Στην αρχή ήταν ο Ν.Φωτόπουλος, έπειτα ο Γ.Μυλόπουλος, και μετά ο Θ. Μπαλασόπουλος. Εδώ και δύο χρόνια, κάθε φορά που η πολιτική των κυβερνήσεων και της τρόικας βρίσκει εμπόδια, στοχοποιούνται οι άνθρωποι που τα ορθώνουν κι αρχίζει συντονισμένα το «πυρ ομαδόν» απ’ όλα σχεδόν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Ο Ν. Φωτόπουλος , ως πρόεδρος των συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και της ΠΑΣΚΕ ήταν από τους πρώτους που «δεν συνεμορφώθη» στα ζητούμενα της εποχής των μνημονίων. Όλα τα προηγούμενα χρόνια που η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ασκούσε κυβερνητικό συνδικαλισμό και υπερασπιζόταν αποκλειστικά τη συντεχνία της, για τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν όλα καλά. Ο Ν. Φωτόπουλος, όμως, αντί ν’ ασχολείται, όπως οι προγενέστεροί του, με τα της συντεχνία του και μόνο, εδώ και δύο χρόνια άρχισε να καταγγέλλει εντόνως την πολιτική των μνημονίων, ν’ αντιδρά στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την αύξηση των τιμολογίων , να αντιτίθεται στην επιβολή χαρατσιού (και εσχάτως ν’ αποκαλύπτει όσους είχαν ειδική μεταχείριση, όπως το συγκρότημα Αλαφούζου που δεν πλήρωνε ούτε το χαράτσι, αλλά ούτε και το τέλος ακίνητης περιουσίας για χρόνια).Επίσης ο Ν.Φωτόπουλος έχει αποκαλύψει σχέδια γνωστών επιχειρηματιών που συνεργάζονται με τη ΔΕΗ σε βάρος της κι είχε σταθεί εμπόδιο στην επιχειρούμενη «απόβαση» των Γερμανών στη ΔΕΗ, πριν από μερικά χρόνια.
Όταν ο Γ. Παπανδρέου, λοιπόν, έβαλε τη χώρα στην περιπέτεια των μηχανισμών της τρόικας και των μνημονίων, ο Ν.Φωτόπουλος έπρεπε να «εξουδετερωθεί» γιατί εκτός των άλλων, αποτελούσε και κακό παράδειγμα. Στην αρχή αυτό επιχειρήθηκε να γίνει με το «καλό». Από το ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να τον εξαγοράσουν προσφέροντάς του θέσεις και κομματικά αξιώματα. Παρότι αυτή η τακτική την περίοδο εκείνη είχε αποδώσει και αρκετά στόματα έκλεισαν, στο Ν. Φωτόπουλο δεν έπιασε. Αφού δεν πείστηκε με το καλό, συνέχισαν με το άγριο. Άρχισαν οι «διαρροές» στον τύπο για κακοδιαχείριση και οικονομικά σκάνδαλα στη ΓΕΝΟΠ και μετά οι έλεγχοι του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, και όχι μόνο, που τον έκαναν φύλλο και φτερό. Ότι βρέθηκε, αφορούσε τους προγενέστερους ή άλλους συνδικαλιστές και για τον ίδιο -παρά το «ξεσκόνισμα»- δεν μπόρεσαν να βρουν το παραμικρό στοιχείο εναντίον του. Παρόλα αυτά, στήθηκαν δεκάδες δημοσιεύματα γεμάτα υπαινιγμούς και χωρίς αποδείξεις, ικανά όμως για να δημιουργήσουν εντυπώσεις, έστω κι αν δεν υπήρχαν καθόλου στοιχεία. Φυσικά όλοι αποσιώπησαν ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που –σε αντίθεση με άλλους συνδικαλιστές της ΔΕΗ παλιότερα- ζει με το μισθό του τεχνικού της ΔΕΗ, παρ’ ότι θα μπορούσε να έχει ανταλλάξει τη σιωπή του με χρυσάφι.
διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο της Βασιλικής Σιούτη
στο thepressproject.gr
