Ο βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ανδρέας Ξανθός επισκέφθηκε την Πέμπτη 18/9/2014 το 1ο και το 2ο ΕΠΑΛ Ρεθύμνου για να συζητήσει με τους εκπαιδευτικούς τα προβλήματα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στο ξεκίνημα της χρονιάς.
Ως μείζον πρόβλημα αναδείχθηκε από τους καθηγητές η ανεπάρκεια στις υποδομές των δυο ΕΠΑΛ (κτιριακή υποδομή, υλικοτεχνικός εξοπλισμός, εργαστήρια κ.α.). Η Διευθύντρια του 1ου ΕΠΑΛ κα Ευαγγελία Σειραγάκη επεσήμανε την εργασιακή ανασφάλεια των εκπαιδευτικών αλλά και την αδυναμία ύπαρξης ενός στοιχειώδους προγραμματισμού στις δράσεις του σχολείου. «Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει κάθε μέρα, είπε χαρακτηριστικά η κα Ε. Σειραγάκη, καθώς η μία εγκύκλιος του Υπουργείου ανατρέπει την προηγούμενη».
Τονίστηκε, επίσης, ότι τα ΕΠΑΛ έχουν παραλάβει μόνο τα διδακτικά βιβλία για τα μαθήματα Γενικής Παιδείας ενώ δεν υπάρχει ακόμα κανένα βιβλίο για τα μαθήματα ειδικοτήτων. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε αναλυτικό πρόγραμμα ούτε διδακτικά εγχειρίδια για τα νέα μαθήματα που θα διδαχθούν φέτος για πρώτη φορά στη Β’ ΕΠΑΛ! Αναφέρθηκε ακόμα στην επιβάρυνση που δημιουργεί στους εκπαιδευτικούς ο επιπλέον φόρτος διοικητικού έργου, ενώ διέψευσε παλαιότερη δήλωση του Υπουργού Παιδείας ότι στα σχολεία στα οποία ο αριθμός των μαθητών υπερβαίνει τους διακόσιους προβλέπεται γραμματειακή υποστήριξη.
Ο αντιπρόεδρος της ΕΛΤΕΕ Ρεθύμνου κ. Βαρδής Δασκαλάκης τόνισε ότι η κατάργηση των ειδικοτήτων υψηλής ζήτησης οδήγησε περίπου το 1/3 των μαθητών να μείνουν εκτός εκπαίδευσης και να ενταχθούν στην κατάρτιση, δηλαδή στα ΙΕΚ-ΣΕΚ, εκεί όπου δεν υπάρχουν μόνιμοι εκπαιδευτικοί, δεν υπάρχουν βιβλία, δεν υπάρχουν σταθερές ειδικότητες κάθε χρόνο και οι καταρτιζόμενοι μαθητές πρέπει να πληρώνουν κάθε εξάμηνο. Με αυτό τον τρόπο «πάει περίπατο η δωρεάν παιδεία» που γνωρίζαμε ως τώρα. Τα παιδιά που πέρυσι επέλεξαν στη Β’ τάξη ΕΠΑΛ τις συγκεκριμένες ειδικότητες που καταργήθηκαν (Νοσηλευτική, Βρεφοκομία, Γραφιστική, Αισθητική, Κομμωτική , Θερμοϋδραυλική, κ.ά.) θα αναγκαστούν φέτος ή να αλλάξουν ειδικότητα ή να επιλέξουν το Γενικό Λύκειο. Οι μαθητές των συγκεκριμένων ειδικοτήτων που φέτος φοιτούν στην Γ’ Λυκείου δεν έχουν καθόλου καθηγητές αφού τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και θα αναγκαστούν να τελειώσουν την Γ’ Τάξη με κάποιους ωρομισθίους εκπαιδευτικούς έχοντας μπροστά τους την δοκιμασία των Πανελληνίων εξετάσεων. Ανέφερε, επίσης, ότι οι Σ.Ε.Κ. αποτελούν σχολές «φαντάσματα» και το Υπουργείο Παιδείας είναι παντελώς ανέτοιμο να τις λειτουργήσει.
Στη διάρκεια της συζήτησης εκπαιδευτικοί του ΕΠΑΛ εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για το γεγονός ότι ο τρόπος λειτουργίας του προγράμματος «Myschool» δυσχεραίνει και δεν διευκολύνει την αποτελεσματική λειτουργία του σχολείου. Επίσης έντονη ήταν η αγωνία τους για την τύχη των συναδέλφων τους που βρίσκονταν σε καθεστώς διαθεσιμότητας το οποίο έχει λήξει από τις 22 Μαρτίου. Τέλος, ως τεκμήριο της αδιαφορίας της Πολιτείας για τη Δημόσια Εκπαίδευση αναφέρθηκε ότι τα κονδύλια που διατίθενται για τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων σε επίπεδο Νομού έχουν περικοπεί δραματικά τα τελευταία χρόνια ενώ πέρυσι δόθηκαν στα σχολεία μόνο οι δύο από τις τρεις δόσεις του συνολικού ετήσιου ποσού.
Ο κ. Α. Ξανθός επισήμανε ότι είναι πλέον εμφανή τα προβλήματα από την υποβάθμιση της Δημόσιας Τεχνικής Εκπαίδευσης, στα πλαίσια της μνημονιακής περικοπής των συνολικών δημόσιων δαπανών Παιδείας. Η έλλειψη οργάνωσης και μακροπρόθεσμου προγραμματισμού για τα θέματα της Τεχνικής-Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από το Υπουργείο Παιδείας αποδεικνύει την πολιτική βούληση συρρίκνωσης του Δημόσιου Σχολείου σ’ αυτόν τον τομέα και διευκόλυνσης της «αγοράς» των ιδιωτικών ΙΕΚ. Σήμερα, τόνισε ο κ. Α. Ξανθός, το Δημόσιο Σχολείο στηρίζεται στην ευσυνειδησία και τον καθημερινό αγώνα των εκπαιδευτικών , οι οποίοι προσπαθούν για το καλύτερο κάτω από αντίξοες συνθήκες (μισθολογικές και λειτουργικές) και σε περιβάλλον διαρκούς απαξίωσης των κοινωνικών αγαθών.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε επίσης ότι από όλα τα κυβερνητικά μέτρα (αξιολόγηση, διαθεσιμότητα, κινητικότητα, αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, κλπ) διαφαίνεται η πολιτική στόχευση να εμπεδωθεί ένα κλίμα γενικευμένης αβεβαιότητας και ανασφάλειας στους πολίτες, που με τη σειρά του οδηγεί στη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια και την κοινωνική πειθάρχηση. Μπροστά σ’ αυτό το ζοφερό τοπίο στο χώρο της Παιδείας επείγει η συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου (εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, φοιτητές) για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης και τη συνολική ανατροπή του καταστροφικού δημοσιονομικού προγράμματος που παράγει ανεργία, φτώχεια και αναξιοπρέπεια.
