άρθρο του συνεταιρισμού το Κιβώτιο ΣΥΝ.ΠΕ (το Χαλικούτι)
για τις τελευταίες εξελίξεις
H επιχείρηση στην Ειδομένη ολοκληρώθηκε. Οι 1500 μετανάστες απομακρύνθηκαν από τις δυνάμεις των ΜΑΤ και τα εγκλωβισμένα εμπορικά βαγόνια ελευθερώθηκαν μετά τον πολυήμερο αποκλεισμό του σιδηροδρομικού άξονα Ελλάδας-ΠΓΔΜ.
Ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος, ερωτηθείς αν η κατάσταση επηρέασε την τροφοδοσία της χριστουγεννιάτικης αγοράς σημείωσε ότι «για την εξαγωγή και την εισαγωγή προϊόντων χρησιμοποιήθηκαν εναλλακτικές οδοί και εναλλακτικά μέσα μεταφοράς, με ό,τι αυτό σημαίνει βέβαια για την αύξηση του κόστους της διακίνησης και την απώλεια χρόνου» και επισήμανε ότι «το πρόβλημα που δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα ήταν τεράστιο και εξέφρασε την ελπίδα του να μην ξανακλείσει η γραμμή».
Επιπλέον ο αποκλεισμός των εμπορευμάτων είχε σαν αποτέλεσμα να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους μεγάλοι πελάτες της Cosco, τη HP και τη Sony, των οποίων τα εμπορεύματα μένουν μπλοκαρισμένα αναγκαστικά στο λιμάνι του Πειραιά προκειμένου να μην επιβαρυνθεί παραπάνω το δίκτυο.
Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι πώς ένα προϊόν της Sony αποκτά μεγαλύτερη αξία από το σώμα ενός μετανάστη; Το δυστοπικό αυτό ερώτημα πλανάται πάνω από ένα δυστοπικό περιβάλλον της «γυμνής ζωής» που θα έλεγε και ο Αγκάμπεν. Μιας ζωής υπό συνεχούς αίρεσης.
Ο καταυλισμός των μεταναστών στη «στη νεκρή ζώνη» της Ειδομένης βρίσκονταν εντός ενός άνομου χώρου χωρίς δικαιώματα και καμία νομική πρόβλεψη. Η συγκεκριμένη επιχείρηση είναι ακριβώς η στιγμή της νοηματοδότησης του μετανάστη ως σώμα περιττό. Η εντολή της εκκαθάρισης από τα «ξένα» σώματα επικυρώνει εκείνο το προεκλογικό σποτ «για να ξεβρωμίσει ο τόπος«. Σε αυτόν τον τόπο της Ευρώπης φρούριο τα σώματα των μεταναστών είναι τα απορρίμματα, ενώ οι φράχτες, οι χερσαίες και οι θαλάσσιες περιφρουρήσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι η διαχείριση αυτών των απορριμμάτων.
H βίαιη αυτή αποπομπή των «περιττών» σωμάτων, βρίσκεται στην καρδιά της βιοπολιτικής της κρίσης. Οι πολιτικές αντιμετώπισης του μεταναστευτικού ζητήματος αποτελούν θεμελιώδεις αναπαραστάσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ηγεμονίας. Ο νεοφιλελευθερισμός προτείνει τη σύσταση ενός κράτους που θα νομιμοποιείται από την οικονομική ορθολογικότητα της αγοράς. Κράτος και αγορά υποβαστάζονται και συνυπάρχουν αρμονικά στο βαθμό που το πρώτο στηρίζει την εγκυρότητά του στην ορθή λειτουργία της δεύτερης. Ακριβώς, γι’ αυτόν τον λόγο το κράτος οδηγείται στον ενστερνισμό εκείνων των οικονομικών κανόνων που καθιστούν την αγορά αποτελεσματική και άξια να σφυρηλατεί υπό τη δική της λογική ελεύθερα και ισότιμα (όχι ίσα) υποκείμενα.
Η διαχείριση του μεταναστευτικού είναι μία όψη της στρατηγικής εξουσίας του νεοφιλελευθερισμού. Αυτή η διαχείριση τείνει πλέον να είναι ο «φυσιολογικός» τρόπος διακυβέρνησης. Εικόνες πνιγμένων παιδιών, τρομοκρατημένων ανθρώπων και πάνοπλων φρουρών είναι κάτι συνηθισμένο στον οπτικό πολιτισμό μας. Βέβαια είναι η ανθρώπινη οδύνη των «άλλων».
Τέλος την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη η μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας στην Ειδομένη, βούλιαζε ένα ξύλινο σκάφος κοντά στο Φαρμακονήσι με πενήντα μετανάστες. Έξι παιδιά, δύο γυναίκες και τέσσερις άνδρες πνίγηκαν ενώ δώδεκα ακόμη αγνοούνται. Επίσης κάποιοι από τους προσαχθέντες μετανάστες της Ειδομένης και αυτοί αγνοούνται. Συλλογικότητες και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε αλληλέγγυες πρωτοβουλίες αναζητούν τους μετανάστες οι οποίοι εξαφανίστηκαν από τις αρχές αμέσως μετά την επιχείρηση. Πάντως, παρ’όλα αυτά, ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), επιχειρηματίας Γεδεών Βούλης εκτίμησε ότι σε τρεις με τέσσερις ημέρες αναμένεται να ομαλοποιηθεί πλήρως η κίνηση των εμπορικών φορτίων στον σιδηροδρομικό άξονα Ελλάδας- ΠΓΔΜ.
Εργαζόμενοι/ες στο συνεταιρισμό «το Κιβώτιο ΣΥΝ.ΠΕ»
