To ιπποτικό έπος του Βιτσέντζου Κορνάρου κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε graphic novel και οι πρώτες του σελίδες προϊδεάζουν για ένα ελληνικό «Game of Thrones» σε υπέροχο δεκαπεντασύλλαβο!
Φανταζόμαστε ότι είναι πολλοί όσοι μέσα στα χρόνια είδαν τον «Ερωτόκριτο» ως ένα ελληνικό fantasy, γεμάτο από βίαιες μάχες, ανεκπλήρωτους ερωτες, πολιτικές συμμαχίες, προδοσίες, φεμινισμό και μαγεία – ένα ελληνικό «Game of Thrones» για να καταλαβαινόμαστε και μαζί ένα υπέροχο, συναρπαστικό ανάγνωσμα που ευτυχώς μέσα στα χρόνια κέρδισε τη θέση που άξιζε από την πρώτη στιγμή που γράφτηκε, το 17ο αιώνα, πολύ πριν υποβιβαστεί από πολλούς σε ένα ευτελές λαϊκό δημιούργημα («εξάμβλωμα» το χαρακτηρίζει ο Αδαμάντιος Kοραής και «μυθιστόρημα για τις υπηρέτριες» ο Γεώργιος Mιστριώτης) και επηρεάσει όσο κανένα άλλο κείμενο τη νεοελληνική ποίηση ώστε να θεωρείται ως ένα από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.
Αυτοί που το τόλμησαν όμως και είναι υπεύθυνοι για το πρώτο graphic novel, βασισμένο στον «Ερωτόκριτο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Polaris, είναι ο Γιώργος Γούσης στο σχεδιασμό και οι Δημοσθένης Παπαμάρκος και Γιάννης Ράγκος στο σενάριο.
Οπως αναφέρει το δελτίο Τύπου του «Ερωτόκριτου», «ο Γιώργος Γούσης επιλέγει κινηματογραφικά πλάνα και μαζί με τον Παναγιώτη Πανταζή που συνεργάστηκε στο χρώμα, επιλέγουν ποπ χρώματα δημιουργώντας σύγχρονες ταυτόχρονα παραμυθένιες εικόνες. Παράλληλα, καθώς η ιστορία του Ερωτόκριτου – αν και τυπικά εξελίσσεται στην Αρχαία Αθήνα – χρησιμοποιεί στοιχεία από ποικίλες ιστορικές εποχές και διαφορετικούς πολιτισμούς (κλασική αρχαίοτητα, Βυζάντιο, Αναγέννηση, Ενετοκρατία κ.ά), η εικονογράφηση συνθέτει ένα κόσμο που δεν ανταποκρίνεται σε καμιά συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα, αλλά αντλεί από στοιχεία της ελληνικής τέχνης, όλων των περιόδων, με τον ίδιο τρόπο που η γλώσσα του Κορνάρου αντλεί από όλη την ελληνική γλωσσική παράδοση».
«Στους διαλόγους υιοθετείται ένας λιτός και στρωτός νεοελληνικός λόγος, με απόλυτο σεβασμό στο πρωτότυπο κείμενο του Κορνάρου. Στην αφήγηση περιλαμβάνονται αυθεντικά αποσπάσματα (δεκαπεντασύλλαβοι, ομοιοκτατάληκτοι στίχοι στην κρητική διάλεκτο) με ελάχιστες προσαρμογές, ως μια σκόπιμη «σύνδεση» με το γλωσσικό ιδιώμα του εμβληματικού αυτού έργου».
δείτε περισσότερα στο site των εκδόσεων Polaris