Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στην Κρήτη, μπροστά στην παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος, πραγματοποίησαν συμβολικές παρεμβάσεις σε όλη την Κρήτη διεκδικώντας ελεύθερους χώρους πρασίνου, άθλησης και αναψυχής.
Στο Ηράκλειο, από το πρωί μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, βρέθηκαν στο Πάρκο Γεωργιάδη με κεντρικό σύνθημα “Να παραδοθεί τώρα το πάρκο. Το πάρκο ανήκει στο λαό και τη νεολαία της πόλης”, και ενημέρωσαν το λαό και τους νέους της περιοχής, όπου και διεκδίκησαν την άμεση παράδοση του Πάρκου στο λαό και τη νεολαία! Καμία αλλαγή των όρων χρήσης του πάρκου! Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα!. Ακόμα, αντιπροσωπεία του ΣΠ της ΚΝΕ, πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας στην Περιφέρεια Κρήτης, όπου και κατέθεσε υπόμνημα με διεκδικήσεις για ελεύθερους χώρους πρασίνου,
άθλησης και αναψυχής.
Στα Χανιά, οι Τομεακές Οργανώσεις της ΚΝΕ, προχώρησαν σε συμβολική κινητοποίηση στο Πρώην Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, όπου διεκδίκησαν την αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου για την διαμόρφωση ελεύθερων χώρων πρασίνου και άθλησης για το λαό και τους νέους των Χανίων! Όχι στις επιχειρηματικές μπίζνες!
Αντίστοιχα στο Ρέθυμνο, οι Τομεακές Οργανώσεις της ΚΝΕ, πραγματοποίησαν συμβολική κινητοποίηση στην παραλία Περιβολίων σε ένα από τα ελάχιστα κομμάτια της παραλίας, που δεν έχουν παραδοθεί με σχετική άδεια στους μεγάλους ξενοδόχους, καθαρίζοντας την, από σκουπίδια και άλλα αντικείμενα, διεκδικώντας παραλίες ελεύθερες και καθαρές για το λαό και τους νέους! Με υποδομές και κατάλληλο εξοπλισμό δωρεάν! Όχι παράδοση του αιγιαλού στους ξενοδόχους!
Παραθέτοντας από το Υπόμνημα:
«Θέλουμε αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας!
ελεύθερους χώρους πρασίνου, άθλησης και αναψυχής!
Το περιβάλλον είναι ζωή!»
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος στις 5 Ιούνη, η Οργάνωση Περιοχής Κρήτης της ΚΝΕ αφουγκραζόμενη τις ανάγκες της νεολαίας του νησιού μας, προβάλει μία σειρά διεκδικήσεις για παραχώρηση ελεύθερων χώρων πρασίνου, αναψυχής και αθλητισμού σε όλες τις πόλεις.
Οι χώροι πρασίνου, αναψυχής δεν είναι πολυτέλεια. Τις μέρες της πανδημίας και μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων φάνηκε ακόμα πιο καθαρά πώς το να έχουν οι νέοι άνθρωποι πολλούς ανοιχτούς χώρους, χώρους πρασίνου, συνολικότερα κατάλληλα διαμορφωμένους με τρόπο που να δίνουν μία ανάσα ξεκούρασης και αναψυχής είναι μία σύγχρονη ανάγκη. Ανάγκη που όμως στην περιοχή μας είμαστε πολύ πίσω από την κάλυψή της, αφού τέτοιου είδους χώροι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα.
Μάλιστα μετά την ψήφιση του αντι-περιβαλλοντικού νομοσχεδίου από την Βουλή το περασμένο διάστημα, ανησυχούμε ακόμα περισσότερο πώς οι εξελίξεις θα φέρουν νέους περιορισμούς στους ελεύθερους χώρους καθώς το νομοσχέδιο προωθεί ουσιαστικά την παράδοση ακόμα περισσότερων εκτάσεων σε
επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η ανάπτυξη αυτού του συστήματος γίνεται σταθερά σε βάρος των λαϊκών αναγκών, έτσι και σήμερα που η καπιταλιστική κρίση ξετυλίγεται μπροστά μας πάλι τα σπασμένα σε βάρος των λαϊκών αναγκών και της ζωή των εργαζόμενων και της νεολαίας θα στηριχτούν με ακόμα πιο επιθετική αξιοποίηση της παραμικρής
μπίζνας για το κεφάλαιο.
– Ως εκ τούτου και η διεκδίκηση χώρων για την αναψυχή της νεολαίας απέναντι στην εμπορευματική τους χρήση παίρνει ακόμα πιο επείγων και επιτακτικό χαρακτήρα.
Σε σχέση με την έλλειψη χώρων στο νησί μας κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα
από τα πολλά:
• Στο Ηράκλειο με την έλλειψη χώρων πρασίνου να βαράει κόκκινο. Το Πάρκο Γεωργιάδη ένας από τους ελάχιστους -αν όχι ο μοναδικός- πνεύμονες πρασίνου στην πόλη χρόνια τώρα βρίσκεται σε εγκατάλειψη από όλες τις δημοτικές αρχές με τις πρόσφατες παρεμβάσεις να δημιουργούν πολλά ερωτηματικά για την αλλαγή στους όρους χρήσης του πάρκου, την προσπάθεια να αλλάξει ο χαρακτήρας του πάρκου ως τέτοιου πολυδιάστατου χώρου, είτε στο όνομα της ανάπλασης είτε στο όνομα της προστασίας του
• Δεκάδες στρέμματα χώρων πρασίνου είναι παρατημένα, έχουν μετατραπεί σε ζούγκλες δίπλα στα τείχη που θα μπορούσαν να αποτελούν οργανωμένα πάρκα, με όλες τις προδιαγραφές, αντί για αυτό όμως οι αρμόδιοι έχουν στραμμένο το μάτι στις μπίζνες για αυτό και για παράδειγμα ασχολούνται με τα παραλιακά μέτωπα, το πως αυτά θα αποτελέσουν φιλόξενο επενδυτικό περιβάλλον για το τουριστικό κεφάλαιο και όχι για παραλιακό μέτωπο για το λαό, για την βόλτα, το μπάνιο, την αναψυχή του. Χαρακτηριστικό είναι πώς για δεκάδες χρόνια που το Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή πραγματοποιούταν στο πάρκο Κομμένο Μπεντένι τα μέλη της ΚΝΕ που προετοίμαζαν τον χώρο ερχόντουσαν αντιμέτωπα με την πλήρη εγκατάλειψη που υφίστατο το πάρκο. Αντίθετα τις μέρες το Φεστιβάλ ο χώρος έλαμπε αναδεικνύοντας πώς θα μπορούσε να αποτελεί έναν μόνιμο τόπο ξεκούρασης και αναψυχής για τον Ηρακλειώτικο λαό και τα παιδιά του
• Την ίδια ώρα βέβαια δίνεται η πρώην Αμερικανική Βάση των Γουρνών ως φιλέτο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Μία έκταση που βρίσκεται στο πυκνοδομημένο από το Γάζι εώς και την Χερσόνησο οικοδομικό συγκρότημα και θα μπορούσε να δώσει ανάσα ζωής στους κατοίκους της περιοχής.
• Αντίστοιχα στην πόλη των Χανίων όπου το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, που χρόνια τώρα σωματεία εργαζομένων και άλλοι μαζικοί φορείς διεκδικούν να μετατραπεί σε ανοιχτό χώρο πρασίνου και αναψυχής, υπάρχει έντονη συζήτηση για να δοθεί ως φιλέτο για επιχειρηματική λειτουργία.
• Στην πόλη του Ρεθύμνου όπου υπάρχει μόνο ένας θύλακας πρασίνου στο κέντρο της πόλης, αυτός του Δημοτικού Κήπου.
• Την ίδια ώρα που όλο το παραλιακό μέτωπο της πόλης έχει αφεθεί στους ξενοδόχους με την εμπορευματοποίηση της παραλίας να αφήνει ελάχιστα σημεία χωρίς τις αναγκαίες υποδομές.
• Υπάρχουν δεκάδες χώροι υποβαθμισμένοι σε όλη την πόλη, η κατάλληλη διαμόρφωση των οποίων θα μπορούσε να δώσει ανάσα στην Ρεθυμνιώτικη νεολαία.
Διεκδικούμε και απαιτούμε:
• να πολλαπλασιαστούν οι χώροι αναψυχής και πρασίνου σε όλη την Περιφέρεια Κρήτης,
• ελεύθεροι και δωρεάν χωρίς ίχνος εμπορευματικής λειτουργίας, να δοθούν οι κατάλληλοι πόροι με την αντίστοιχη κρατική ενίσχυση για την υλοποίηση αυτών των έργων. Άμεση πρόσληψη του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού για τη στελέχωση των υπηρεσιών πρασίνου. Όχι στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών πρασίνου. Να σταματήσει η εγκατάλειψη των πάρκων, των παιδικών χαρών και όλων των δημοτικών δομών.
• Να μπει φρένο στους σχεδιασμούς για παραχώρηση εκτάσεων που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά αντίθετα δίνονται ως φιλέτα σε επιχειρηματικούς ομίλους.
