7.7 Ρίχτερ ήταν ο σεισμός που συντάραξε το Πακιστάν την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου και είχε επίκεντρο στην επαρχεία Gwadar. Εκτός από τους περισσότερους από 500 νεκρούς και τους εξαιρετικά έντονους μετασεισμούς (ένας ακόμα εχθές έφτασε τα 6,8 ρίχτερ) ο σεισμός στην ακτή Gwadar είχε και ένα άλλο αποτέλεσμα: τη γέννηση ενός νέου νησιού, περίπου ένα χιλιόμετρο από την ακτή και ο δορυφόρος EO-1 της NASA, αποτύπωσε την εικόνα της ακτογραμμής, 2 ημέρες μετά:
Το νέο νησί έχει πλάτος περίπου 75-90 μέτρα, φτάνει τα 15-20 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και η επιφάνειά του είναι ένα μείγμα από λάσπη, άμμο και βράχους.
Ένας Πακιστανός δημοσιογράφος ο Bahram Baloch που κατάγεται από την περιοχή, ενημερώθηκε σχεδόν αμέσως από φίλους του για την δημιουργία του νέου νησιού, πήγε εκεί και μεταφέρει στο BBC τις εντυπώσεις του, αλλά και εικόνες από το πιο καινούριο νησί της υφηλίου.
Στην επιφάνεια του νησιού, υπάρχουν θήλακες απ’ τους οποίους εκλύεται φυσικό αέριο και μπορεί οι επισκέπτες να μην μπορούν να το μυρίσουν, αλλά έβαλαν ένα αναμμένο σπίρτο σε έναν από αυτούς τους θύλακες και το αέριο πήρε αμέσως φωτιά. Στα νερά πέριξ του νησιού, επιπλέουν νεκρά ψάρια.
Μία ιστορία που συζητιέται αρκετά από τους κατοίκους της περιοχής, λέει πως το νησί είχε ξαναεμφανιστεί, μετά από ένα αντίστοιχο μεγάλο σεισμό, περίπου 70 χρόνια πριν. Οι ντόπιοι το είχαν ονομάσει Zalzala Koh, δηλαδή, τον λόφο του σεισμού και μετά την εμφάνισή του, είχε υποστεί καθιζήσεις και είχε εξαφανιστεί λίγο καιρό μετά από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο σεισμός των προηγούμενων ημερών το επανέφερε.
Η ιστορία των ντόπιων δεν είναι 100% ακριβής. Σύμφωνα με τους γεωλόγους, δεν είναι αυτό το νησί που εμφανίστηκε σε ένα σεισμό το 1945, αλλά ένα άλλο, περίπου 100 χιλιόμετρα ανατολικά. Σημειώνουν όμως πως η συγκεκριμένη ακτή μήκους 700 χιλιομέτρων, είναι μία ακτή που βλέπει συχνά την δημιουργία νέων λόφων και άλλων γεωλογικών «ανωμαλιών». Είναι τοποθετημένη ακριβώς πάνω στο σημείο που πραγματοποιείται η σύγκρουση της Ινδικής τεκτονικής πλάκας με αυτή της Ευρασίας, με αποτέλεσμα η περιοχή να βιώνει συνεχώς τεράστιες αλλαγές.
Σε μία ανάλογη θέση, δηλαδή, στα όρια μεταξύ δύο τεκτονικών πλακών βρίσκεται και η Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα η Κρήτη. Νότια της Κρήτης, «συναντιούνται» και συγκρούονται η Αφρικανική και η Ευρασιατική πλάκα, με αποτέλεσμα τους αρκετούς σεισμούς στην χώρα μας. Η ίδια η Ελλάδα με την ακτογραμμή και τα χιλιάδες νησιά είναι ένα υπέροχο δείγμα της αλληλεπίδρασης των τεκτονικών πλακών, αλλά αυτό μας παραπέμπει στα μαθήματα που κάποτε κάναμε στο σχολείο.
