρόδωσαν τα κόμματα και οι πολιτικοί. Γι’ αυτό ακριβώς αποφασίσαμε πως πρέπει ν’ αλλάξει η κατάσταση και ότι θα την αλλάξουμε εμείς! Εσύ, εγώ, ο αδερφός σου, ο κάθε τίμιος άνθρωπος, ο λαός!
Και με αυτή την απόφαση δημιουργήσαμε τη «Νίκη». Κατεβήκαμε στις εκλογές και έχουμε τώρα εννιά βουλευτές στη Βουλή, που αγωνίζονται κάθε μέρα για τα δίκαια και τα προβλήματά σου! Έπρεπε να κατεβούμε, γιατί οι εκλογές βγάζουν τις κυβερνήσεις και στις εκλογές συμμετέχουν τα κόμματα. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα καθαρό κόμμα, ένα πολιτικό κίνημα που δεν θα χωρίσει, αλλά θα αγκαλιάσει ολόκληρο το λαό και θ’ αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Αφού αυτό το κόμμα δεν υπήρχε, το δημιουργήσαμε εμείς και ήδη αγωνιζόμαστε μέσα στη Βουλή για την πατρίδα μας και το λαό μας.
Η φωτογραφία που έβαλα, με τους αγρότες που χύνουν το γάλα στο δρόμο, είναι από το 2016. Ως πότε θα ανέχεσαι την κοροϊδία;
Από την αρχή της ύπαρξής της, η «Νίκη» έθεσε προτεραιότητα στην ανάσταση του αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα, στην ανάσταση της ελληνικής υπαίθρου! Με ομιλίες στη Βουλή, παρεμβάσεις προς την κυβέρνηση και προτάσεις, αλλά και με κάθοδο στις αγροτικές κινητοποιήσεις και καταγγελίες των απαράδεκτων ενεργειών της κυβέρνησης, ο πρόεδρος, οι βουλευτές και τα στελέχη της «Νίκης» στέκονται στο μετερίζι.
Στο Ρέθυμνο η «Νίκη» διοργάνωσε εκδήλωση για τον Πρωτογενή Τομέα (τον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα) και το Ενεργειακό Πρόβλημα της πατρίδας μας στις 17 Φεβρουαρίου 2024. Στα Γιαννιτσά διοργάνωσε μεγάλη εκδήλωση (μέσω του Κέντρου Ερευνών «Ευγένιος Τζιμογιάννης», που η ίδια ίδρυσε) στις 7 Απριλίου 2025. Και τώρα τα αιτήματά σου θα τα προωθήσουμε προς την κυβέρνηση με όλη μας τη δύναμη.
ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΑΥΤΑ. Για να γκρεμιστεί το σάπιο δέντρο και να βγει ένα καινούργιο, γερό, που θ’ ανθίσει και θα καρπίσει, χρειάζεται μια τίμια και σωστή κυβέρνηση. Κυβέρνηση που θα σε ακούει και θα θέλει να λύσει τα προβλήματά σου, αντί να σου προκαλεί καινούργια.
Πάρε αυτή την απόφαση και κοίταξε προς τα εδώ. Η «Νίκη» υπάρχει για σένα και τα παιδιά σου, υπάρχει για την πατρίδα και ήδη κάνει πολλά. Μίλησέ μας, άκουσε τι λέμε (nikh.gr), και ΑΝ κάνουν την καρδιά σου να φτερουγίσει, μη διστάζεις πλέον: στήριξέ μας, ψήφισέ μας, κάνε μας κυβέρνηση, για να μη χρειάζεται να κάνεις συλλαλητήρια για να ακουστεί η φωνή σου, ούτε να σε κοροϊδεύουν οι υπουργοί, παίζοντας με το μέλλον σου και με τα όνειρα των παιδιών σου.
Υπάρχει ελπίδα να απελευθερώσουμε την πατρίδα! Η ελπίδα είσαι Εσύ! Και το μεγαλύτερό σου όπλο είναι η ψήφος σου.
Αυτά είχα να σου πω και είμαι στη διάθεσή σου για περισσότερα.
Θεόδωρος Ρηγινιώτης Πολιτευτής της «Νίκης» στο Ρέθυμνο riginiot@gmail.com – 6972104422
Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε, το βράδυ της Τρίτης, 26ης Αυγούστου 2025, στον αύλειο χώρο της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού Χαλέπας, η θεατρική παράσταση με τίτλο «Γιάντα» από τη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού-Πνευματικού Κέντρου της Ενορίας Κάτω Ασιτών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.
Ο Σεβασμιώτατος, στην αποφώνησή του, στο τέλος της παράστασης, εξέφρασε τη χαρά του που μια Ενορία καλλιεργεί τα χαρίσματα των ανθρώπων, ενώ μέσα από την ωραία θεατρική παράσταση ανέδειξε την αξία της συγχώρησης, της μετάνοιας και της ενότητας, διαζωγραφίζοντας καταστάσεις και «πάθη», τα οποία συναντώνται σε όλες τις κοινωνίες σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Ευχαρίστησε επίσης θερμά τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Χαλέπας, Πανοσιολ. Αρχιμ. Πορφύριο Αουάντ, ο οποίος πάντοτε με προσήνεια και με ανοικτή αγκαλιά υποδέχεται όλους τους ανθρώπους και συμβάλλει στο να είναι διαρκώς γεμάτη από έμψυχες εικόνες του Θεού η αυλή της ιστορικής αυτής Μονής.
Ο Σεβασμιώτατος, τέλος, ιδιαιτέρως συνεχάρη τον Αιδεσιμολ. Πρωτ. Γεώργιο Φασουλάκη, Εφημέριο της Ενορίας Κάτω Ασιτών και Πρόεδρο του Πολιτιστικού-Πνευματικού Κέντρου της, για την πολύτιμη διακονία και προσφορά του στο έργο της Εκκλησίας μας.
Για μία Κυβέρνηση σε αποδρομή που φοβάται να αξιολογηθεί αλλά θέλει να αξιολογήσει τους άλλους, μίλησε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην ολομέλεια της Βουλής, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ–Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Α’ Αθηνών, Παύλος Γερουλάνος, στο πλαίσιο της συζήτησης για το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στην αρχή της ομιλίας του υπογράμμισε πως «εδώ και 80 μέρες το Ελληνικό Κοινοβούλιο λειτουργεί με 297 βουλευτές, ενώ το Σύνταγμα λέει ξεκάθαρα ότι αυτό δεν επιτρέπεται. Και το ερώτημα που κατέθεσε ο συνάδελφος κ. Δουδωνής, είναι και ερώτημα όλων μας: Πότε θα γίνουν εκλογές στις Περιφέρειες Β’ Πειραιώς, Β’ Θεσσαλονίκης και Νοτίου Τομέα Αθηνών»; Συνέχισε λέγοντας ότι «η τελευταία ψηφοφορία, πριν τη διακοπή για το καλοκαίρι, απέδειξε περίτρανα ότι αβίαστα επιλέγετε να εξευτελίζετε θεσμούς και Βουλευτές για να προστατεύσετε Υπουργούς και Κυβέρνηση από κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αλλά εδώ, έχω την υποψία, ότι κάτι άλλο τρέχει. Ότι δεν προστατεύετε Βουλευτές και Υπουργούς. Αλλά ότι προστατεύετε τον κ. Μητσοτάκη. Από τι; Από έκθεση στην κρίση του Ελληνικού Λαού. Δηλαδή, από αξιολόγηση. Από το να καταγραφεί σε κάλπη, ότι αυτός και η Κυβέρνησή του, στο μυαλό της Ελληνίδας και του Έλληνα, έχουν τελειώσει. Καλές οι δημοσκοπήσεις, κ. Υπουργέ, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη φωνή του Λαού στην κάλπη. Εκεί, τελειώνουν τα ψέματα. Εκεί, έρχεται ο λογαριασμός».
Ο Παύλος Γερουλάνος στη συνέχεια, μιλώντας για το νομοσχέδιο, ανέφερε πως «χάος χωρίζει το τι χρειάζεται το δημόσιο σε σχέση με αυτό́ το Νομοσχέδιο. Όπως χάος χωρίζει τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις με τα δικά σας πεπραγμένα» και πρόσθεσε τα εξής: «Στέκεστε, σήμερα, μπροστά στην Ελληνίδα και τον Έλληνα και του λέτε: «Ξέρουμε ότι υποφέρεις, από ένα κράτος που δε λειτουργεί. Από ένα κράτος που βάζει τρικλοποδιές, που σε κρατάει εγκλωβισμένο και σε ομηρία. Έχω λύση. Θα άρω τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Βέβαια, αυτό δε γίνεται ακόμα. Πάω πιο κάτω: θα κάνω αξιολόγηση. Ούτε αυτό με παίρνει να το κάνω. Οπότε, θα βάλω αυστηρότερες ποινές και έτσι θα σου λύσω το πρόβλημα.» Το σκεπτικό είναι απλοϊκό: Την αδυναμία εξυπηρέτησης του πολίτη από το κράτος, θα λύσουν οι αυστηρότερες ποινές στους δημόσιους υπάλληλους».
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ άσκησε δριμεία κριτική για τη λειτουργία του κράτους: «Μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης όπου δε βάλατε στόχους, δεν φτιάξατε δομές, δεν σχεδιάσατε οργανογράμματα, δεν περιγράψατε αρμοδιότητες, μετά από έξι χρόνια που συνεχίσατε να ταλαιπωρείτε τον κόσμο, συνεχίσατε να τον έχετε σε κρατική ομηρία, συνεχίσατε να τον αφήνετε ανήμπορο να κάνει αυτά που θέλει και μπορεί να κάνει, διότι αυτό σας βολεύει, εσείς έρχεστε και λέτε: «Μη σας νοιάζει. Τον βλέπετε αυτόν τον υπάλληλο; Θα του ρίξω μια καμπάνα και όλα σου τα θέματα θα λυθούν δια μαγείας». Και τα ερωτήματα είναι δύο: Ποιον κοροϊδεύετε; Και για πόσο ακόμα πιστεύετε ότι θα τον κοροϊδεύετε»;
Και ολοκλήρωσε λέγοντας: «Κάντε μου μια χάρη. Πριν ανεβείτε σε αυτή τη ΔΕΘ, διαβάστε τι λέγατε ως αξιωματική αντιπολίτευση και κάντε τη δική σας αξιολόγηση.Πόσο χαμηλά ήταν ο πήχης τότε; Και πόσο εύκολο ήταν να περάσεις από πάνω σε όλους τους τομείς; Και είχατε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρωπαϊκών κονδυλίων για να απογειώσετε την Ελλάδα. Και όμως καταφέρατε να περάσετε κάτω από τον πήχη που είχατε μπροστά σας. Διαβάστε τι λέγατε και κοιταχτείτε στον καθρέφτη σε όλα τα θέματα. Ξοδέψατε 60 δισ. και σήμερα το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει η Ελληνίδα και ο Έλληνας, είναι ότι θα φύγετε μια ώρα αρχύτερα. Αυτή, δεν είναι η πραγματικότητα; Αυτός, δεν είναι ο λόγος που φοβάστε να κάνετε εκλογές στις τρεις Περιφέρειες; Την αξιολόγηση, δηλαδή, που ζητάτε από όλους τους άλλους, αρνείστε να την κάνετε στον εαυτό σας. Και δεν υπάρχει τίποτα, κύριε Υπουργέ, πιο ποταπό από το να ζητάς από άλλους, αυτό που δεν είσαι έτοιμος να κάνεις ο ίδιος. Και τίποτα δεν χαρακτηρίζει πιο γλαφυρά έναν πρωθυπουργό που ουσιαστικά έχει τελειώσει».
Σε πανηγυρίζοντες Ιερούς Ναούς προέστη των Ιερών Ακολουθιών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος, κατά το εορταστικό διήμερο της μνήμης του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου του Νεοφανούς, 26 και 27 Αυγούστου 2025.
Το απόγευμα της Τρίτης, 26ης Αυγούστου 2025, ο Σεβασμιώτατος μετέβη στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Φανουρίου της Ενορίας Αχλαδέ Μυλοποτάμου, όπου χοροστάτησε κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό, συμπαραστατούμενος από κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως, και αναφέρθηκε στη μαρτυρία του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου στο σύγχρονο κόσμο, συγχαίροντας τους πολυπληθείς προσκυνητές από την ευρύτερη περιοχή για τη συμμετοχή τους.
Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας, Τετάρτης, 27ης Αυγούστου 2025, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και τέλεσε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Φανουρίου της Ενορίας Ορθέ Μυλοποτάμου, αναφερόμενος και πάλι στα επίκαιρα μηνύματα του Αγίου Φανουρίου και εκφράζοντας τη χαρά του για την προαγωγή του ανακαινιστικού έργου του εν λόγω Ιερού Ναού.
Επίσης, προ της απολύσεως της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση ενώπιον της προτομής του επί σειρά πολλών ετών δραστήριου Εφημερίου της Ενορίας Ορθέ, αοιδίμου Πρωτοπρεσβυτέρου Εμμανουήλ Σηφάκη.
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος παρακάθησε σε εόρτια τράπεζα που παρέθεσε η Ενορία.
Με ένα νέο πρότζεκτ επιστρέφει για 11η χρονιά το Σχολείο Θεάτρου του Θεατρικού Περίπλου μαζί με τους καταξιωμένους επαγγελματίες εκπαιδευτές του και τη διευθύντριά του, την ηθοποιό, σκηνοθέτιδα και Acting Coach, Μαρία Καντιφέ.
Με σεβασμό προς το θέατρο, οι εκπαιδευτές του Σχολείου Θεάτρου και οι σπουδαστές ετοιμάζονται για ένα νέο, δημιουργικό ταξίδι που θα τους οδηγήσει σεμοναδικές θεατρικές εμπειρίες, τις οποίες, άλλωστε, έχει χαρίσει πολλές φορές το Σχολείο Θέατρου μέσω των παραστάσεων και των δράσεών του, αναδεικνύοντας την συνεχή εξέλιξη των σπουδαστών του.
“From Page to Stage” – «Από το Κείμενο στη Σκηνή»
Θέλεις να ασχοληθείς με το θέατρο, αλλά δεν έχεις καμία εμπειρία;
Το ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ δίνει μία μοναδική ευκαιρία να γνωρίσεις τον κόσμο του Θεάτρου με τον καλύτερο τρόπο!
Από την πρώτη πρόβα ως το τελευταίο χειροκρότημα, οι εκπαιδευόμενοι θα γνωρίσουν πως στήνεται μία παράσταση: το κείμενο, η έρευνα, οι αυτοσχεδιασμοί, οι ερμηνείες, τα κοστούμια, οι κινήσεις, τα φώτα, η μουσική…
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε ενήλικες, είτε αρχάριοι, είτε με θεατρική εμπειρία. Με διάρκεια 9 μηνών(Οκτώβριος 2025 – Ιούνιος 2026), οι συμμετέχοντες θα ζήσουν τη μαγεία της θεατρικής δημιουργίας μέσα από διαδραστικά μαθήματα που περιλαμβάνουν: Δημιουργία Ρόλου, Κίνηση και Σωματική Έκφραση, Ασκήσεις ensemble, Ορθοφωνία, Εκφραστικό Τραγούδι, Αυτοσχεδιασμό, Χρήση Σκηνικών αντικειμένων και τεχνικών στοιχείων πίσω από τη σκηνή (φώτα, ήχος, εφέ, σκηνικά).
Το Σχολείο Θεάτρου στελεχώνεται με κορυφαίους επαγγελματίες του χώρου. Η εκπαίδευση πραγματοποιείται υπό την καθοδήγηση της Μαρίας Καντιφέ, ηθοποιού, σκηνοθέτιδας και acting coach, μαζί με την ομάδα συνεργατών της, προσφέροντας την ποιότητα και την σφραγίδα του αναγνωρισμένου Σχολείου Θεάτρου.
Οι συναντήσεις θα διεξάγονται στο Ρέθυμνο, στην αίθουσα της Περιηγητικής Λέσχης Ρεθύμνου, κυρίως βραδινές ώρες, διάρκειας 2-3 ωρών, δύο φορές την εβδομάδα.
Ένα γαστρονομικό και πολιτιστικό δρώμενο που καθιερώνεται ως θεσμός
Στο πλαίσιο του Θερινού Φεστιβάλ Μυλοποτάμου, η ιστορική Μονή Τιμίου Προδρόμου Ατάλης στο Μπαλί άνοιξε τις πύλες της την Δευτέρα 25 Αυγούστου, χαρίζοντας στους παρευρισκόμενους μια ξεχωριστή εμπειρία που συνέδεσε τη γαστρονομία με την παράδοση και την πνευματικότητα.
Μέσα σε ατμόσφαιρα πλημμυρισμένη από άρωμα γιασεμιού, λιβανιού και αυθεντικής φιλοξενίας, ο διακεκριμένος σεφ Μιχάλης Χάσικος παρουσίασε τη μοναστηριακή – κρητική κουζίνα, αναδεικνύοντας τον δεσμό της διατροφής με τις αξίες, τη μνήμη και την πνευματική ζωή του τόπου.
Την παρουσίαση πλαισίωσαν, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Πρόδρομος, ο Ηγούμενος της Μονής και Πρωτοσύγκελλος Αρχιμανδρίτης Παρθένιος Καλυβιανάκης, καθώς και ο Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Αθλητισμού κ. Ζαχαρίας Λαδιανός, οι οποίοι τόνισαν την ιερότητα του οικογενειακού τραπεζιού ως τόπου ευλογίας, ενότητας και συλλογικής εμπειρίας.
Η αυλή της Μονής μεταμορφώθηκε σε όμορφο τραπέζι, όπου επισκέπτες από όλη την Κρήτη μοιράστηκαν γεύσεις, μνήμες και δεσμούς. Το Αγιορείτικο Αχνιστό Ψάρι ξεχώρισε για την αυθεντικότητα, την απλότητα, τη νοστιμιά και τη συμβολική του διάσταση.
Η εκδήλωση αυτή αποτέλεσε ορόσημο για την ανάδειξη των μοναστηριών του Δήμου Μυλοποτάμου και της γαστρονομικής του κληρονομιάς. Η επιτυχία της απέδειξε ότι υπάρχουν οι βάσεις για να καθιερωθεί ως θεσμός, προσφέροντας κάθε χρόνο νέες πτυχές της πολιτιστικής, γαστρονομικής και πνευματικής ταυτότητας του τόπου.
Ο Δήμος Μυλοποτάμου εκφράζει τις ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρεθύμνης & Αυλοποτάμου κ.κ. Πρόδρομο και τον Πρωτοσύγκελλο, Αρχιμανδρίτη Παρθένιο Καλυβιανάκη, για τη θερμή και γενναιόδωρη φιλοξενία, προς τον διακεκριμένο σεφ Μιχάλη Χάσικο για την έμπνευση και τη μοναδική του παρουσία, καθώς και προς όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, προσδίδοντάς της τη λαμπρότητα και το νόημα που της αξίζει.
Χρησιμοποιώντας το Rethemnos.gr συμφωνείτε με τους όρους χρήσης και την δήλωση προστασίας προσωπικών δεδομένων. Παρακαλώ επισκεφθείτε τη σχετική σελίδα μας Πολιτική Cookies – Προστασία δεδομένων για περισσότερες πληροφορίες.
