Το πρώτο τραγούδι του Σταυρου Κουγιουμτζή, γραμμένο το 1961 και πρωτοτραγουδημένο από την Ζωή Κουρούκλη, εδώ ερμηνευμένο από την υπέροχη φωνή της Τζένη Βάνου…

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=47rMsmoX21U[/youtube]

Γιατι όμως τόσα τραγούδια που έχουν τους στίχους του μεγάλου Σταύρου Κουγιουμτζή έχουν μέσα τα πουλιά;;

“Αν δεις σε χερι παιδικό πουλάκι πληγωμένο” ή
“Πουλί θα γίνω και θα ρθω παλι κοντά σε σένα” ή
“Κι ούτε πουλι φτερούγισε μέσα στην ερημιά μου” ή
“Ηθελα να μουνα πουλί να μη με πιανει η μπόρα να σε αγαπώ μές την ζωή…”

Ο ίδιος κάποτε είχε πει ότι όταν ήταν φανταρος τις πρώτες μέρες στο στρατόπεδο της Καλαμάτας κόντεψε να τρελαθεί. “Αλανιάρης” όπως αποκαλούσε τον εαυτό του σιχαινόταν τον εγκλεισμό.

Ξάφνου εκεί που έκλαιγε τη μοίρα του κάτω από ενα δέντρο βλέπει ένα πουλάκι να κάθεται εκεί και μετά να πετα σε ενα απέναντι δέντρο εξω από το στρατόπεδο! Αυτό το έκανε, λέει, δυο και τρεις φορές. Μετά πέταξε για την πόλη. Ο Σταύρος σκέφτηκε: κοίτα να δεις το πουλί πετά και φεύγει και εγω είμαι φυλακισμένος εδώ στην πίκρα!