Ηταν η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό όταν είδα τη δουλειά του Στέργιου Κουφού και την ομάδα που παρουσίασε το Ρέθυμνο φέτος. Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο Ι . . Έτσι απλά. Στο κατώφλι του σπιτικού της Α1 υπάρχει μια επιγραφή με τη συνταγή της επιτυχίας
Το βράδυ της Κυριακής 11 Μαρτίου, σε αγροτική περιοχή στις Καρίνες του Δήμου Αγίου Βασιλείου, άγνωστοι δράστες έσφαξαν 35 αιγοπρόβατα, τα οποία βρίσκονταν σε περιφραγμένο χώρο ιδιοκτησίας 73χρονου, συνολικής αξίας 4.000 ευρώ.
Έκκληση στην Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) να μην παρεμποδίσει την μεταφορά των νωπών αγροτικών προϊόντων της Κρήτης μέσω των πλοίων στην εσωτερική, αλλά και στην διεθνή αγορά, απεύθυναν σήμερα ο Περιφερειάρχης Κρήτης
Εν μέσω κρίσης δε σταματούν οι κρατικές δαπάνες που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό προκαλώντας το κοινό αίσθημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής να δαπανήσει το ποσό
Η εταιρεία «Σύμπραξη Φορέων Ρεθύμνου για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση», δικαιούχος του προγράμματος «Δημιουργία θέσεων Απασχόλησης σε Τοπικό Επίπεδο μέσω Προγραμμάτων Κοινωφελούς Χαρακτήρα» (Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας)
Οι Rethimnistas, η ανοιχτή κοινότητα ενεργών πολιτών του Ρεθύμνου καλούν τους Ρεθυμνιώτες σε δράσεις για ένα καλύτερο Ρέθυμνο και ενημερώνουν με ανακοίνωση για τη νέα δράση τους.
Το Ρεθυμνιώτικο hip hop συγκρότημα “Παράνοια” γιορτάζει τα 10 του χρόνια με ένα hip hop party, που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα της Περιηγητικής Λέσχης Ρεθύμνου το Σάββατο 17 Μαρτίου 2012.
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1980.
«Διαβάζω την 5η Ιανουαρίου στην “αρχαιότερη κρητική εφημερίδα” στην “Κρητική Επιθεώρηση” Ρεθύμνου:
“Με καθυστέρηση πληροφορούμεθα τον θάνατο του Ρεθεμνιώτη λυράρη Αντώνη Παπαδάκη ή Καρεκλά που επισυνέβη τα Χριστούγεννα στο άσυλο των Χανίων, όπου οι αντίξοες συνθήκες της ζωής και το βαθύ γήρας τον είχαν οδηγήσει.
Με το θάνατο του Καρεκλά χάνεται μια δόξα της Κρητικής Μουσικής, ένας σπάνιος καλλιτέχνης που είχε αφήσει εποχή και πραγματικά με το δοξάρι του έγραψε ιστορία στην μουσική παράδοση του τόπου. Ο Καρεκλάς για χρόνια πολλά ήταν ο ξακουστός λυράρης της Κρήτης, ο δεξιοτέχνης του δοξαριού, που μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν μοναδικός στην απόδοση της “σούστας”, με την οποία και συνεδέθη το όνομά του. Τύπος μπoέμ, εκακοτύχησε στην ζωή του και είχε βασανισμένα γεράματα”.
Ένα “δίστηλο καλό” όπως λέμε στη δημοσιογραφία, αφιέρωσε η εφημερίδα στο θάνατο του Καρεκλά που κατάφερε να μάθει δέκα μέρες μετά… “Γιατί μωρέ;” ρωτούσε από χρόνια πολλά ο μακαρίτης ο Γιώργος Ανδρουλιδάκης, που μάθαινε την κατάντια του Καρεκλά. “Γιατί μωρέ; Δεν ανατραφήκαμε εμείς με τη λύρα του; Δεν νοιώσαμε τα πρώτα σκιρτήματα με το δοξάρι του; Γιατί μωρέ τον αφήσατε να καταντήσει έτσι ο Καρεκλάς εσείς μια ολόκληρη πολιτεία;”.
Ρωτούσε ο “δάσκαλος” μας στη δημοσιογραφία τότε. Ρωτώ κι εγώ με τη σειρά μου το Δήμαρχο και το Δεσπότη του Ρεθέμνου, που τυχαίνει να διαβάζουν καθημερινά την εφημερίδα αυτή με το “δίστηλο”:
– Γιατί; Ούτε το γεροκομείο του Pεθέμνου δεν χωρούσε το απομεινάρι του Καρεκλά; Δε βρέθηκε μια γωνιά να τον κρατήσει, έτσι για ν’ αφήσει την ύστερη πνοή του, όπως άφησε την τελευταία δοξαριά, στο Ρέθεμνος; Ήταν ο θάνατός του λιγότερο σημαντικός και από τον ψόφο ενός σκύλου για να τον μάθει η πολιτεία του δέκα μέρες μετά;
Το καλοκαίρι που θα κατέβω στο Ρέθεμνος θα δω τη λύρα του Καρεκλά αποτεθειμένη στη βιτρίνα της λαογραφικής συλλογής. Έτσι συμβαίνει πάντα. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους. Η φροντίδα μας εξαντλείται στα άψυχα…
Μα ας αφήσομε τη μουρμούρα. Ο Καρεκλάς δεν πέθανε τώρα. Ήταν από χρόνια πολλά πεθαμένος. Από τότε που άλλοι σύγχρονοι λυράρηδες, πιο γρήγοροι και πιο προσαρμοσμένοι στους συρμούς, απόσπασαν από τον “ένδοξο” λυράρη τον κόσμο. Εκείνος ο θάνατος ήταν πιο οδυνηρής γιατί τον… έζησε ο Καρεκλάς. Τον κατάπιε γουλιά – γουλιά, μήνα με τον μήνα. Στα πανηγύρια δεν τραβούσε τον κόσμο πια και στους μεγάλους γάμους δεν τον καλούσαν. Ένοιωθε να ξεπέφτει και ν’ απομονώνεται. Έβλεπε τους καινούργιους να μπασταρδεύουν τους ρυθμούς που εκείνος με το Ροδινό σκάλισαν στο πετσί του Ρεθέμνου, αναπλάθοντας παμπάλαιους τόνους και πικραινόταν. Δεν έλεγε τίποτα. Κατέβαινε μόνο…
Ύστερα οι “αντίξοες συνθήκες της ζωής” που γράφει και ο συνάδελφος του Ρεθέμνου σύντριψαν κυριολεκτικά τον Καρεκλά. Χαμήλωσε η ψυχή του, λιγόστεψε θαρρείς και η λογική του ακόμη. Mα κάπου εκεί, μια σπίθα έμενε αναμένη μέχρι θανάτου και όταν την “λαντουρούσε” με κρασί στραφτάλιζε κι έδιδε ρυθμό στα μαραμένα χέρια. Και τότε μέσα στην πηχτή Pεθεμνιώτικη νύχτα ακουόταν κάπου σαν μακρινό παράπονο ή λύρα του να ανακαλεί τις σκιές και τις χαμένες μέρες της λεβεντιάς:
– Ο Καρεκλάς θυμάται, έλεγε τότε, κάποιος νυχτοπαρωρίτης διαβάτης.
Ειδικότητα του Καρεκλά ήταν η σούστα. Η σούστα του Καρεκλά. Έμεινε στην μουσική παράδοση του νησιού, δεν παραποιήθηκε από κανένα λυράρη. Είναι σεμνή, κλασική, σίγουρη και μαζί ναζιάρικη και ζωντανή. Ο Μουντάκης με τον Σκορδαλό που πέρασαν την παράδοση του Ρεθέμνου ολοζώντανη και αναλλοίωτη στις νεώτερες γενιές δεν άλλαξαν τη σούστα του Καρεκλά. Την σεβάσθηκαν απόλυτα. Διατήρησαν το όνομα της. Δηλαδή ούτε την οικειοποιήθηκαν οι ίδιοι, ούτε άφησαν κανένα άλλο να την οικειοποιηθεί. Και αυτό τους τιμά ιδιαίτερα.
Θυμούμαι δύο περιστατικά που καθρεπτίζουν έντονα τη δόξα και την κατάρρευση του Καρεκλά. Δύο εικόνες από την μεσουράνηση και την συντριβή του.
Ήμουν παιδάκι και βρεθήκαμε με το παππού στο χωριό Ρούστικα του Ρεθέμνου σ’ ένα πανηγύρι. Ήταν καλοκαίρι. Του Προφήτη Ηλία θα ήταν γιατί στο χωριό αυτό υπάρχει ένα ιστορικό μοναστήρι στο όνομα του προφήτη. Βράδιαζε και έπεφτε η ζεστή. Ως το σπίτι που μας φιλοξενούσαν έφταναν φωνές και τραγούδια λαού που παραληρούσε από κέφι. Έμοιαζαν με φωνές από ένα καρναβάλι νοτιοαμερικάνικο. Τις φωνές σφράγιζαν κάθε τόσο πυροβολισμοί, σφυρίγματα και κρότοι από βαρελότα.
Ανάμεσα στο βουητό αυτό ξεμύτιζε κάπου – κάπου η γλυκιά λαλιά μιας λύρας. Δυο τρεις κοντυλιές φτεράκιζαν μια στιγμή και ύστερα πνίγονταν πάλι στον ανθρώπινο κατακλυσμό.
Στο σπίτι που καθόμασταν σηκώθηκε από περιέργεια. Τι γίνεται; Κάτι ασυνήθιστο για το πανηγύρι του χωριού. Η νοικοκυρά έστελλε κάποιον να μάθει τι συμβαίνει. Σε λίγο ο αγγελιοφόρος ήρθε πίσω.
Τ’ αυτιά του έφεγγαν από ενθουσιασμό. Ήταν φανερό πως είδε ένα εξαιρετικό θέαμα. Είπε:
– Είναι ο Καρεκλάς στο μέγα κέφι και χορεύει ούλος ο λαός στο λιβάδι.
Λιβάδι έλεγαν την πλατεία του χωριού. Τα παιδιά δεν κρατηθήκαμε άλλο. Κατεβήκαμε και πήγαμε ως εκεί. Ήταν μια ανθρωπομάζα που ορύετο κυριολεκτικά. Ανεβήκαμε σ’ ένα δέντρο για να βλέπουμε καλύτερα. Κάποιος έλεγε πως ο Καρεκλάς έφθασε πριν από λίγη ώρα από το Ρέθεμνος πιωμένος. Εμείς βλέπαμε έναν μικρόσωμο άνθρωπο ανεβασμένο πάνω σ’ ένα τραπέζι. Θαρρώ πως απάνω στο τραπέζι ήταν μια καρέκλα ή ένα βαρέλι μικρό στερεωμένο με τάκους. Δεν θυμούμαι καλά. Οπωσδήποτε ο Καρεκλάς ήταν απάνω στο βαρέλι αυτό ή στην καρέκλα, είχε τη λύρα πίσω στο κεφάλι του και έπαιζε. Ναι έπαιζε έτσι ανάποδα τη θρυλική σούστα του και τριγύρω πιωμένοι πανηγυριώτες χόρευαν ομαδικά. Και φώναζαν και τραγουδούσαν. Άλλοι σφύριζαν, άλλοι χτυπούσαν με τις παλάμες το τραπέζι, άλλοι κρατούσαν μπουκάλες γεμάτες κρασί και τις περνούσαν από στόμα σε στόμα.
Ένας νεαρός ήταν ανεβασμένος στο τραπέζι, πλάι στον παραλοϊσμένο λυράρη, του ‘βαζε στο στόμα μεζέδες, τον πότιζε κρασί. Μάζευε τα λεφτά που σκορπούσαν οι χορευτάδες γύρω και τα αποθήκευε στην τσέπη του λυράρη. Και πάνω απ’ όλα αποκρινόταν με τη δική του φωνή στα πυκνά “καλέσματα” που έστελνε ο λαός από γύρω:
– Γεια σου Καρεκλά αθάνατε!…
Αυτό το θέαμα του λυράρη που δόξαζε ο λαός δεν έφυγε ποτέ από την μνήμη μου. Και αν ήταν να φύγει δεν το άφησε ένα άλλο θέαμα που αντίκρουσα περίπου είκοσι χρόνια αργότερα.
Καθόμαστε μιαν εσπέρα, αργά, στο λιμανάκι του Ρεθέμνου και πίναμε μαύρο κρασί με, τηγανητά, ξιδάτα, καβούρια και ψιλές ντόπιες γαριδοπούλες. Περνούσαν οι ώρες, έπεφτε άχνα αναδερή στα ρούχα μιας και στα μαλλιά μας. Καταστάλαζαν οι μικρές φωνές και οι καημοί της πολιτείας. Φούσκωνε τις ψυχές μας το κρασάκι Μια στιγμή βγήκε από ένα στενό ένας άνθρωπος γερασμένος, μ’ ένα μακρύ σακάκι ριγμένο στους ώμους. Ακουμπούσε σ’ ένα μπαστούνι και μας πλησίασε. Είμαστε η μοναδική μεγάλη παρέα στο γιαλό. Έβγαλε μια ταλαιπωρημένη λύρα από το σακάκι του και έγνεψε να μας παίξει λίγο. Ένας ντόπιος, όμως, νεαρός της συντροφιάς τον σταμάτησε απότομα:
– Αντώνη πιες μια και πήγαινε…
Ήταν ο Καρεκλάς! Ναι ο μεγάλος λυράρης! Όταν το ‘μαθα είχε απομακρυνθεί. Ένοιωσα οργή και θλίψη. Άφησα την παρέα και έτρεξα στα στενά να τον βρω, αλλά είχε χαθεί εκείνη τη νύχτα… Είχε εξασφαλίσει το κρασάκι του για κείνη την ώρα και είχε τρυπώσει στο σπιτάκι του. Ήταν φανερό πως από τότε είχε πεθάνει..
Τα φετινά Χριστούγεννα ήμουν με δυο συναδέλφους στο Ρέθεμνος. Παραμονή, προπαραμονή, περνούσαμε από την μεγάλη παραλία που ήταν έρημη και τη βασάνιζε ένας φοβερός βοριάς. Κρύο, παντερμιά, χιονόνερο.
Σταματήσαμε το αυτοκίνητο και βλέπαμε τα φοβερά κύματα που ξεπερνούσαν τα μουράγια και φοβέριζαν τα μικρά πλεούμενα. Ακούγαμε για λίγο τους γόους των νερών και τους θρήνους των κλειστών σπιτιών. Οι αντένες των μικρών καραβιών σφύριζαν. Ήταν μια παράξενη, σχεδόν εφιαλτική ώρα. Υπολογίζω, ήταν η ώρα που πέθαινε ο Καρεκλάς, ξεχασμένος, νεκρός κιόλας από πολλά χρόνια, σ’ ένα κρεβάτι γεροκομείου, μακριά από την πολιτεία που τον γέννησε, τον γλέντησε, τον δόξασε, τον περιφρόνησε και τον έδιωξε, σα γέρικο και άχρηστο σκυλί να πεθάνει έξω από τα όρια της…
του Νίκου Αγγελή»
Για το Rethemnos.gr (πρώτη δημοσίευση στο Cretan-Music.gr),
Κώστας Βασιλάκης
Η Αστυνομική Διεύθυνση Κρήτης σε ανακοίνωση που εξέδωσε τονίζει ότι, πρόσφατα δημοσιεύματα σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, που εμφανίζουν αύξηση της εγκληματικότητας στη Κρήτη σε ποσοστό 700%, για το έτος 2011
«Είμαι ένας απλός δάσκαλος, ο οποίος βρίσκεται στην πιο κρίσιμη θέση, την πιο κρίσιμη περίοδο», δήλωσε ο υπουργός Παιδείας Γιώργος Μπαμπινιώτης μιλώντας στο Βήμα, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως η ανάκαμψη από την κρίση
Ποινική δίωξη, σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος των αδερφών Παναγιώτη και Διονύση Ψωμιάδη, άσκησε ο εισαγγελέας για την πολύκροτη υπόθεση με τα λεγόμενα «45άρια» έργα, τα οποία φέρεται να ανέθετε απευθείας και χωρίς διαγωνισμούς
Τα οφέλη απ’ την άσκηση είναι πολλά, μερικά από τα οποία αναφέρονται παρακάτω:
• Αυξάνει την HDL “καλή” χοληστερόλη
• Μειώνει την αρτηριακή πίεση
• Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης και καρδιαγγειακών νοσημάτων
• Βελτιώνει την καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία
• Ελαττώνει τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης
• Αυξάνει την μυϊκή μάζα
• Βελτιώνει την ψυχική υγεία και ισορροπία
Όσον αφορά στην απώλεια του βάρους, η άσκηση βοηθάει εάν είναι συστηματική. Αυτό που κάνει είναι να βοηθάει στην μείωση του λίπους, αυξάνοντας παράλληλα την μυϊκή μάζα. Το είδος της άσκησης που βοηθάει στην μείωση του βάρους είναι η αερόβια άσκηση οποιασδήποτε μορφής σε μέτρια ένταση (πχ. Γρήγορα περπάτημα, τρέξιμο, κολύμβηση, ποδηλασία). Αυτό σε συνδυασμό με ισορροπημένη διατροφή φέρνουν τα καλύτερα αποτελέσματα για την μείωση του βάρους. Στα δύο αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω μπορούν να προστεθούν και λίγες ασκήσεις με αντιστάσεις (βάρη), ώστε να έχουμε αύξηση της μυϊκής μάζας.
Ο χρόνος αερόβιας άσκησης που συνιστάται είναι τουλάχιστον 30 λεπτά ημερησίως. Αν είναι εφικτό να γίνεται για περισσότερο χρόνο τότε είναι ακόμα καλύτερο. Φαίνεται ότι αν η αερόβια άσκηση διαρκεί 45-60’ την ημέρα, τότε εμποδίζεται η αύξηση του σωματικού βάρους. Ενώ αν διαρκεί πάνω από 60 λεπτά την ημέρα, τότε μπορεί να διατηρηθεί χαμηλό το σωματικό βάρος μετά από δίαιτα.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν αφήνει χρόνο στους περισσότερους να κάνουν κάποια οργανωμένη άσκηση, αλλά είναι απαραίτητο να βάλουμε την φυσική δραστηριότητα στην ζωή μας, έστω και αν αυτό είναι απλό περπάτημα. Με δύο λόγια,
Φυσική δραστηριότητα + ισορροπημένη διατροφή = διατήρηση ιδανικού βάρους = καλύτερη σωματική + ψυχική υγεία
Καλλιόπη Στάλα
Διατροφολόγος-διαιτολόγος
Η Νατάσσα Μποφίλιου, αμέσως μετά τις πολύ επιτυχημένες εμφανίσεις της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, επισκέπτεται και επιλεγμένους χώρους σε όλη την Ελλάδα. Την Τετάρτη 14 Μαρτίου, η “Μουσική Συνωμοσία” καταλαμβάνει το Apple Bar (Σαλαμίνος 11, Παλιά Πόλη) μεταμορφώνοντας το σε χειμερινό καταφύγιο.
Η Νατάσσα Μποφίλιου τραγουδά ιστορίες, προσωπικές εξομολογήσεις και αφηγήσεις από ζωές που χάνονται στους δρόμους του κέντρου, σε ένα πρόγραμμα με τη σφραγίδα του Γεράσιμου Ευαγγελάτου στην καλλιτεχνική επιμέλεια και του Θέμη Καραμουρατίδη στις πειραγμένες ενορχηστρώσεις.
Τα σενάρια από τις “Εκατό Μικρές Ανάσες”, το “Μέχρι το Τέλος”, τα “Τρία Μυστικά”, αλλά και από την ολοκαίνουργια επερχόμενη δουλειά της τριάδας, μπερδεύονται με καρέ από απρόβλεπτα τραγούδια και εικόνες.
Ένα ηλεκτρικό cabaret με ρετρό αναφορές, για τα ταξίδια που έγιναν κι αυτά που έμειναν στα λόγια, από την παρέα εκείνη που έφερε μία φρέσκια και ουσιαστική πρόταση στο σημερινό τραγούδι, μία πρόταση που γνώρισε την επιτυχία και την ευρεία αποδοχή όπου κι αν εμφανίστηκε.
Ενορχηστρώσεις: Θέμης Καραμουρατίδης
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Οργάνωση παραγωγής: Prospero, www.prospero.com.gr
Πιάνο: Θέμης Καραμουρατίδης, τύμπανα: Φοίβος Κουντουράκης, τσέλο: Άρης Ζέρβας, κιθάρες: Παύλος Συνοδινός, μπάσο: Γιώργος Μπουλντής, πνευστά: Παναγιώτης Ράπτης.
Η προπώληση των εισιτηρίων θα γίνεται στο Playroom cafe (Μεσολογγίου 11) και στο Bottle Shop (Πλ. Αγνώστου Στρατιώτη) και η τιμή τους είναι 8 ευρώ. Τα υπόλοιπα εισιτήρια στην είσοδο του Apple Bar κοστίζουν 12 ευρώ.
ΠΡΟΣΟΧΗ ! Οι Πόρτες ανοίγουν στις 9 το βράδυ.
Ωρα έναρξης 10 το βράδυ.
Τηλέφωνο για πληροφορίες: 6946452136
δείτε που είναι το Apple Bar
Rethymno 74100, Greece
Φωτιά ξέσπασε σε διαμέρισμα της οδού Ζαμπελίου στο Ρέθυμνο, το βράδυ του Σαββάτου.
Ο αλλοδαπός ένοικος της ημιυπόγειας κατοικίας μαγείρευε και ξέχασε αναμμένη την εστία στο ηλεκτρικό φουρνάκι
Η Δήμητρα Γκαλονάκη, δημοσιογράφος από το πρακτορείο ειδήσεων ΗΝ-ΩΝ, μιλάει αποκλειστικά στο www.koutipandoras.gr για τη ‘’κόντρα’’ με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, την πολιτική κατάσταση
Με μεγάλη ανατροπή στο τέλος έφτασε στη νίκη με σκορ 9-8 ο ΝΟ Ρεθύμνου με αντίπαλο τον Πανιώνιο στο κολυμβητήριο της Νέας Σμύρνης για την 14η αγωνιστική της Α1 Πόλο Γυναικών.
Μια ηλικιωμένη γυναίκα και ο γιος της κινδύνευσαν το βράδυ του Σαββάτου από φωτιά που ξέσπασε στο διαμέρισμα τους, που βρίσκεται στην κεντρική λεωφόρο Κουντουριώτη στο Ρέθυμνο.
Φτωχότερη είναι από σήμερα η μουσική μας καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών η ερμηνεύτρια και ερευνήτρια της παραδοσιακής μας μουσικής και του δημοτικού μας τραγουδιού, Δόμνα Σαμίου η οποία το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο Αμαλία Φλέμιγκ, με λευχαιμία.
