ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗ

«Σεμινάρια για την πολιτική ανυπακοή» με τον Xavier Renou

«Σεμινάρια για την πολιτική ανυπακοή» με τον Xavier Renou«Σεμινάρια για την πολιτική ανυπακοή» με τον Xavier Renou, συγγραφέα του βιβλίου «Μικρό εγχειρίδιο για την Πολιτική Ανυπακοή – προς χρήση αυτών που πραγματικά θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο» οργανώνει η Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου σε συνεργασία με άλλες συλλογικότητες.

– Την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 19:00 θα γίνει η βιβλιοπαρουσίαση στο Πολύκεντρο Νεολαίας στην Ανδρόγεω στο Ηράκλειο με τον συγγραφέα και τον Βαγγέλη Πισσία που προλογίζει την ελληνική έκδοση.

– Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014 από τις 10 το πρωί θα γίνουν τα βιωματικά διαδραστικά εργαστήρια στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων, Φοιτητικό Κέντρο Πανεπιστημίου Κρήτης στις Βούτες.

Η δομή των βιωματικών σεμιναρίων αντικατοπτρίζει τη δομή του Μικρού Εγχειριδίου Πολιτικής Ανυπακοής, συνδυάζοντας θεωρητική και πρακτική γνώση, και κάποιες από τις βασικές ενότητες αφορούν:

Βασικές αρχές της μη-βίαιης πολιτικής ανυπακοής και δράσης
Παράθεση παραδειγμάτων από την πρόσφατη ιστορία
Τεχνικές διαχείρισης της βίας (της δικής μας και των άλλων)
Μεθοδολογίες προετοιμασίας και υλοποίησης μη βίαιων δράσεων πολιτικής ανυπακοής
Τεχνικές σωματικής αντίστασης και ανάλυσης ρίσκου
Τα δικαιώματα απέναντι στην καταστολή (στο δρόμο, στο τμήμα, κλπ)
Τεχνικές εκμετάλλευσης των ειδήσεων που παράγονται και της διάθεσής τους σε δημοσιογράφους και ΜΜΕ, καθώς και
Ένα βιωματικό παιχνίδι ρόλων για τη μετατροπή της θεωρίας και της αποκτηθείσας γνώσης σε πράξη.

Την επίσκεψη του Xavier Renou στην Ελλάδα την υποστηρίζει το Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία «Αντιγόνη» που έχει εκδώσει το βιβλίο.

Για τη συμμετοχή στα σεμινάρια μπορείτε να στείλετε μήνυμα στην ΟΠΗ με το όνομα και το τηλέφωνο στο oiko.par.her@gmail.com, ή να το δηλώσετε κατά τη διάρκεια της βιβλιοπαρουσίασης. Η Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων στο Φοιτητικό Κέντρο Πανεπιστημίου Κρήτης στις Βούτες βρίσκεται στον Α΄όροφο στο κτίριο του Φυσικού τμήματος. Υπάρχει στάση λεωφορείου μπροστά από το Φυσικό για όποιον θέλει να έρθει με λεωφορείο και ευρύχωρο πάρκινγκ για όλους τους υπόλοιπους.

O Xavier Renou

Ο ακτιβιστής και συγγραφέας είναι μέλος πολλών συλλογικοτήτων (Les desobeissants, Έξοδος από την Πυρηνική Ενέργεια, Γενοκτονία αλά Γαλλικά), ήταν κάποτε συντονιστής της καμπάνιας της Greenpeace για τον πυρηνικό αφοπλισμό, διαχειρίζεται τον ιστότοπο desobeir.net και οργανώνει σεμινάρια σχετικά με την πολιτική ανυπακοή σε όλη την Γαλλία.

Στο βιβλίο του για την πολιτική ανυπακοή υποστηρίζει μια φιλοσοφία που πρεσβεύει τη διαμαρτυρία εναντίον άδικων πρακτικών χωρίς τη χρήση βίας, αφού η βία προκαλεί περισσότερη βία και είναι ένα «παιχνίδι» με τη φωτιά, στο οποίο ούτε μπορούμε, ούτε θέλουμε να συμμετέχουμε. Μη βίαιη αντίσταση σημαίνει ότι μεταχειριζόμαστε μεθόδους αγώνα και τεχνικές τέτοιου είδους που να μην απειλούν τη ζωή και την ακεραιότητα του «εχθρού», αλλά οπωσδήποτε να του στοιχίζουν σε χρόνο, χρήμα ή και φήμη. Να τον ταλαιπωρούν αλλά να αφήνουν το πεδίο ελεύθερο για μια προσέγγιση, με τελική επιδίωξη να τον καθίσουμε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Αυτού του τύπου η αντιστασιακή προσέγγιση ενάντια σε δυνάστες, πραξικοπηματίες, άδικους νόμους, πολυεθνικές εταιρείες, εκμεταλλευτές κλπ, ονομάζεται «μη βίαιη πολιτική ανυπακοή» και έχει να επιδείξει εξαιρετικά αποτελέσματα σε όλο τον κόσμο.

Δεν είναι παθητική αντίσταση αλλά μη-βίαιη πολιτική δράση, όπως καταλήψεις, απεργίες, καθιστικές διαμαρτυρίες, απεργίες πείνας, εκδηλώσεις περιβαλλοντικού και αντικαταναλωτικού ακτιβισμού (π.χ. ενάντια στα μεταλλαγμένα, τα πυρηνικά ή μεγάλα κατασκευαστικά έργα κλπ), αυτοοργανωμένα στέκια, ενημερωτικές εκστρατείες και γενικά δημιουργικού τύπου αντιστάσεις που δεν έχουν ανάγκη τις βίαιες μεθόδους και πρακτικές για να είναι αποτελεσματικές. Στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα όπου η πολύπλευρη κρίση εντείνει τα φαινόμενα θεσμικής βίας και κοινωνικής αντι-βίας, οφείλουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τέτοιου είδους μη-βίαιων δημιουργικών αντιστάσεων. Με τον τρόπο αυτό ίσως προσφέρουμε καινούργιες ιδέες για αποτελεσματικότερες κοινωνικές διεκδικήσεις και συνάμα εκθέτουμε το όραμά μας για μια μελλοντική κοινωνία, όπου οι τριβές και οι συγκρούσεις θα επιλύονται με τέτοιες μορφές αγώνα που δεν θα δολοφονούν, δεν θα τραυματίζουν, δεν θα κοστίζουν σε μίσος, αίμα, πόνο.