Πόσο συχνά μπαίνετε στο προφίλ σας στο Facebook κάθε μέρα; Με πόσους ανθρώπους που έχουν σημασία στη ζωή σας, επικοινωνείτε μόνο μέσω αυτού; Πόσες φορές έχετε πιάσει τον εαυτό σας τελευταία να μην καταλαβαίνει την διαφορά πραγματικής επαφής και online ζωής;
Αν αναρωτιέστε ήδη, μάλλον ήρθε η στιγμή να αφήσετε το Facebook.
Οι αναρτήσεις των “friends” μας στο Facebook, η ειδησεογραφία που παρακολουθούμε και ο καταιγισμός από διαφημίσεις ή προβαλλόμενο περιεχόμενο είναι τρομερά ενδιαφέροντα. Παρακολουθώντας τα, αισθανόμαστε ενημερωμένοι, αισθανόμαστε πως είμαστε μέρος της ζωής, της πραγματικότητας και της οπτικής διαφόρων ανθρώπων, αλλά και των πλευρών της καθημερινής ζωής σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Είμαστε όμως;
Θα σας το πω έτσι όπως το σκέφτομαι: Όχι. Μπορεί να ενημερωνόμαστε για το «τι γίνεται», «τι λέγεται» από το Facebook, μπορεί να μαθαίνουμε τα νέα κάποιων φίλων μας μέσα από αυτό, αλλά με τίποτα δεν αποκτούμε κάποια κοινή εμπειρία με αυτούς. Η στιγμή να αφήσετε το Facebook στην άκρη και να ασχοληθείτε με το πλέξιμο, είναι η στιγμή που θα πιστεύετε πως μοιράζεστε τη ζωή σας με τους δικούς σας ανθρώπους μέσα από το κοινωνικό δίκτυο.
Δεν υποστηρίζω την υστερία που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, με διάφορους τύπους που λένε πως το Facebook είναι άχρηστο, είναι το κοινωνικό δίκτυο του «διαβόλου» και λοιπές άλλες ανοησίες. Το Facebook είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να κρατάς επαφή με γνωστούς, ειδικά όσους βρίσκονται σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές από εσένα, είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο επαγγελματικό εργαλείο και είναι ένας καλός διαδικτυακός τόπος για να μοιράζεσαι τις δημόσιες απόψεις σου.
Αν όμως έχεις ξεκινήσει να παρακολουθείς το προφίλ του έτερου ήμισυ και σημειώνεις κάθε “Like” που κάνει ή αναρωτιέσαι για το ποια είναι εκείνη που του αφήνει σχόλια στα post του, αν έχεις αντικαταστήσει την επαφή με ανθρώπους που πραγματικά θέλεις να έχεις στη ζωή σου με τα μηνύματα στον Facebook messenger και αν η ενασχόλησή σου με τα κοινά, περιορίζεται στα οργισμένα status updates για την κατάσταση στην Ελληνική οικονομία, κάτι κάνεις λάθος.
Είναι εκείνη η στιγμή που χρειάζεται κάποιος να σου υπενθυμίσει πως τα παιδιά που πεινάνε στην Αφρική ή στην Ελλάδα δεν θα σωθούν με ένα “Like”, όσο κι αν κάποιες σελίδες εκμεταλλεύονται την ανοησία σου για να σε πείσουν για κάτι τέτοιο, να σου υπενθυμίσει ότι το έτερο ήμισυ είναι ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράζεσαι τα αισθήματα, τις καθημερινές στιγμές και το κρεβάτι σου και ότι οι φίλοι είναι εκείνοι με τους οποίους κάνεις πράγματα μαζί. Συχνά ή λιγότερο συχνά, δεν έχει σημασία. Αλλά κάνεις.
Όλη η υπόλοιπη δραστηριότητα στο Facebook είναι απλά ένα μέσο για να παρακολουθούμε τις ζωές των άλλων. Κάτι σαν την τηλεόραση. Τίποτε παραπάνω.
