Θ. Ι. Ρηγινιώτης
Μια ιστορική στιγμή είναι φέτος (2024) για τη μνήμη αγίου ιερομάρτυρα Μεθοδίου, επισκόπου Λάμπης, η οποία τιμάται με αρχιερατική λειτουργία στις 9 Ιουλίου στην ιερά μονή Ασωμάτων, στην καρδιά της επαρχίας Αμαρίου.
Για πρώτη φορά φέτος ο άγιος θα γιορταστεί, όχι σε ένα ερειπωμένο μοναστήρι χωρίς μοναχούς, αλλά σε ένα αναστημένο μοναστήρι, ζωντανό ξανά, αφού πριν από λίγες εβδομάδες είχαμε τη χαρά να εγκατασταθεί εκεί, με την ευλογία του Μητροπολίτη Λάμπης Ειρηναίου, μια νέα (γυναικεία) μοναστική αδελφότητα. Έτσι η ιερά μονή Ασωμάτων αποτελεί το μοναδικό εν λειτουργία μοναστήρι του δήμου Αμαρίου και το Αμάρι έχει πάλι το μοναστήρι του!
Ο άγιος Μεθόδιος, κατά το επίθετο Σιλιγάρδος, με καταγωγή από το χωριό Βιζάρι, δολοφονήθηκε άγρια από τους Τούρκους στις 9 Ιουλίου 1793 στο σπίτι της αδελφής του, στο κοντινό χωριό Νευς Αμάρι. Οι Τούρκοι τον μισούσαν, γιατί προστάτευε όσο μπορούσε την επαρχία του από τις βαρβαρότητες και τις αυθαιρεσίες τους. Η δράση του αυτή φαίνεται από τα γεγονότα που γνωρίζουμε γι’ αυτόν, όπως:
α) Ότι ενθάρρυνε μια χριστιανή, που ένας Τούρκος την είχε αρπάξει και παντρευτεί με τη βία, να τον εγκαταλείψει και να ανακτήσει την ελευθερία της. Εκείνη διέφυγε εκτός Κρήτης, παίρνοντας μάλιστα και τα παιδιά της, τα οποία βάφτισε χριστιανούς. Ο αδελφός του “συζύγου” της ήταν ένας από τους δολοφόνους του αγίου.
β) Ότι παρεμπόδιζε με τις αντιδράσεις του την αρπαγή της εκκλησιαστικής περιουσίας από τους Τούρκους.
γ) Ότι αρνήθηκε επίμονα να μεταθέσει τον ηγούμενο της ιεράς μονής Καλόειδαινας στη μονή Ασωμάτων, επειδή δεν τον θεωρούσε κατάλληλο γι’ αυτό το πόστο, και εκείνος δυστυχώς έγινε ο προδότης που, με τις πληροφορίες που έδωσε στους Τούρκους, οδήγησε στη δολοφονία του.
Νωρίτερα ξέρουμε ότι ο άγιος ήταν μοναχός στη μονή Ασωμάτων, ήταν πολύ μορφωμένος και πρόσφερε υπηρεσίες στον τοπικό πληθυσμό ως δάσκαλος.
λεπτομέρεια από τρίπτυχο με μαρτύριο Κρητών αγίων, έργο Αντ. Λίτινα.
Για το μαρτύριό του γράφτηκε ήδη από την εποχή του ένα κρητικό τραγούδι, ενώ από το ξύλο του κυπαρισσιού, στη ρίζα του οποίου σφαγιάστηκε και το οποίο κόπηκε σε ανύποπτο χρόνο, έγιναν τέμπλα και άλλος εξοπλισμός ιερών ναών, εικόνες και σταυροί, αφου το ξύλο είχε στάθηκε αδύνατον να κοπεί όταν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς. Τέλος, οι πέτρες του σπιτιού της Βερνάδαινας (της αδελφής του), έξω από το οποίο δολοφονήθηκε ο άγιος, όταν κάποια στιγμή – με το πέρασμα των αιώνων – γκρεμίστηκε, συγκεντρώθηκαν και οικοδομήθηκε με αυτές ένα εκκλησάκι του αγίου Νεκταρίου στο Νευς Αμάρι.
Να προσθέσουμε ότι στις 9 Ιουλίου γιορτάζουν άλλοι δύο άγιοι ηρωικοί νεομάρτυρες, θανατωθέντες από τους Τούρκους:
Α) Ο άγιος Μιχαήλ Πακνανάς, ο 18χρονος περβολάρης από την Αθήνα, ο οποίος αποκεφαλίστηκε κάτω από τους στύλους του Ολυμπίου Διός (στο κέντρο της Αθήνας) στις 9 Ιουλίου 1771, αρνούμενος να αλλαξοπιστίσει. Μάλιστα σε έναν από τους στύλους υπήρχε χαραγμένη (δυστυχώς δεν διασώζεται) η φράση “1771, Ιουλίου 9, απεκεφαλίσθη ο Μπακνανάς Μιχάλης”. Ο άγιος αναγνωρίζεται στην εποχή μας ως προστάτης άγιος των διαιτολόγων και διατροφολόγων.
Β) Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, που είχε χαρακτηριστεί “φύλακας άγγελος των ομοεθνών του” και τον απαγχόνισαν οι Τούρκοι στις 9 Ιουλίου 1821.
Πρόσωπα της πίστης και της ιστορίας, που νομίζω πως αξίζει να αποτελούν παραδείγματα για μας και τα παιδιά μας – κάτι έχουν να μας δώσουν για να πορευτούμε στο παρόν και το μέλλον με αγάπη, αξιοπρέπεια και θάρρος, όχι μόνο για τον εαυτό μας, μα και για όλο τον κόσμο.
