Με την παρουσία Αρχών και Φορέων πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 6 Οκτωβρίου στην Καλή Συκιά του Δήμου Αγίου Βασιλείου η Ημέρα Τιμής και μνήμης για την 78η Επέτειο Ολοκαυτώματος της Καλής Συκιάς από τους Γερμανούς Ναζί.
Ο Ομιλητής της Εκδήλωσης Γιάννης Νεκτάριος Χαραλαμπάκης Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Δημόσιας Υγείας τόνισε τα παρακάτω:
Η Καλή Συκιά είναι η μοναδική περίπτωση σε ολόκληρη την Ελλάδα που το μίσος των Γερμανών στράφηκε αποκλειστικά σε γυναίκες και μάλιστα με τόση αγριότητα.
Σε αυτόν λοιπόν τον Μαρτυρικό τόπο υποκλίνεται η ιστορική μνήμη στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής
Στην Καλή Συκιά ,όμως, παίρνει και φως για να μεταλαμπαδεύσει στις επόμενες γενιές το χρέος της τιμής να είσαι Κρητικός, να είσαι πατριώτης ,να είσαι Έλληνας
Ήταν και τότε μια σκοτεινή εποχή που όλα τάσκιαζε η φοβέρα…
Ήταν το 1943,χρονιά που το ναζιστικό τέρας δεχόταν αλλεπάλληλα χτυπήματα από ακρίτες της λευτεριάς.
Γι αυτό και η ναζιστική κατοχή εξαντλούσε όλη τη θηριωδία της στον άμαχο πληθυσμό, για να σταματήσει τη δράση των ανταρτών που μεγαλουργούσαν με πράξεις απαράμιλλης ανδρείας.
Εκτελέσεις και ολοκαυτώματα ήταν το αντίτιμο της αντίστασης του λαού μας στον ξένο κατακτητή
Κανένας όμως δεν λύγισε
Κανένας δεν προσκύνησε.
Όλοι ταγμένοι στον αγώνα, καθένας στο μετερίζι του ,υπέμενε και συνέχιζε οπλισμένος με περισσότερο κουράγιο.
Οι γενναίοι αυτοί είχαν να αντιμετωπίσουν ανθρωπόμορφα θηρία όπως ο απερίγραπτος εκείνος Φριτς Σούμπερτ
Αυτός είχε συγκροτήσει μια καταδιωκτική ομάδα που δρούσε ανεξέλεγκτα σε βάρος του άμαχου πληθυσμού Την αποτελούσαν αποβράσματα της κοινωνίας που είχαν βρει τον καιρό να αποκτούν υπόσταση ,
βασανίζοντας αθώους.
Ποιοι άλλοι εκτός από βαρυποινίτες και φρικτούς εγκληματίες θα μπορούσαν να ακολουθούν έναν παρανοϊκό όπως ο Σούμπερτ !!
Η τακτική του Σούμπερτ, πράγματι, έδειχνε άνθρωπο με διαταραγμένη προσωπικότητα, έναν πυρομανή με σαδιστικά ένστικτα.
Ακόμα και οι Γερμανοί δεν άντεχαν να τον συνοδεύουν στις αποστολές του για το λόγο αυτό και είχε καταρτίσει την δική του ομάδα.
Ομοίους του ανθρωπόμορφα τέρατα που διψούσαν για αίμα. Απάνθρωπα τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τα θύματά τους.
Οι πιο φρικτές σελίδες της κατοχής γράφτηκαν επί των ημερών του αδίστακτου αυτού δολοφόνου και της ομάδας του.
Δεν είναι τυχαίο ότι κάποτε ο χαρακτηρισμός Σουμπερίτης ισοδυναμούσε με την πιο προσβλητική βρισιά
Αυτή η ομάδα των αδίστακτων φονιάδων έφτασε 6 του Οκτώβρη του 1943 και στην Καλή Συκιά.
Ήταν γεγονός πως οι κάτοικοι είχαν μέχρι τότε προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην αντίσταση, ενισχύοντας τους αντάρτες του καπετάν Μπαντουβά με τρόφιμα και κάθε άλλη βοήθεια.
Ακόμα και μικρά παιδιά πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα.
Όπως είναι γνωστό ο αρχηγός της Κρητικής αντίστασης Μανόλης Μπαντουβάς και η ομάδα του μετά την καταστροφή των χωριών της Βιάννου είχε μεταφέρει το μετερίζι του αγώνα στο βουνό Τσιλίβδικας.
Φθάνοντας στην Καλή Συκιά οι Σουμπερίτες συγκέντρωσαν τις γυναίκες στην πλατεία και επέμεναν να τους μαρτυρήσουν τα κρησφύγετα των ανδρών τους.
Οι γυναίκες αρνήθηκαν να αποκαλύψουν το παραμικρό
«Άντρες εμείς δεν έχουμε, δε μαρτυρούμε. Και να μας σκοτώσετε τίποτα δε θα πούμε» έλεγαν.
Μετά από αυτό, τις πήραν και τις πήγαν στα διάφορα σπίτια του χωριού. Έβαλαν φωτιά και με προτεταμένα τα όπλα οδηγούσαν τις γυναίκες που έμεναν σ’ αυτά για να τις σβήσουν.
Φτάνοντας, τις πετούσαν μέσα ζωντανές και καίγονταν ή τις πυροβολούσαν και καίγονταν τραυματισμένες. Όσες επιχειρούσαν να βγουν έξω τις σκότωναν. Συνολικά, έκαψαν οκτώ γυναίκες από την Καλή Συκιά μεταξύ αυτών και μια έγκυο οκτώ μηνών και τέσσερις από το γειτονικό χωριό Ροδάκινο.
Ζωντανός πυρπολήθηκε κι ένας ηλικιωμένος άντρας που δεν είχε εγκαταλείψει το χωριό.
Η εικόνα της φρίκης κυριαρχεί ακόμα στα μάτια των κατοίκων που βίωσαν την τραγωδία. Και καταθέτουν τις μαρτυρίες τους στο ντοκιμαντέρ του Μανόλη Παντινάκη και Γιάννη Κανελλάκη «Πυρπόληση γυναικών στην Καλή Συκιά – Ολοκαύτωμα από Γερμανούς ναζί κατά τη διάρκεια της κατοχής».
Θύματα της πυρπόλησης την αποτρόπαια Τετάρτη 6 του Οκτωβρίου ήταν συνολικά οι:
Ευαγγελία Νικητάκη σύζυγος Στρατή Γρυντάκη 8 μηνών έγκυος, Μαλαματένια Πετράκη, Ελένη Νικητάκη, Μαρία Νικητάκη, Αργυρή Κωστάκη, Μαρία Γρυντάκη, Φωτεινή Δαμουλάκη, Μαρία Πετράκη, και από το γειτονικό Ροδάκινο οι γυναίκες Ευαγγελία Φρονιμάκη, Ευαγγελία Σταυγιαννουδάκη, ΖαμπίαΓιανναδάκη και Στέλλα Καλαφάτη. Ζωντανός πυρπολήθηκε και ο γέροντας Στρατής Δαμουλάκης, που σώθηκε αρχικά αλλά ξεψύχησε αργότερα από τα καθολικά εγκαύματα που είχε υποστεί…
Μέχρι τις αρχές του 1944 η Καταδιωκτική Ομάδα Σούμπερτ προέβη στην εκτέλεση περισσότερων από 200 ανθρώπων σε διάφορα χωριά της Κρήτης.
Την Πρωτοχρονιά του 1944 μια ομάδα ανταρτών του ΕΛ.ΑΣ. που βρισκόταν στο χωριό Μεσκλά δέχθηκε επίθεση από ένα απόσπασμα του Σούμπερτ. Στη διάρκεια της μάχης που επακολούθησε οκτώ μέλη της ομάδας του Σούμπερτ σκοτώθηκαν. Στη συνέχεια η γερμανική διοίκηση αποφάσισε τη διάλυση της και ο Σούμπερτ με διαταγή του Μπρόιερ συνελήφθη, κρατήθηκε και χαρακτηρίστηκε ψυχοπαθής και στις 11 Ιανουαρίου του 1944 μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον ίδιο, όταν έφτασε στον Πειραιά κλείστηκε αρχικά στο ψυχιατρείο. Πάντως μαζί με το Σούμπερτ φαίνεται ότι μεταφέρθηκαν στην Αθήνα από την Κρήτη και ορισμένοι από τους άντρες του, γύρω στα 35 άτομα, οι οποίοι τελικά, μαζί και με άλλους που στρατολογήθηκαν στην πρωτεύουσα, στάλθηκαν μαζί με το Σούμπερτ στα τέλη Φεβρουαρίου του ίδιου χρόνου στην Μακεδονία. Εκεί ο Σούμπερτ σύνδεσε το όνομά του με την τραγωδία στο Χορτιάτη.
Προς τα τέλη του Οκτωβρίου του 1944, και αφού είχε απελευθερωθεί η Αθήνα, ο Σούμπερτ με μερικούς από τους άνδρες του ακολούθησε τα γερμανικά στρατεύματα που αποχωρούσαν από την Ελλάδα και έφτασε στη Βιέννη το Φεβρουάριο του 1945. Τρεις μήνες αργότερα κατέφυγε στο Σβατς που παραδόθηκε στους Αμερικανούς στις 4 Μαΐου. Εκεί ο Σούμπερτ παρουσιάστηκε στους Αμερικανούς στρατιώτες, ισχυρίστηκε ότι το όνομα του ήταν Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης και αφού χαρακτηρίστηκε εκτοπισμένος και κρατήθηκε σε στρατόπεδο με άλλους Έλληνες, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1945 «επαναπατρίστηκε» στην Ελλάδα. Το ίδιο όνομα Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης έδωσε και στους αστυνομικούς του αεροδρομίου της Ελευσίνας που όμως δεν πείστηκαν ότι ήταν Έλληνας. Μετά την αποκάλυψη της πραγματικής του ταυτότητας, συνελήφθη και μεταφέρθηκε στις φυλακές Αβέρωφ όπου παρέμεινε μέχρι τη δίκη του από το Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου στην Αθήνα.
Στις 28 Ιουλίου του 1947 ξεκίνησε στο Ειδικό Δικαστήριο Εγκληματιών Πολέμου στην Αθήνα η δίκη του Σούμπερτ για εγκλήματα που είχε διαπράξει στη διάρκεια της κατοχής στην Κρήτη και στην Μακεδονία. Μέρος του κατηγορητηρίου είχε ως εξής:
«…διότι ενήργησεν άνευ λόγου στρατιωτικής ανάγκης τας πράξεις ταύτας, αίτινες δεν εξυπηρέτουν πολεμικούς σκοπούς, ως είναι ειδικώτερον αι εκτελέσεις αθώων πολιτών και δη γερόντων, γυναικών και παίδων και […] εκ προμελέτης απεφάσισε και εσκεμμένως εξετέλεσεν ανθρωποκτονίας»…
Οι ποινές, 271 φορές σε θάνατο και χιλιάδες χρόνια κάθειρξης, συγχωνεύθηκαν στην ποινή του θανάτου.
Ο Σούμπερτ, όπως γράφει στο βιβλίο του ο Θανάσης Φωτίου, από το απομονωμένο κελί των μελλοθανάτων, τα ξημερώματα, παρέδωσε στον αρχιφύλακα να ταχυδρομήσει δύο γράμματα: το ένα στην κόρη του, που ζούσε στο Παλέρμο με τον Ιταλό σύζυγό της και το άλλο στον συνταγματάρχη Γιοχάνες Μπάργκε, κρατούμενο στις φυλακές Καλλιθέας.
Στις επίμονες ερωτήσεις των δημοσιογράφων, λίγο προτού μεταφερθεί στο γραφείο των φυλακών, για τα εγκλήματα στο Ασβεστοχώρι, το Χορτιάτη, τα Γιαννιτσά και αλλού, ο Σούμπερτ έκανε λόγο για «ψέματα και υπερβολές», υποστηρίζοντας πως δεν σκότωσε κανέναν, αλλά εκτελούσε απλώς διαταγές του αξιωματικού του.
Ο τυφεκισμός του στις 22 Οκτωβρίου 1947 πίσω από τις Φυλακές Επταπυργίου στην Θεσσαλονίκη ήταν ο ταιριαστός επίλογος στη ζωή ενός χασάπη και παράλληλα, ελάχιστη δικαίωση των θυμάτων σε μια Ελλάδα που παρέβλεπε σκανδαλωδώς τις κατοχικές αμαρτίες των Ναζί και των συνεργατών τους.
Ο Σούμπερτ, μέχρι και το τέλος της ζωής του, εμφανίσθηκε αμετανόητος, αλλά και φανατικά πιστός στην ιδέα της «Μεγάλης Γερμανίας» και στο νόμο της εκδίκησης, σημειώνει ο Θανάσης Φωτίου.
Πέρασαν τόσα χρόνια αλλά η λάμψη από τις φλόγες που οδήγησαν στην αθανασία τις ηρωίδες της Καλής Συκιάς και τα άλλα θύματα του Σούμπερτ διατηρείται άσβηστη στη συνείδηση των νεώτερων . Έγινε φάρος να οδηγεί το χρέος και παράδειγμα απαράμιλλου μεγαλείου για να οριοθετεί την πορεία στο χρόνο του λαού μας , χωρίς κανένα συμβιβασμό στην υποτίμηση των ανθρώπινων αξιών
Κι αυτό το γεγονός τιμάμε σήμερα με τον δέοντα σεβασμό και θα συνεχίσουμε να τιμάμε Γιατί έτσι αποδίδουμε τιμή και στις αθάνατες ηθικές αξίες που συνθέτουν τις παραδόσεις αυτού του νησιού .
Γενναίες γυναίκες που με τον μαρτυρικό σας θάνατο μας οδηγήσατε στην Ανάσταση Ας είστε ευλογημένες στον αιώνα !!!!!
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους :
Ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητρόπολης Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων Αθανάσιος Καραχάλιος, ο Πρώην Υφυπουργός και βουλευτής Ρεθύμνου Γιάννης Κεφαλογιάννης, τον πρώην Υπουργό υγείας και βουλευτή Ρεθύμνου Ανδρέα Ξανθό εκπροσώπησε το μέλος της νομαρχιακής επιτροπής του Σύριζα Αντώνης Γαβαλάς ,η Αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου Μαίρη Λιονή, τον Δήμαρχο Αγίου Βασιλείου Γιάννη Ταταράκη εκπροσώπησε ο Αντιδήμαρχος Γιάννης Νεκτάριος Χαραλαμπάκης, τον Δήμο Αμαρίου ο Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Βαλάντης Μοσχονάς, τον Δήμο Ανωγείων ο Αντιδήμαρχος Μιχάλης Δραμουντάνης, ο Αντιδήμαρχος Πολιτικής προστασίας του Δήμου Αγίου Βασιλείου Βαγγέλης Καπετανάκης, ο περιφερειακός σύμβουλος της Λαικης Συσπείρωσης Ρεθύμνου Νίκος Μανουσάκης, ο Εντεταλμένος σύμβουλος Βασίλης Θεοδωράκης,ο επικεφαλής της Δημοτικής Αντιπολίτευσης του Δήμου Αγίου Βασιλείου Θανάσης Χαριτακης ,ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Αγίου Βασιλείου Σήφης Βούρβαχης, ο Πρόεδρος Αγίου Ιωάννου- Καλής Συκιάς Κωστής Αδελιανάκης, ο πρόεδρος Αγκουσελιανων Γιάννης Κουρμούλης, πρόεδροι πολιτιστικών συλλόγων Αγίου Ιωάννη-Κανεβος, Αση Γωνίας, Ατσιπαδων, Εκπρόσωποι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, εκπρόσωποι των θυμάτων του Ολοκαυτώματος από Καλή Συκιά Νεκτάριος Μαραγκουδάκης, εκ Ροδάκινου ο Ανδρέας Σταυγιανουδακης, την Βιάννο Αριστομένης Συγγελάκης μέλος του Εθνικού συμβουλίου διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων και πρόεδρος της Ένωσης Ολοκαυτώματος θυμάτων Βιάννου, εκπρόσωπος Ένωσης Ολοκαυτώματος Σοκαρά Γεώργιος Καρτσωνακης, το μέλος της Κεντρικής επιτροπής και νομαρχιακής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Πατέρας Ιωάννης Βάθης.
Από τις στρατιωτικές Αρχές ο εκπρόσωπος της αστυνομικής διεύθυνσης Ρεθύμνου Ιωάννης Σταμιρης,ο διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Αγίου Βασιλείου Μανόλης Χαλικάκης, ο εκπρόσωπος της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων Ρεθύμνης Νικόλαος Τζανακάκης, ο Λιμενάρχης Ρεθύμνου Κώστας Καστρινάκης,ο εκπρόσωπος του Πυροσβεστικού σώματος Επαμεινώνδας Φραγκιαδάκης, ο Λιμενάρχης Αγίας Γαλήνης Αντώνιος Σαραντουλάκης.
Μετά το πέρας της εκδήλωσης η πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Καλής Συκιάς Βάσω Κωστάκη-Μπαμιάκη, καλωσόρισε όλους τους παρευρισκόμενους στην ανακαινισμένη αίθουσα του συλλόγου εκφράζοντας θερμές ευχαριστίες σε όλους που με την παρουσία τους τίμησαν την 78’ Επέτειο Ολοκαυτώματος της Καλής Συκιάς που αποτελεί τον σημαντικότερο ιστορικό σταθμό της σύγχρονης ιστορίας του τόπου.
Στην συνέχεια ανακοίνωσε ότι ο σύλλογος τιμάει τον γιο του Εθνομάρτυρα Ζαχαρία Μπαντουβά ,Κώστα Μπαντουβά πρώην Βουλευτή για την οικονομική του συμβολή στην αγορά εξοπλισμού του συλλόγου που αφορά ηλεκτρικές συσκευές και είδη κουζίνας.
Του απένειμε η Πρόεδρος τιμητική πλακέτα και τοποθετήθηκε φωτογραφική κορνίζα στην εντός της αίθουσας ως ένδειξη ευγνωμοσύνης.
