Τον ξυλοδαρμό Πακιστανού μετανάστη από τον εργοδότη του καταγγέλλει σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ρεθύμνου, κάνοντας λόγο για «πρακτικές σύγχρονης δουλείας».
Σύμφωνα με την καταγγελία, ο εργαζόμενος μετανάστης από το Πακιστάν ενημέρωσε τον εργοδότη του για την απουσία του από την εργασία του την Κυριακή λόγω εθνικής εορτής της πατρίδας του. Ωστόσο, τη Δευτέρα, όταν οι δύο άνδρες συναντήθηκαν – σύμφωνα πάντα με την καταγγελία – ο εργοδότης χτύπησε τον εργαζόμενο στο πρόσωπο, προκαλώντας του μώλωπες και εκδορές.
Η ανακοίνωση του Συνδικάτου Οικόδμων Ρεθύμνου:
Το ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων Ρεθύμνου καταγγέλλει στον εργαζόμενο λαό του Ρεθύμνου τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζόμενου μετανάστη από το Πακιστάν από τον εργοδότη του. Συγκεκριμένα ο συνάδελφος εργαζόταν καθημερινά τις απογευματινές και βραδινές ώρες σε ταβέρνα, και την περασμένη Κυριακή δε πήγε στην δουλειά (ενημερώνοντας τον εργοδότη του ο οποίος βέβαια τον απείλησε ότι θα έχει συνέπειες αν δεν πάει στην δουλειά) λόγω εθνικής εορτής της πατρίδας του και όπως είναι φυσικό προτίμησε να την γιορτάσει με τους ομοεθνείς του. Το πρωί της Δευτέρας πήγε στην πρωινή του δουλειά στην λαϊκή αγορά και εκεί ήρθε αντιμέτωπος με τον εργοδότη του στην ταβέρνα ο οποίος τον κτύπησε άγρια στο πρόσωπο προκαλώντας του μώλωπες και εκδορές.
Ο συνάδελφος όπως και χιλιάδες άλλοι μετανάστες ζει και εργάζεται παράνομα στην χώρα μας με αποτέλεσμα να γίνεται για ένα λόγο παραπάνω έρμαιο των ορέξεων των εργοδοτών, και των κάθε λογής απατεώνων και εδώ στο Ρέθυμνο που υπόσχονται το πολυπόθητο χαρτί της άδειας παραμονής αποκομίζοντας χιλιάδες ευρώ από τον κάθε μετανάστη χωρίς στο τέλος κανένα αποτέλεσμα.
Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Είναι η πραγματικότητα που βιώνουν πολλοί μετανάστες εργάτες όπου σαν σύγχρονοι σκλάβοι δέχονται βρισιές, εξευτελισμούς, ακόμα και ξύλο από τους σύγχρονους εργοδότες.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και οι τοπικές αρχές έχουν βαριές ευθύνες για το σύγχρονο δουλεμπόριο, την απλήρωτη δουλειά ήλιο με ήλιο που επικρατεί σε πολλές περιπτώσεις, συνολικά για τις άθλιες συνθήκες εργασίας και διαμονής των μεταναστών εργατών.
Το χέρι της εργοδοσίας οπλίζει το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, ενάντια σε οποιονδήποτε εργαζόμενο και όχι μόνο στον μετανάστη. Η βαρβαρότητα αυτή είναι συνώνυμο του σημερινού συστήματος, του καπιταλισμού, που γεννάει και αναπαράγει τη βαρβαρότητα, τη σύγχρονη σκλαβιά, την εργοδοτική τρομοκρατία ενάντια σε όποιον σηκώνει κεφάλι, είτε είναι Έλληνας, είτε μετανάστης.
Τα φαινόμενα αυτά πρέπει να καταδικαστούν από την πλειοψηφία των εργαζομένων που η πλειοψηφία τους τα βγάζει με το ζόρι πέρα, γιατί έχει απέναντι της τους μεγαλοκατασκευαστές, τους εμποροβιομήχανους, τα μονοπώλια, τους τραπεζίτες, που εκμεταλλεύονται το μόχθο τους και κερδοσκοπούν σε βάρος τους, αλλά και όλες τις κυβερνήσεις -ό,τι χρώμα και αν έχουν- που αρνούνται να τους διασφαλίσουν τα στοιχειώδη για να επιβιώσουν.
Οι εργαζόμενοι, Έλληνες και μετανάστες, ενωμένοι μπορούν να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Να διεκδικήσουν να πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους, να έχουν υγιείς και ασφαλείς χώρους κατοικίας, με μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, με σύγχρονες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Η ταξική ενότητα και αλληλεγγύη, ο ανυποχώρητος κοινός αγώνας Ελλήνων και μεταναστών εργατών, μπορούν να γίνουν πανίσχυρη δύναμη ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Το ταξικό εργατικό κίνημα δεν θα επιτρέψει αυτά τα φαινόμενα να γίνουν η καθημερινότητά μας. Είναι ευθύνη και υποχρέωσή μας να σταθούμε δίπλα στο συνάδελφο και καλούμε όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους του όλα τα σωματεία της πόλης και του νόμου μας, να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, να μην υποκύψουν στη τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, να αντισταθούμε απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία που γίνεται όλο και πιο ασύδοτη, με φαινόμενα βίας και παρενόχλησης, φαινόμενα καταπάτησης ακόμα και αυτής της απαράδεκτης εργατικής νομοθεσίας, να είναι πλέον πολύ πυκνά.
Οι κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη, νομοθετούν την κατάργηση κεκτημένων και εργασιακών δικαιωμάτων και προσφέρουν τη ζωή μας στο πιάτο του κάθε εργοδότη, ανάλογα με τις ανάγκες που έχει η επιχείρηση και η κερδοφορία της. Εκεί βρίσκεται και η αιτία για αυτά τα φαινόμενα.
Αυτή η αντεργατική πολιτική, αυτοί οι άθλιοι νόμοι που ψηφίζουν διαδοχικά οι κυβερνήσεις και υποτάσσουν τα πάντα στη κερδοφορία ευθύνονται για την ασυδοσία της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι με τα σωματεία μας με συσπείρωση και αλληλεγγύη υψώνουμε τείχος αντίστασης και προστασίας για την υπεράσπιση και τη βελτίωση ζωής μας».
