Μία πρωτόγνωρη & μοναδική εμπειρία έζησαν οι 40 Ρεθεμνιώτες γυναίκες και άνδρες (λόγω του περιορισμένου αριθμού συμμετεχόντων) μέλη του ιστορικού συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ,στην προσκυνηματική εκδρομή στο «Περιβόλι της Παναγίας», το Άγιο Όρος, το τετραήμερο του Αγίου Πνεύματος(06-09/06/2014). Το προσκύνημα πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των προγραμματισμένων φετινών εκδηλώσεων που είναι αφιερωμένες στην μνήμη των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων επί τη συμπληρώσει 190 ετών από το θαυμαστό μαρτύριο τους.
Ήταν μια εκδρομή που περιμέναμε με πολλή χαρά και αγωνία όλοι μας, ένα δύσκολο εγχείρημα, αφού οι συμμετέχοντες ήταν γυναίκες και άντρες. Πες από περιέργεια; Πες από δέος για τα μέρη που θα επισκεπτόμασταν; Πες από προσμονή για τις ξένοιαστες και χαλαρές στιγμές που θα μας χάριζε; Μπορεί όλ’ αυτά μαζί και το καθένα ξεχωριστά. Η μεγάλη στιγμή έφτασε: θα ταξιδεύαμε για Θεσσαλονίκη και Άγιον Όρος, στο «Περιβόλι της Παναγίας». Θα προσκυνούσαμε την Κυρία των Αγγέλων στον αγαπημένο της τόπο.
Η καλή μέρα απ΄ το πρωί φαίνεται. Κυρίως, όταν βλέπεις με ποιους συνταξιδεύεις και τι υπόσχεται η παρέα σου! Μαζί μας και η πενταμελής παρέα Ρεθυμνιωτών που έφτασαν ειδικά το πρωί από το Ρέθυμνο. Και η πρώτη μέρα την Παρασκευή 06 Ιουνίου 2014 ξεκίνησε όμορφα, από τη πλατεία Συντάγματος με καλή διάθεση!
Αρχηγός και εμπνευστής του προσκυνήματος ο πανάξιος και αεικίνητος πρόεδρος του συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ κος Γεώργιος Βλατάκης, Δικηγόρος και θεολόγος. Αν δεν ήταν μπροστάρης, αν δεν είχε τις προσωπικές του γνωριμίες , τις οποίες απλόχερα – αβίαστα μας τις πρόσφερε, και τις οποίες απολαύσαμε, ίσως να μην εστέφετο από τέτοια επιτυχία.
Kατα τη διάρκεια της διαδρομής η Κρητική φιλοξενία κυρίως του προέδρου μας αιφνιδίασε με τα πλούσια κεράσματα του αλλά και των λοιπών συμμετεχόντων, όπου σου δημιουργούν μια ικανοποίηση αλλά συσφίγγουν και τη συντροφιά. Είχε μεριμνήσει για ατομικά δεκατιανά, για γλυκά παξιμάδια Κρητικά, για γραβιέρα με κρίθινα, βραχάκια σοκολάτα, ρακή και τόσα άλλα.
Μετά από διάλειμμα στα Καμμένα Βούρλα για καφέ και στη Κατερίνη για μεσημεριανό φτάσαμε στην όμορφη νύφη του Θερμαϊκού. Επισκεφτήκαμε τον περίφημο Ι. Ναό του Αγίου Δημητρίου πολιούχου της Θεσσαλονίκης. Προσκυνήσαμε το σκήνωμα του απολαύσαμε το μεγαλοπρεπή ναό ενώ μας μίλησε καταλλήλως ο συμμετέχων καθηγ. της Θεολογίας κος Σταύρος Μαραγκουδακης. Εν συνεχεία απολαύσαμε το Λευκό Πύργο και κατόπιν επισκεφτήκαμε την Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Αγ. Αναστασίας της Φαρμακολύτριας. Εκεί μας ξενάγησε ο π. Κων/νος και προσκυνήσαμε το σκήνωμα του Αγίου Θεωνά. Εν συνεχεία πήραμε το δρόμο για Ουρανούπολη όπου εγκατασταθήκαμε στο ξενοδοχείο για την πρώτη διανυκτέρευση μας. Η βραδιά όμορφη αφού όλοι μαζί σαν μια παρέα πήγαμε σε ρεστοράν και δειπνήσαμε όλοι μαζί.
Η επόμενη ημέρα του Σαββάτου 07 Ιουνίου 2014 ηταν εκπληκτική, ηλιόλουστη, η θάλασσα γαλήνια, η διάθεση όλων ευχάριστη όλα ήταν ευλογημένα.
Οι άντρες πήραμε τα «διαμονητήρια» στα χέρια μας, κάτι σαν διαβατήριο που μας υπενθύμιζε ότι τώρα πια μεταβαίνουμε σ’ έναν άλλο χώρο, φυσικό και πνευματικό, που δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτό που βιώναμε ως τώρα. Περάσαμε τον έλεγχο και μπήκαμε στο καραβάκι που θα μας μετέφερε στο επίνειο του Αγίου Όρους, τη Δάφνη.
Η λέξη εκδρομή δεν ταιριάζει στο Άγιον Όρος• αν το δει κανείς σαν εκδρομή, ίσως να χορτάσουν μόνο οι αισθήσεις του, οι «θορυβώδεις χείμαρροι», κατά τον Μέγα Βασίλειο, αλλά η ψυχή να μείνει ασυγκίνητη μπροστά στήν ένθεη κίνηση του φιλόθεου κόπου των μοναχών που αγίασαν τον τόπο, ασυγκίνητη μπροστά στα άγια λείψανα και τις θαυματουργές εικόνες, ανενεργή στο κάλεσμα των αγίων για αγώνα πνευματικό.
Κάτω από το πρίσμα αυτό, ανακοινώσαμε το υπόλοιπο πρόγραμμά μας, και αποχαιρετήσαμε τις κυρίες που εκ των πραγμάτων δεν ήταν δυνατόν να μας ακολουθήσουν. Οι κυρίες με επικεφαλής την αντιπρόεδρο μας κα Ελένη Τζιφάκη – Μισιρλή επιβιβάστηκαν σε μικρό πλοιάριο και πραγματοποίησαν τον περίπλου των Μοναστηριών. Η συγκίνηση τους μεγάλη , αλλά έγινε μεγαλυτέρα όταν μοναχοί από την σκήτη Αγία Αννα τους μετέφεραν λέιψανα εντός του πλοιαρίου και έκαναν αγιασμό. Ιερές Μονές όπως Την Κωσταμονίτου, την Δοχειαρίου, την Ξενοφώντος, την Παντελεήμωνος (Ρωσική) , την Σίμωνος Πέτρας, τη Γρηγορίου, την Διονυσίου , κά ειχαν την ευκαιρία οι κυρίες να δούν από συγκεκριμένη απόσταση και να φωτογραφηθούν.
Επιστρέφοντας οι κυρίες από την κρουαζιέρα συνέχισαν προς Σέρρες όπου θα φιλοξενούντο στην Ιερά γυναικεία Μονή Τιμίου Προδρόμου – Ακριτοχωρίου Σερρων. Όταν άνοιξε η πύλη του μοναστηριού να τις υποδεχθεί, με δειλά βήματα, σε ένα περιβάλλον που δεν είχαν ξαναζήσει, άρχισαν να ανηφορίζουν στο όμορφο περιβόλι της εισόδου που οδηγούσε στο αρχονταρίκι. Η υποδοχή ζεστή άνοιξε τα πέταλα της καρδιάς των κυριών, μπροστά στα γλυκά πρόσωπα των αδελφών μοναζουσών που τις υποδεχθήκανε. Μετά από ένα κουραστικό ταξίδι πολλών ωρών, ένα νηστίσιμο υπέροχο δείπνο, η ανάπαυση σε μονόκλινα δωμάτια ήταν το κλείσιμο της πρώτης ημέρας.
Σε μια υπέροχη τοποθεσία στο νομό Σερρών, οι σχέσεις της περιοχής με το Περιβόλι της Παναγίας, το Άγιον Όρος, είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένες, καθώς η γυναικεία αδελφότητα του Ιερού Ησυχαστηρίου του Ακριτοχωρίου Σιδηροκάστρου με προεστώσα την Καθηγουμένη μ. Ιακώβη , που είναι εγκαταστημένη εκεί, συνδέεται πνευματικά με την Ιερά Μονή Ξενοφώντος και αποτελεί μετόχι της.
Η λίμνη Κερκίνη ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Το πράσινο του όρους Μπέλλες κατακλύζει την κάθε γωνιά του. Αξίζει να το επισκεφθεί κανείς, ιδιαίτερα οι γυναίκες, που δεν μπορούν να επισκεφθούν το Άγιον Όρος, για να πάρουν μια ιδέα της αγιορείτικης βυζαντινής αρχιτεκτονικής και του αγιορείτικου τρόπου ζωής.
Είναι κτισμένο επί του διεθνούς περιπατητικού μονοπατιού E4/6 και έχει πανοραμική θέα στη λίμνη Κερκίνη. Ο επισκέπτης πραγματικά καθηλώνεται από την πανέμορφη θέα που αντικρίζει.
Πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου, εορτή της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου.
Το νέο εντυπωσιακό Καθολικό εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2012 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο προσκεκλημένος του οποίου έτυχε ο πρόεδρος μας ο οποίος συνδέεται προσωπικά εκτός τηςΑ.Θ.Π. και με την Καθηγουμένη Οσ. Ιακώβη. . Ο ναός, με συνολική διάσταση 500 τ.μ, είναι ακριβές αντίγραφο του παλαιού καθολικού της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος (10ου αιώνα) αγιορείτικου ρυθμού, σταυροειδούς με τρούλους.
Χτίστηκε εξολοκλήρου από παραδοσιακά δομικά υλικά, όπως πέτρα, μάρμαρο και κεραμικά τούβλα. Η Τράπεζα είναι αγιογραφημένη από τις ίδιες τις μοναχές. .Οικυρίες ειχαντην τύχη ναβιώσουν τηνΑγιορειτική εκκλησιαστική τάξη, να συμμετάσχουν στην αγρυπνία των μοναζουσών, να μεταλαβουν . Συναναστράφηκαν τις μοναχές με ευχάριστη διάθεση , τις ξενάγησαν στα εργαστήρια υφαντικής, αγιογραφίας κά. Και οι κυρίες όμως συμμετείχαν ευπρεπώς στη ζωή τους βοηθώντας στην κουζίνα και άλλου. Η εκδρομή αυτή συνοδεύτηκε με βαρκάδα στη λίμνη Κερκίνη όπου είδαν χιλιάδες πουλιά (ιριδανούς, φλαμίνκο κα) στο περίφημο οχυρό του Ρούπελ όπου η συγκίνηση τους ήταν διάχυτη, το χωριό Ανω Πορόια με τις δροσοποτάδες. Η επιστροφή έγινε με δυσκολία και κλάματα και από τις κυρίες αλλά και από τις μοναχές. Η Αγία Ηγουμένη οσ. Ιακώβη και η μοναχή Δαυβίδη έμειναν ανεξίτηλα στην μνήμη των κυριών και έφυγαν με δάκρυα στα μάτια με την υπόσχεση οτι σύντομα θα επιστρέψουν.
Το καραβάκι όπου είχαμε επιβιβαστεί οι άντρες περνούσε απο τα πρώτα μοναστήρια και στη συνέχεια μας έφερε ως τη Δάφνη και μετά με το μικρό λεωφορείο ανηφορίσαμε για την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, τις Καρυές. Το Πρωτάτο μας άνοιξε τις πύλες του με μια ηλιόλουστη μέρα και ο παμπάλαιος ναός του, κοσμημένος με τις τοιχογραφίες του Μανουήλ Πανσέληνου, μας κάλεσε να ανακαλύψουμε το μεγαλείο των περασμένων εποχών που μέχρι και σήμερα διακονούν οι ακάματοι συνεχιστές του. Στολίδι ανεκτίμητης αξίας είναι η θαυματουργή εικόνα του «Άξιόν εστιν», προσκύνημα όλης της Ορθοδοξίας. Ήταν τιμή και μεγάλη ευλογία που προσκυνήσαμε αυτήν την εικόνα, μπροστά στην οποία ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, σύμφωνα με την Παράδοση, έψαλε το θεομητορικό εγκώμιο «Άξιόν εστιν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον…».
Επισκεφθήκαμε αρχικά τη Ρωσική Σκήτη του Αγίου Ανδρέα (Σεράι), όπου προσκυνήσαμε την κάρα του Αγ. Ανδρέα ,φωτογραφηθήκαμε κάτω απο την αγιογραφία του Πατριάρχη Κων/λεως Αγίου Αθανασίου του Πατελλάρου- Αξού εκ Κρήτης που βρίσκεται στην είσοδο της σκήτης όπου εζησε στα μέσα του 17ου αιώνος , την Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία και στη συνέχεια την έδρα της Ιεράς Κοινότητας, όπου μας δέχθηκε και μας μίλησε στην επίσημη αίθουσα ο Πρωτεπιστάτης της Ιεράς Κοινότητας. Επιπλέον, επισκεφθήκαμε την αίθουσα συνεδριάσεων των Ηγουμένων και Αντιπροσώπων των είκοσι ανεξάρτητων και κυρίαρχων ιερών μονών του Αγίου Όρους.
Το προσκύνημα συνεχίστηκε στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου με προσκύνηση στην Εικόνα της Παναγίας την Φοβερά Προστασία .και την ξενάγησή μας στο Κελί του Διονυσίου του εκ Φουρνά,. Μικρή επίσκεψη στις Καρυές στο κελί του Βατοπαιδινού μοναχού Παισίου Δασκαλάκη του Κρητός (από τα Ακούμια Αγ. Βασιλείου) και πρώτου εξαδέλφου του Στελιου Δαμβακερακη που ηταν στην παρέα μας. Μας ενουθέτισε, μας έβγαλε προς προσκύνηση λείψανα Αγίων μας φίλεψε κεράσια,ενώ η χαρά του ηταν μεγάλη που αντίκριζε πατριώτες Ρεθύμνιους.
Το μεσημέρι μεταφερθήκαμε με το μινι βαν στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου , τη δεύτερη τη τάξη εκ των 20 ιερών Μονών αλλά και την πιο πολύπαθη τώρα τελευταία στην οποία και θα διανυκτερεύαμε τις δύο νύχτες. .
Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Η περιέργεια αντάμα με την απορία. Το μεγάλο κτηριακό συγκρότημα έκανε την εμφάνισή του στη στροφή του χωματόδρομου. Τα μικρό πούλμαν που είχαμε στη διάθεσή μας, μας άφησε στις πύλες της μονής και κατευθυνθήκαμε στο Αρχονταρίκι για να πάρουμε το καθιερωμένο κέρασμα και να τακτοποιηθούμε στα δωμάτια. Ο μοναχός π.Γεώργιος μας έδωσε εκπληκτικά δωμάτια ολοκάθαρα , περιποιημένα , που σίγουρα εντυπωσιαζαν γλυκά. Σε λίγο θα σήμαινε η εσπερινή ακολουθία. Κατευθυνθήκαμε προς το καθολικό της μονής. Ήταν ασφυκτικά γεμάτο, τόσο από τους μοναχούς όσο και τους προσκυνητές. Πολλοί προσκυνητές, περισσότεροι απ’ όλους όσους είχαμε δει στο Άγιο Όρος εκείνες τις μέρες. Ο αριθμός τους φάνηκε στην ακολουθούσα τράπεζα, όπου ο πατήρ Γεώργιος μερίμνησε ώστε να καθίσουμε για να φάμε το, ομολογουμένως, απλό- πλούσιο αλλά νόστιμο φαγητό. Ο πρόεδρος μας κος Βλατάκης ειχε ιδιαίτερη μεταχείριση και τον τοποθέτησαν σε μπροστινό τραπέζι με τον Αγιο Καθηγούμενο. Ευτυχώς, για τη διευκόλυνση μας, ένας μοναχός μας καθοδηγούσε στις πέτρινες πλάκες που χρησίμευαν για τραπέζια• είχαν τοποθετήσει κι ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι με δύο μακρόστενους πάγκους. Η ώρα του Αποδείπνου για τους προσκυνητές χρησιμεύει για την προσκύνηση των αγίων λειψάνων. Προσκυνήσαμε τμήμα του Τιμίου Ξύλου, την Τιμία ζώνη της Παναγίας μας, την κάρα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου πάνω στην οποία διασώζεται το αυτί στο οποίο, κατά τήν Παράδοση, ο Απόστολος Παύλος ψιθύρισε στον Άγιο Ιεράρχη την ερμηνεία των Επιστολών του, καί άλλα λείψανα μαρτύρων και οσίων. Η βραδυά θα τελείωνε με μια ομιλία του ηγουμένου π. Εφραίμ. Δέχθηκε όλους τους προσκυνητές στο επίσημο Αρχονταρίκι της Μονής (Συνοδικό), μας μίλησε για όλα όσα αφορούσαν την σημερινή κρίση και μας έδωσε τη δυνατότητα να του απευθύνουμε ερωτήσεις. Η ομάδα του συλλόγου Ρεθυμνίων έκανε αισθητή την παρουσία της αφού δόθηκε ο λόγος στο κ. Σ.Μαραγκουδάκη αλλά και στο πρόεδρο κ. Γιώργο Βλατάκη. Ο πρόεδρος του εξέφρασε την ευχαριστία για την πλουσια φιλοξενία και του πρόσφερε το πιάτο με την Παναγια των Μυριοκεφαλων και τους Τεσσερις Νεομαρτυρες, το μετάλλιο του συλλόγου καθως και τα ημερολογια. Του εξήγησε ότι η προσκυνηματική αυυτή επισκεψη στο Ορος γίνεται στα πλαίσια των εορτών αφιερωμένων εφετος στους Τέσσερις Μάρτυρες επι τη συμπληρωσει 190 ετων από το θαυμαστό μαρτύριο τους και ότι όλες οι εκδηλώσεις τελούν υπο την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η μονή Βατοπαιδίου έχει πολλά παρεκκλήσια. Αυτά λειτουργούνται καθημερινά, εκτός από τις επίσημες ημέρες, όταν η Θ. Λειτουργία τελείται στο καθολικό. Οι οκτώ θαυματουργές εικόνες της Παναγίας είναι τα καυχήματα της Μονής όπως η Παραμυθία, η Αγία Ζώνη, η Παντάνασσα, η Βηματάρισσα. Η αγρυπνία λόγω της εορτής της Πεντηκοστής θα ξεκινούσε στις 2μμ και θα τελείωνε το πρωί στις 10 όπου θα είχε και τράπεζα. Αν κάποιος ήξερε να ψάλει, ήταν ευπρόσδεκτος. Είναι γνωστό πόσο οι Βατοπαιδινοί καλλιεργούν τη μουσική. Εντύπωση μας έκανε η διάκριση με την οποία αντιμετώπιζαν τους ψάλλοντες. Ανάλογα με τον τόπο της φωνής τους (υψίφωνοι, μεσόφωνοι ή βαθύφωνοι) τους τοποθετούσαν ανάλογα για να υπάρχει αρμονία και να μη έλθει κανένας σε δύσκολη θέση. Επίσης, επειδή πολλοί προσήρχοντο στο Ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας, πάντα υπήρχε ένας μοναχός εντεταλμένος να ερωτά τον προσερχόμενο αν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα. «Μέλλων φαγείν, άνθρωπε, Σώμα Δεσπότου, φόβω πρόσελθε, μη φλεγής, πυρ τυγχάνει. Θείον δε πίνων Αίμα προς μετουσίαν, πρώτον καταλλάγηθι τοις σε λυπούσιν, έπειτα θαρρών, μυστικήν βρώσιν φάγε» (Συμεών του Μεταφραστού). Η βραδινη αγρυπνια ήταν μαγευτική. Με απόλυτη τάξη όλο το τυπικό σε κρατούσε σε εγρήγορση. Οι πολυέλαιοι με τα κεριά τα οποία άναβαν με σημασία,σεσυγκεκριμένους ψαλμούς τους κουνούσαν βάσει των ψαλμών ώστε να δημιουργείται ο λεγόμενος χορός ενώ ο μεσαίος πολυέλαιος συμβόλιζε τη κάθοδο του Αγ. Πνεύματος και όλαμαζί ότι αγάλλονται ταεπουράνια. Μοναδική στιγμή που δεν περιγράφεται αν δεν τη ζήσεις.
Πραγματικά ζεις μια θεϊκή εμπειρία. Σε μια μικρή παροντική στιγμή ζεις την αιωνιότητα, το απρόσμενο θαύμα, τη χάρη του Θεού, την ευλογία της Παναγίας. Βλέποντας τους ένσαρκους αγγέλους να βιώνουν το θέλημα του Θεού στη ζωή τους και να πραγματώνουν τις θείες επαγγελίες μέσα στη ζωή τους, ποθείς κοντά τους την αγιότητα, την καθαρότητα, αυτό το καθάριο πνευματικό βίωμα το οποίο ξεχειλίζει μέσα από την καρδιά τους και προσδίδει μία ιδιαίτερη καθαρότητα στο βλέμμα τους.
Στο χώρο αυτό ζεις την παρουσία της Παναγίας. Οι αισθήσεις όλες ξαναβρίσκουν την πραγματική θέση τους, η ακοή, η αφή, η γεύση, η όραση και η όσφρηση από τα καθάρια ακούσματα που κελαρίζουν γλυκά μέσα στις απόκρυμνες χαράδρες μέχρι το ευωδιαστό λιβάνι και οι ασκητικές φιγούρες οι οποίες ξυπνούν το αίσθημα της εσχατολογικής παρουσίας, η σκέψη μας εγκλωβίζεται στην αιωνιότητα.
Δίπλα τους ζεις στο Άγιο Όρος, το Άγιο Πνεύμα. Στο Άγιο Όρος ζεις το Άγιο Πνεύμα ακόμη και σήμερα. Δεν μπορούμε να σας εκφράσουμε όλα όσα μίλησαν στις ψυχές μας, γιατί το πολύτιμο θέλουμε να το κρατήσουμε για πάντα μέσα μας, φυλαχτό για το δρόμο της ζωής μας
Η δόξα όμως του Αγίου Όρους είναι οι άγιοί του, οι πνευματικά ενάρετοι, χαριτωμένοι και χαρισματούχοι μοναχοί του, οι οποίοι όχι μόνο διανοούνται αλλά πάσχουν, βιώνουν τα θεία. Και η βίωσή τους δεν χρειάζεται ως προαπαιτούμενο κάποια εξειδικευμένη διανοητική μόρφωση ή καλλιέργεια…
Εντούτοις είναι ιδιαίτερα ωραίο πως ανάμεσα στους φιλόθεους Αθωνίτες αγίους συμπεριλαμβάνονται πολύ σημαντικοί λόγιοι, εξαίρετες μορφές του πνεύματος και της λογιοσύνης, που σφράγισαν την εποχή τους και σε ορισμένες περιπτώσεις και την κατοπινή ζωή.
Η επίσκεψη στο Αγιον Ορος το πλήθος κόσμου στη Ουρανούπολη και μέσα στο καράβι, ο αγώνας δρόμου στη Δάφνη και τα παμπάλαια μεταφορικά μέσα γεμάτα σκόνη, το τσούρμο προσκυνητών στις Καρυές που κατηφόριζαν με πάθος προς το κελάκι του γέροντα Παϊσίου. Μα πάνω από όλα τη διαμονή μας στα μοναστήρια σε μεγάλους ξενώνες και τις πλάκες που γίνονταν αναμεταξύ μας αλλά και τις επιβλητικές ακολουθίες σε μεγαλόπρεπους ναούς με αποκορύφωμα την αγιορείτικη αγρυπνία
Το πρώτο πράγμα που απολαμβάνει κάποιος προσκυνητής στο Άγιο Όρος είναι η συμμετοχή στη λατρεία. Το μεσονυχτικό, οι ώρες, ο εσπερινός με τη λιτή, το απόδειπνο με τη παράκληση στη Παναγία είναι ακολουθίες που μόνο στο Άγιο Όρος μπορεί κάποιος να συμμετέχει και τελούνται πάντοτε με μυσταγωγία. Η καθημερινή θεία λειτουργία (υπολογίζεται ότι περίπου 1000 θείες λειτουργίες γίνονται κάθε μέρα στο Άγιο Όρος) αλλά κυρίως οι αγρυπνίες κατά τις μεγάλες εορτές είναι μοναδικές εμπειρίες για τον κάθε προσκυνητή. Ακολουθίες που γίνονται εδώ και αιώνες την ίδια πάντα ώρα, με το ίδιο τυπικό και με την ίδια σπουδή από τους μοναχούς. Ιδιαίτερα στις αγρυπνίες, που κρατάνε από 8 έως 16 ώρες, ο παρευρισκόμενος έχει την ευκαιρία να γευτεί τη χαρά της παννύχιδος ακούγοντας μοναδικούς ύμνους από μελίρρυτους ψάλτες και βλέποντας, ανάμεσα στο ημίφως των κεριών, τη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του.
Πέρα από το έμψυχο κομμάτι, το Άγιο Όρος αποτελεί και ένα μνημείο βυζαντινής παράδοσης. Τα 20 μοναστήρια είναι κτίσματα πολλών αιώνων και αποτελούν όλα μοναδικά δείγματα βυζαντινής αρχιτεκτονικής.Κτίσματα μεγαλόπρεπα, με το καθολικό στη μέση τους, τα παρεκκλήσια, τους ξενώνες και τους άλλους κοινόχρηστους χώρους γύρω από αυτό και όλα περιτειχισμένα από ένα πολύ υψηλό τείχος για τη προστασία από τους εχθρούς των παλαιότερων χρόνων. Κτίσματα όπου διαφυλάσσονται και συντηρούνται βυζαντινές εικόνες και κειμήλια, περγαμηνές, χειρόγραφα και πάπυροι, εκκλησιαστικά και φιλοσοφικά βιβλία. Μα πάνω από όλα είναι τα λείψανα αγίων που κατέχει κάθε μονή και τα οποία οι μοναχοί εκθέτουν κάθε απόγευμα προς προσκύνηση σε όλους τους επισκέπτες.
Στο Βατοπαίδι ο Αγιος Ηγούμενος μας ανακοίνωσε την ημέρα της Πεντηκοστής και την κοίμηση του Καθηγ. της Μονής Γργορίου π. Γεωργίου Καψάνη ένα από τα μεγαλύτερα θεολογικά αναστήματα του Ορους μαζί με τον Θεόκλητο Διοκνυσάτη και το π. Βασίλειο Γοντικάκη
Την επομένη ημέρα της Κυριακής 08 Ιουνιου 2014 μετά την θεία λειτουργία και αφού αρκετοί εκ της ομάδος μετάλαβαν ,επιβιβαστήκαμε στο μικρό πούλμαν με προορισμό επισκεψης κάποιων Μοναστήρων .Πρώτη επίσκεψη στη Σκήτη Προφήτη Ηλία (πρώην Ρωσική), όπου είχαμε την ευκαιρία να ξεναγηθούμε τόσο στο Καθολικό της ιεράς σκήτης, το δεύτερο μεγαλύτερο από τα καθολικά του Αγίου Όρους, όσο και στο υπό διαμόρφωση Μουσείο λαϊκής τέχνης, το οποίο βρίσκεται στον υπόγειο χώρο του μοναστηριού. Μας ξενάγησε ο πιο καλόχαρος μοναχός του Ορους ο π. Φιλήμων. Με παράκληση εκ μέρους του προέδρου μας έδειξε το άθικτο φαρμακευτικό υλικό που άφησαν οι Ρώσσοι κατά την αποχώρηση τους.
Δεύτερη επίσκεψη μας στην Ι. Μονή Παντοκράτορος, όπου μας περίμενε ο εκ Χανίων ηγούμενος Γαβριήλ. Προσκυνήσαμε την μοναδική εικόνα της Παναγίαςτης Γερόντισας. Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε την Μονή Ιβήρων όπου είχαμε την ευκαιρία αφενός μεν να προσκυνήσουμε την εφέστιο εικόνα του μοναστηριού, αλλά και ολοκλήρου του Αγίου Όρους, την Παναγία Πορταΐτισσα, αφετέρου δε να ξεναγηθούμε στο υπό κατασκευή μουσείο λαϊκής τέχνης, καθώς και στα υπόγεια κελάρια της ιεράς μονής. Με πολύ συγκίνηση ο πρόεδρος μας ,έψαλλε μελωδικά το μικρο παρακλητικό κανόνα βοηθούμενος απο ομάδα των Ρεθυμνίων. Πλήθος ιερα λείψανα που ευωδίαζαν προσκυνήσαμε. Μόλις που προλάβαμε το Μπουραζερι γιατί λογω του εσπερινού της γονυκλισίας Μονη Βατοπαιδίου έκλεινε απο 4 εως6:30.
Σε όλες αυτές τις Μονές οι Ρεθεμνιώτες ακολούθησαν τον τρόπο ζωής των μοναχών σε όλες τις Ακολουθίες. Έτσι όπως οι ίδιοι περιέγραψαν γυρνώντας στην Αθήνα «οι καρδιές μας είναι γεμάτες από πνευματικές εμπειρίες οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες βαθιά μέσα μας». Και υποσχεθήκαμε να ξαναέρθουμε σε αυτό τον Άγιο Τόπο, το «Περιβόλι της Παναγίας» για να ζήσουμε πάλι αυτές τις μοναδικές εμπειρίες που τόσο έχουμε ανάγκη σε αυτά τα δύσκολα χρόνια.
Ζήσαμε μια μοναδική εμπειρία. Το Άγιο Όρος ως χώρος και ως τρόπος ζωής μας οδηγεί σε μια μυστική διαφορετικότητα του τρόπου της ζωής των μοναχών και της πνευματικής, ησυχαστικής ζωής τους.
Η επικοινωνία μας ήταν εγκάρδια, ζεστή, πατρική, εμπειρική, αυθόρμητη και ενθαρρυντική. Γι’ αυτό και αρκετοί από εμάς αδράξαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε διάφορα θέματα, να ζητήσουμε τις συμβουλές του Γέροντα και να καταθέσουμε τους προβληματισμούς μας. «Ιδού η πηγή, αντλήσατε ύδωρ», να ο πραγματικός πλούτος, «αιτείτε και δοθήσεται υμίν». Το μόνο που ακουγόταν αργά, από τα μπαλκόνια του Αρχονταρικιού ήταν τα νυχτοπούλια, κουρνιασμένα πάνω στα κλαδιά των δέντρων, στις άκρες της ρεματιάς, που περίμεναν την έγερση των μοναχών καταμεσίς της νύχτας για τον κανόνα τους και το μεσονυκτικό.
Ζητήσαμε ευλογία απο τον Γέροντα Ευφραιμ να επισκεφτούμε τη βιβλιοθήκη της Μονής ώστε να βρούμε ένα έγγραφο που αφορούσε καποιο στρατηγό Κάρχα ο οποίος πολέμησε στην Πόλι και επιστρέφοντας σταμάτησε λογω θαλασσοταραχής στο Βατοπαιδι.
Συμπεραίνοντας, τώρα καταλαβαίνω πόσο δύσκολο ήταν και είναι να εξιστορώ εμπειρίες μου από το Άγιο Όρος σε φίλους και γνωστούς. Το Άγιο Όρος είναι μια ζώσα εμπειρία που μόνο αν τη γευτείς θα καταλάβεις την αξία της.Εκεί μέσα βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου χωρίς υπεκφυγές και άλλοθι. Όσο για τα παραπάνω, είναι απλά η καταγραφή σκόρπιων σκέψεων ανάμεσα σε πλήθος άλλων που έχουν δημοσιευτεί και θα δημοσιεύονται για αυτό. Τουλάχιστον, ίσως τώρα μπορώ να δώσω μια απάντηση γιατί επισκέπτομαι κάθε χρόνο «το περιβόλι της Παναγίας». Ο στίχος «ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης μου» του ψαλμού μπορεί να είναι μία από αυτές.
Τελειώνοντας, μοναδικό στο Άγιο Όρος είναι και το φυσικό περιβάλλον. Σπάνια φυτά ευδοκιμούν στην αθωνική πολιτεία κυρίως λόγω της μη βόσκησης και της μη ανθρώπινης ανάπτυξης. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να περπατήσει σε μονοπάτια αιώνων και να χαρεί τη φύση και τη θέα προς τη θάλασσα. Μοναδικά τοπία έχουν φωτογραφηθεί από πλήθος προσκυνητών κυρίως κατά την ανατολή και τη δύση του ηλίου όπου επικρατούν έντονα φυσικά χρώματα.
Όταν κάτι φθάσει στο τέλος, είσαι φορτωμένος με πολλά συναισθήματα, πόσο μάλλον όταν πρέπει να αποχαιρετίσεις ένα χώρο Ιερό, που τα λόγια, οι ύμνοι, οι εικόνες, οι κανόνες, το τυπικό, δίνουν χρώματα «αχρώματα» και τα λόγια που θέλεις να εκφράσεις στην καθομιλουμένη δεν βρίσκουν τις συνηθισμένες συλλαβές. Το συνηθισμένο αλφάβητο δεν εκφράζει τις λέξεις που μπορούν να αποδώσουν το συναίσθημα.
Ευχαριστούμε θερμότατα τα μοναστήρια που μας φιλοξένησαν κυρίως τον Αγιο Καθηγούμενο πατερα Εφραίμ της Ιερας Μεγιστης Μονης Βατοπαιδίου , ιδίως τον πατέρα Γεώργιο για την αγάπη και τη φροντίδα του καθώς και την Αγία Καθηγουμενη μ. Ιακώβη της Ιερας Μονης Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου Σερρών που συμμερίστηκαν την πνευματική μας αγωνία για την πραγματοποίηση αυτής της ιεράς επισκέψεως.
Σύλλογος Ρεθυμνίων Αττικής “Το Αρκάδι”
