Από τον Ματθαίο Ι. Τσιριμονάκη
ΓΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣΙΜΑΤΑ 9ο
ΡΙΓΟΣ
Απάνω στα όρη στα βουνά σκύλος δεμένος, ρίγος λυτός ,λύσε το σκύλο, δέσε το ρίγο του δούλου του θεού (τάδε).
ΣΚΥΛΟΖΥΓΩΜΑ 1η
Ότε μασε μοντάρει[1] κιανείς σκύλος πρέπει να κάμομε πως θα πετάξομε, με τη παλάμη τση δεξά μας χέρας, τη κεφαλή μας πάνω ντου. Αυτός γιαμειάς[2] θα γλακά[3] να φύγει.
ΣΚΥΛΟΖΥΓΩΜΑ 2η
Ο Χριστός επέρασε, το ραβδί ντου εκούμπισε, ο σκύλος τον εγαύγισε, μα δεν τον εδάγκασε. Σίδερα στα πόδια ντου, κλειδωνιά στ’ αδόντια ντου.
ΣΚΥΛΟΖΥΓΩΜΑ 3η
Όταν δαγκάνει κανείς σκύλος και θέλει να πάει κιανείς στο σπίτι απού βρίσκεται, πρέπει να πάρει τρία μικρά χαλίκια από χάμαι Μόλις πλησιάσει να τα βάλει στη γλώσσα ντου από κάτω. Όταν του μοντάρει ο σκύλος να τα βγάλει ,να τα κρατεί στη χέρα ντου και να τα πετά στο σκύλο ένα- ένα και να λέει:
-Εγκοιμώ[4] και χαλινώ[5] τας σιαγόνας αυτού.
ΣΠΛΗΝΑ
Άγιε μου Μάμμα κι άγιε μου Κώστα .
Εβγήκα κ’ έβλεπα εκατό σαμιαμιθόσφαχτα[6]. Σ’ το μοναχό δεντρό τα στάλιζα[7], σ’ τον αφρό του ποταμού τα πότιζα. Ήρθε και καιρός να ψοφήσουνε ούλα, μικρά μεγάλα.
Κ’ εσείστηκα, μουγκήστικα[8], τ’ αγγέλου μου περικαλήστηκα. Ο άγγελος μου μ’ άκουσε και μούπε:
-Τι έεις κ’ εσείστηκες κ’ εμουγκήστηκες και τ’ αγγέλου σου περικαλέστηκες; Μη χήρα εσκοτώσασι, μη ορφανό εδείρασι, μη σ’ τη γειτονία ζυμώσασι και φελί[9] ψωμί δε δώκασι;
-Μήτε χήρα εσκοτώσασι ,μήτ’ ορφανό εδείρασι ,μήτε σ’ τη γειτονιά ζυμώσασι και φελί ψωμί δε δώκασι, ήτονε σπλήνα και πάει σ’ τα όρη τα βουνά και στ’ άγιο χορτάρι κι αφίνει το δούλο του θεού (τάδε).
[1] Ορμά.
[2] Αμέσως.
[3] Τρέξει.
[4] Κοιμίζω.
[5] Βάζω χαλινάρι.
[6] Μικροκαμωμένα ζώα για σφάξιμο.
[7] Ξεκούραζα.
[8] Μούγκρισα.
[9] Κομμάτι.
